Matteo 12
1 In quel tempo Gesù passò tra le messi in giorno di sabato, e i suoi discepoli ebbero fame e cominciarono a cogliere spighe e le mangiavano.
Ын время ачея, Исус тречя прин лануриле де грыу ынтр-о зи де Сабат. Ученичий Луй, каре ерау флэмынзь, ау ынчепут сэ смулгэ спиче де грыу ши сэ ле мэнынче.
2 Ciò vedendo, i farisei gli dissero: «Ecco, i tuoi discepoli stanno facendo quello che non è lecito fare in giorno di sabato».
Фарисеий, кынд ау вэзут лукрул ачеста, Й-ау зис: „Уйте кэ ученичий Тэй фак че ну есте ынгэдуит сэ факэ ын зиуа Сабатулуй.”
3 Ed egli rispose: «Non avete letto quello che fece Davide quando ebbe fame insieme ai suoi compagni?
Дар Исус ле-а рэспунс: „Оаре н-аць читит чеа фэкут Давид кынд а флэмынзит, ел ши чей че ерау ымпреунэ ку ел?
4 Come entrò nella casa di Dio e mangiarono i pani dell'offerta, che non era lecito mangiare né a lui né ai suoi compagni, ma solo ai sacerdoti?
Кум а интрат ын Каса луй Думнезеу ши а мынкат пынилепентру пунеря ынаинтя Домнулуй, пе каре ну-й ера ынгэдуит сэ ле мэнынче нич луй, нич челор че ерау ку ел, чинумай преоцилор?
5 O non avete letto nella Legge che nei giorni di sabato i sacerdoti nel tempio infrangono il sabato e tuttavia sono senza colpa?
Сау н-аць читит ын Леӂекэ, ын зилеле де Сабат, преоций калкэ Сабатул ын Темплу, ши тотушь сунт невиноваць?
6 Ora io vi dico che qui c'è qualcosa più grande del tempio.
Дар Еу вэ спун кэ аич есте Унулмай маре декыт Темплул.
7 Se aveste compreso che cosa significa: Misericordia io voglio e non sacrificio, non avreste condannato individui senza colpa.
Дакэ аць фи штиут че ынсямнэ: ‘Милэвоеск, яр ну жертфе’, н-аць фи осындит пе ниште невиноваць.
8 Perché il Figlio dell'uomo è signore del sabato».
Кэч Фиул омулуй есте Домн ши ал Сабатулуй.”
9 Allontanatosi di là, andò nella loro sinagoga.
Исус а плекат де аколо ши а интрат ын синагогэ.
10 Ed ecco, c'era un uomo che aveva una mano inaridita, ed essi chiesero a Gesù: «E' permesso curare di sabato?». Dicevano ciò per accusarlo.
Ши ятэ кэ ын синагогэ ера ун ом каре авя о мынэ ускатэ. Ей, ка сэ поатэ ынвинуи пе Исус, Л-ау ынтребат: „Есте ынгэдуит а виндека ын зилеле де Сабат?”
11 Ed egli disse loro: «Chi tra voi, avendo una pecora, se questa gli cade di sabato in una fossa, non l'afferra e la tira fuori?
Ел ле-а рэспунс: „Чине есте омул ачела динтре вой каре, дакэ аре о оае ши-йкаде ынтр-о гроапэ, ын зиуа Сабатулуй, сэ н-о апуче ши с-о скоатэ афарэ?
12 Ora, quanto è più prezioso un uomo di una pecora! Perciò è permesso fare del bene anche di sabato».
Ку кыт май де прец есте деч ун ом декыт о оае? Де ачея есте ынгэдуит а фаче бине ын зилеле де Сабат.”
13 E rivolto all'uomo, gli disse: «Stendi la mano». Egli la stese, e quella ritornò sana come l'altra.
Атунч а зис омулуй ачелуя: „Ынтинде-ць мына!” Ел а ынтинс-о ши мына с-а фэкут сэнэтоасэ, ка ши чялалтэ.
14 I farisei però, usciti, tennero consiglio contro di lui per toglierlo di mezzo.
Фарисеий ау ешит афарэ ши с-ау сфэтуит кум сэ омоаре пе Исус.
15 Ma Gesù, saputolo, si allontanò di là. Molti lo seguirono ed egli guarì tutti,
Дар Исус, ка унул каре штия лукрул ачеста, а плекат де аколо. Дупэ Ел ау мерс мулте нороаде. Ел а тэмэдуит пе тоць болнавий
16 ordinando loro di non divulgarlo,
ши ле-а порунчит ку тот динадинсул сэ ну-Л факэ куноскут,
17 perché si adempisse ciò che era stato detto dal profeta Isaia:
ка сэ се ымплиняскэ че фусесе вестит прин пророкул Исая, каре зиче:
18 Ecco il mio servo che io ho scelto; il mio prediletto, nel quale mi sono compiaciuto. Porrò il mio spirito sopra di lui e annunzierà la giustizia alle genti.
„Ятэ Робул Меу, пе каре Л-ам алес, Пряюбитул Меу, ын каре суфлетул Меу ышь гэсеште плэчеря. Вой пуне Духул Меу песте Ел ши ва вести нямурилор жудеката.
