Marco 14
1 Mancavano intanto due giorni alla Pasqua e agli Azzimi e i sommi sacerdoti e gli scribi cercavano il modo di impadronirsi di lui con inganno, per ucciderlo.
තදා නිස්තාරෝත්සවකිණ්වහීනපූපෝත්සවයෝරාරම්භස්‍ය දිනද්වයේ (අ)වශිෂ්ටේ ප්‍රධානයාජකා අධ්‍යාපකාශ්ච කේනාපි ඡලේන යීශුං ධර්ත්තාං හන්තුඤ්ච මෘගයාඤ්චක්‍රිරේ;
2 Dicevano infatti: «Non durante la festa, perché non succeda un tumulto di popolo».
කින්තු ලෝකානාං කලහභයාදූචිරේ, නචෝත්සවකාල උචිතමේතදිති|
3 Gesù si trovava a Betània nella casa di Simone il lebbroso. Mentre stava a mensa, giunse una donna con un vasetto di alabastro, pieno di olio profumato di nardo genuino di gran valore; ruppe il vasetto di alabastro e versò l'unguento sul suo capo.
අනන්තරං බෛථනියාපුරේ ශිමෝනකුෂ්ඨිනෝ ගෘහේ යෝශෞ භෝත්කුමුපවිෂ්ටේ සති කාචිද් යෝෂිත් පාණ්ඩරපාෂාණස්‍ය සම්පුටකේන මහාර්ඝ්‍යෝත්තමතෛලම් ආනීය සම්පුටකං භංක්ත්වා තස්‍යෝත්තමාඞ්ගේ තෛලධාරාං පාතයාඤ්චක්‍රේ|
4 Ci furono alcuni che si sdegnarono fra di loro: «Perché tutto questo spreco di olio profumato?
තස්මාත් කේචිත් ස්වාන්තේ කුප්‍යන්තඃ කථිතවංන්තඃ කුතෝයං තෛලාපව්‍යයඃ?
5 Si poteva benissimo vendere quest'olio a più di trecento denari e darli ai poveri!». Ed erano infuriati contro di lei.
යද්‍යේතත් තෛල ව්‍යක්‍රේෂ්‍යත තර්හි මුද්‍රාපාදශතත්‍රයාදප්‍යධිකං තස්‍ය ප්‍රාප්තමූල්‍යං දරිද්‍රලෝකේභ්‍යෝ දාතුමශක්‍ෂ්‍යත, කථාමේතාං කථයිත්වා තයා යෝෂිතා සාකං වාචායුහ්‍යන්|
6 Allora Gesù disse: «Lasciatela stare; perché le date fastidio? Ella ha compiuto verso di me un'opera buona;
කින්තු යීශුරුවාච, කුත ඒතස්‍යෛ කෘච්ඡ්‍රං දදාසි? මහ්‍යමියං කර්ම්මෝත්තමං කෘතවතී|
7 i poveri infatti li avete sempre con voi e potete beneficarli quando volete, me invece non mi avete sempre.
දරිද්‍රාඃ සර්ව්වදා යුෂ්මාභිඃ සහ තිෂ්ඨන්ති, තස්මාද් යූයං යදේච්ඡථ තදෛව තානුපකර්ත්තාං ශක්නුථ, කින්ත්වහං යුභාභිඃ සහ නිරන්තරං න තිෂ්ඨාමි|
8 Essa ha fatto ciò ch'era in suo potere, ungendo in anticipo il mio corpo per la sepoltura.
අස්‍යා යථාසාධ්‍යං තථෛවාකරෝදියං, ශ්මශානයාපනාත් පූර්ව්වං සමේත්‍ය මද්වපුෂි තෛලම් අමර්ද්දයත්|
9 In verità vi dico che dovunque, in tutto il mondo, sarà annunziato il vangelo, si racconterà pure in suo ricordo ciò che ella ha fatto».
අහං යුෂ්මභ්‍යං යථාර්ථං කථයාමි, ජගතාං මධ්‍යේ යත්‍ර යත්‍ර සුසංවාදෝයං ප්‍රචාරයිෂ්‍යතේ තත්‍ර තත්‍ර යෝෂිත ඒතස්‍යාඃ ස්මරණාර්ථං තත්කෘතකර්ම්මෛතත් ප්‍රචාරයිෂ්‍යතේ|
10 Allora Giuda Iscariota, uno dei Dodici, si recò dai sommi sacerdoti, per consegnare loro Gesù.
තතඃ පරං ද්වාදශානාං ශිෂ්‍යාණාමේක ඊෂ්කරියෝතීයයිහූදාඛ්‍යෝ යීශුං පරකරේෂු සමර්පයිතුං ප්‍රධානයාජකානාං සමීපමියාය|
11 Quelli all'udirlo si rallegrarono e promisero di dargli denaro. Ed egli cercava l'occasione opportuna per consegnarlo.
තේ තස්‍ය වාක්‍යං සමාකර්ණ්‍ය සන්තුෂ්ටාඃ සන්තස්තස්මෛ මුද්‍රා දාතුං ප්‍රත්‍යජානත; තස්මාත් ස තං තේෂාං කරේෂු සමර්පණායෝපායං මෘගයාමාස|
12 Il primo giorno degli Azzimi, quando si immolava la Pasqua, i suoi discepoli gli dissero: «Dove vuoi che andiamo a preparare perché tu possa mangiare la Pasqua?».
අනන්තරං කිණ්වශූන්‍යපූපෝත්සවස්‍ය ප්‍රථමේ(අ)හනි නිස්තාරෝත්මවාර්ථං මේෂමාරණාසමයේ ශිෂ්‍යාස්තං පප්‍රච්ඡඃ කුත්‍ර ගත්වා වයං නිස්තාරෝත්සවස්‍ය භෝජ්‍යමාසාදයිෂ්‍යාමඃ? කිමිච්ඡති භවාන්?
13 Allora mandò due dei suoi discepoli dicendo loro: «Andate in città e vi verrà incontro un uomo con una brocca d'acqua; seguitelo
තදානීං ස තේෂාං ද්වයං ප්‍රේරයන් බභාෂේ යුවයