Numeri 17

1 Poi il Signore disse a Mosè:

Домнул а ворбит луй Мойсе ши а зис:

2 «Parla agli Israeliti e fatti dare da loro dei bastoni, uno per ogni loro casato paterno: cioè dodici bastoni da parte di tutti i loro capi secondo i loro casati paterni; scriverai il nome di ognuno sul suo bastone,

„Ворбеште копиилор луй Исраел ши я де ла ей ун тояг, дупэ каселе пэринцилор лор, адикэ доуэспрезече тоеӂе дин партя кэпетениилор лор, дупэ каселе пэринцилор лор. Сэ скрий нумеле фиекэруя пе тоягул луй;

3 scriverai il nome di Aronne sul bastone di Levi, poiché ci sarà un bastone per ogni capo dei loro casati paterni.

ши сэ скрий нумеле луй Аарон пе тоягул луй Леви, кэч ва фи кыте ун тояг де фиекаре кэпетение а каселор пэринцилор лор.

4 Riporrai quei bastoni nella tenda del convegno, davanti alla testimonianza, dove io sono solito darvi convegno.

Сэ ле пуй ын кортул ынтылнирий, ынаинтя мэртурией, унде Мэ ынтылнеск ку вой.

5 L'uomo che io avrò scelto sarà quello il cui bastone fiorirà e così farò cessare davanti a me le mormorazioni che gli Israeliti fanno contro di voi».

Бэрбатул пе каре-л вой алеӂе ва фи ачела ал кэруй тояг ва ынфлори, ши вой пуне капэт динаинтя Мя кыртирилор пе каре ле ридикэ ымпотрива воастрэ копиий луй Исраел.”

6 Mosè parlò agli Israeliti e tutti i loro capi gli diedero un bastone ciascuno, secondo i loro casati paterni, cioè dodici bastoni; il bastone di Aronne era in mezzo ai loro bastoni.

Мойсе а ворбит копиилор луй Исраел, ши тоате кэпетенииле лор й-ау дат кыте ун тояг; фиекаре кэпетение кыте ун тояг, дупэ каселе пэринцилор лор, адикэ доуэспрезече тоеӂе. Тоягул луй Аарон ера ын мижлокул тоеӂелор лор.

7 Mosè ripose quei bastoni davanti al Signore nella tenda della testimonianza.

Мойсе а пус тоеӂеле ынаинтя Домнулуй, ын кортул мэртурией.

8 Il giorno dopo, Mosè entrò nella tenda della testimonianza ed ecco il bastone di Aronne per il casato di Levi era fiorito: aveva prodotto germogli, aveva fatto sbocciare fiori e maturato mandorle.

А доуа зи, кынд а интрат Мойсе ын кортул мэртурией, ятэ кэ тоягул луй Аарон, каре ера пентру каса луй Леви, ынверзисе, фэкусе мугурь, ынфлорисе ши копсесе мигдале.

9 Allora Mosè tolse tutti i bastoni dalla presenza del Signore e li portò a tutti gli Israeliti; essi li videro e presero ciascuno il suo bastone.

Мойсе а луат динаинтя Домнулуй тоате тоеӂеле ши ле-а дус тутурор копиилор луй Исраел, ка сэ ле вадэ ши сэ-шь я фиекаре тоягул луй.

10 Il Signore disse a Mosè: «Riporta il bastone di Aronne davanti alla Testimonianza, perché sia conservato come un monito per i ribelli e si ponga fine alle loro mormorazioni contro di me ed essi non ne muoiano».

Домнул а зис луй Мойсе: „Пуне тоягул луй Аарон ынапой ынаинтя мэртурией ши сэ фие пэстрат ка ун семн пентру чей рэзврэтиць, ка сэ пуй астфел капэт ынаинтя Мя кыртирилор лор ши сэ ну моарэ.”

11 Mosè fece come il Signore gli aveva comandato.

Мойсе а фэкут аша; а фэкут ынтокмай дупэ порунка пе каре й-о дэдусе Домнул.

12 Gli Israeliti dissero a Mosè: «Ecco, moriamo, siamo perduti, siamo tutti perduti!

Копиий луй Исраел ау зис луй Мойсе: „Ятэ кэ мурим, перим, перим ку тоций!

13 Chiunque si accosta alla Dimora del Signore muore; dovremo morire tutti?».

Орьчине се апропие де кортул Домнулуй моаре. Ва требуи оаре сэ мурим ку тоций?”