19 Non contenderà, né griderà, né si udrà sulle piazze la sua voce.
Ел ну Се ва луа ла чартэ, нич ну ва стрига. Ши нимень ну-Й ва аузи гласул пе улице.
20 La canna infranta non spezzerà, non spegnerà il lucignolo fumigante, finché abbia fatto trionfare la giustizia;
Ну ва фрынӂе о трестие руптэ ши нич ну ва стинӂе ун фитил каре фумегэ, пынэ ва фаче сэ бируе жудеката.
21 nel suo nome spereranno le genti.
Ши нямуриле вор нэдэждуи ын Нумеле Луй.”
22 In quel tempo gli fu portato un indemoniato, cieco e muto, ed egli lo guarì, sicché il muto parlava e vedeva.
Атунч, Й-ау адус ун ындрэчит орб ши мут ши Исус л-а тэмэдуит, аша кэ мутул ворбя ши ведя.
23 E tutta la folla era sbalordita e diceva: «Non è forse costui il figlio di Davide?».
Тоате нороаделе, мирате, зичяу: „Ну кумва есте ачеста Фиул луй Давид?”
24 Ma i farisei, udendo questo, presero a dire: «Costui scaccia i demòni in nome di Beelzebùl, principe dei demòni».
Кынд ау аузит фарисеий лукрул ачеста, ау зис: „Омул ачеста ну скоате драчий декыт ку Беелзебул, домнул драчилор!”
25 Ma egli, conosciuto il loro pensiero, disse loro: «Ogni regno discorde cade in rovina e nessuna città o famiglia discorde può reggersi.
Исус, каре ле куноштя гындуриле, ле-а зис: „Орьче ымпэрэцие дезбинатэ ымпотрива ей ынсэшь есте пустиитэ ши орьче четате сау касэ дезбинатэ ымпотрива ей ынсэшь ну поате дэйнуи.
26 Ora, se satana scaccia satana, egli è discorde con se stesso; come potrà dunque reggersi il suo regno?
Дакэ Сатана скоате пе Сатана, есте дезбинат; деч кум поате дэйнуи ымпэрэция луй?
27 E se io scaccio i demòni in nome di Beelzebùl, i vostri figli in nome di chi li scacciano? Per questo loro stessi saranno i vostri giudici.
Ши дакэ Еу скот афарэ драчий ку ажуторул луй Беелзебул, фиий воштри ку чине-й скот? Де ачея, ей вор фи жудекэторий воштри.
28 Ma se io scaccio i demòni per virtù dello Spirito di Dio, è certo giunto fra voi il regno di Dio.
Дар дакэ Еу скот афарэ драчий ку Духул луй Думнезеу, атунч Ымпэрэциялуй Думнезеу а венит песте вой.
29 Come potrebbe uno penetrare nella casa dell'uomo forte e rapirgli le sue cose, se prima non lo lega? Allora soltanto gli potrà saccheggiare la casa.
Сау, кум поате чинева сэ интре ын каса челуй таре ши сэ-й жефуяскэ господэрия, дакэ н-а легат май ынтый пе чел таре? Нумай атунч ый ва жефуи каса.
30 Chi non è con me è contro di me, e chi non raccoglie con me, disperde.
Чине ну есте ку Мине есте ымпотрива Мя ши чине ну стрынӂе ку Мине рисипеште.
31 Perciò io vi dico: Qualunque peccato e bestemmia sarà perdonata agli uomini, ma la bestemmia contro lo Spirito non sarà perdonata.
Де ачея вэ спун: Орьчепэкат ши орьче хулэ вор фи ертате оаменилор, дархула ымпотрива Духулуй Сфынт ну ле ва фи ертатэ.
32 A chiunque parlerà male del Figlio dell'uomo sarà perdonato; ma la bestemmia contro lo Spirito, non gli sarà perdonata né in questo secolo, né in quello futuro. (aiōn g165)
Орьчине ва ворбиымпотрива Фиулуй омулуй ва фи ертат, дар орьчине ва ворби ымпотрива Духулуй Сфынт ну ва фи ертат нич ын вякул ачеста, нич ын чел виитор. (aiōn g165)
33 Se prendete un albero buono, anche il suo frutto sarà buono; se prendete un albero cattivo, anche il suo frutto sarà cattivo: dal frutto infatti si conosce l'albero.
Орь фачець помул бун ши родуллуй бун, орь фачець помул рэу ши родул луй рэу; кэч помул се куноаште дупэ родул луй.
34 Razza di vipere, come potete dire cose buone, voi che siete cattivi? Poiché la bocca parla dalla pienezza del cuore.
Пуйде нэпырчь, кум аць путя вой сэ спунець лукрурь буне, кынд вой сунтець рэй? Кэчдин присосул инимий ворбеште гура.
35 L'uomo buono dal suo buon tesoro trae cose buone, mentre l'uomo cattivo dal suo cattivo tesoro trae cose cattive.
Омул бун скоате лукрурь буне дин вистиерия бунэ а инимий луй, дар омул рэу скоате лукрурь реле дин вистиерия ря а инимий луй.
36 Ma io vi dico che di ogni parola infondata gli uomini renderanno conto nel giorno del giudizio;
Вэ спун кэ, ын зиуа жудекэций, оамений вор да сокотялэ де орьче кувынт нефолоситор, пе каре-л вор фи ростит.
37 poiché in base alle tue parole sarai giustificato e in base alle tue parole sarai condannato».
Кэч дин кувинтеле тале вей фи скос фэрэ винэ ши дин кувинтеле тале вей фи осындит.”
38 Allora alcuni scribi e farisei lo interrogarono: «Maestro, vorremmo che tu ci facessi vedere un segno». Ed egli rispose:
Атунч, уний дин кэртурарь ши дин фарисей ау луат кувынтул ши Й-ау зис: „Ынвэцэторуле, ам вря сэ ведем ун семн де ла Тине!”
39 «Una generazione perversa e adultera pretende un segno! Ma nessun segno le sarà dato, se non il segno di Giona profeta.
Дрепт рэспунс, Ел ле-а зис: „Ун ням виклян ши прякурварчере ун семн, дар ну и се ва да алт семн декыт семнул пророкулуй Иона.
40 Come infatti Giona rimase tre giorni e tre notti nel ventre del pesce, così il Figlio dell'uomo resterà tre giorni e tre notti nel cuore della terra.
Кэч, дупэ кум Иона а стат трей зиле ши трей нопць ын пынтечеле китулуй, тот аша ши Фиул омулуй ва ста трей зиле ши трей нопць ын инима пэмынтулуй.
41 Quelli di Nìnive si alzeranno a giudicare questa generazione e la condanneranno, perché essi si convertirono alla predicazione di Giona. Ecco, ora qui c'è più di Giona!
Бэрбацийдин Ниниве се вор скула алэтурь де нямул ачеста ын зиуа жудекэций ши-лвор осынди, пентру кэей с-ау покэит ла проповэдуиря луй Иона; ши ятэ кэ аич есте Унул май маре декыт Иона.
42 La regina del sud si leverà a giudicare questa generazione e la condannerà, perché essa venne dall'estremità della terra per ascoltare la sapienza di Salomone; ecco, ora qui c'è più di Salomone!
Ымпэрэтясаде ла Мязэзи се ва скула алэтурь де нямул ачеста ын зиуа жудекэций ши-л ва осынди, пентру кэ еа а венит де ла марӂиниле пэмынтулуй ка сэ аудэ ынцелепчуня луй Соломон; ши ятэ кэ аич есте Унул май маре декыт Соломон.
43 Quando lo spirito immondo esce da un uomo, se ne va per luoghi aridi cercando sollievo, ma non ne trova.
Духулнекурат, кынд а ешит динтр-ун ом, умблэприн локурь фэрэ апэ, кэутынд одихнэ ши н-о гэсеште.
44 Allora dice: Ritornerò alla mia abitazione, da cui sono uscito. E tornato la trova vuota, spazzata e adorna.
Атунч зиче: ‘Мэ вой ынтоарче ын каса мя, де унде ам ешит.’ Ши, кынд вине ын еа, о гэсеште гоалэ, мэтуратэ ши ымподобитэ.
45 Allora va, si prende sette altri spiriti peggiori ed entra a prendervi dimora; e la nuova condizione di quell'uomo diventa peggiore della prima. Così avverrà anche a questa generazione perversa».
Атунч се дуче ши я ку ел алте шапте духурь май реле декыт ел: интрэ ын касэ, локуеск аколо, шистаря дин урмэ а омулуй ачестуя ажунӂе май ря декыт чя динтый. Токмай аша се ва ынтымпла ши ку ачест ням виклян.”
46 Mentre egli parlava ancora alla folla, sua madre e i suoi fratelli, stando fuori in disparte, cercavano di parlargli.
Пе кынд ворбя ынкэ Исус нороаделор, ятэ кэ мама ши фраций Луй стэтяу афарэ ши кэутау сэ ворбяскэ ку Ел.
47 Qualcuno gli disse: «Ecco di fuori tua madre e i tuoi fratelli che vogliono parlarti».
Атунч, чинева Й-а зис: „Ятэ, мама Та ши фраций Тэй стау афарэ ши каутэ сэ ворбяскэ ку Тине.”
48 Ed egli, rispondendo a chi lo informava, disse: «Chi è mia madre e chi sono i miei fratelli?».
Дар Исус а рэспунс челуй че-Й адусесе штиря ачаста: „Чине есте мама Мя ши каре сунт фраций Мей?”
49 Poi stendendo la mano verso i suoi discepoli disse: «Ecco mia madre ed ecco i miei fratelli;
Апой, Шь-а ынтинс мына спре ученичий Сэй ши а зис: „Ятэ мама Мя ши фраций Мей!
50 perché chiunque fa la volontà del Padre mio che è nei cieli, questi è per me fratello, sorella e madre».
Кэч орьчинефаче воя Татэлуй Меу каре есте ын черурь, ачела Ымь есте фрате, сорэ ши мамэ.”
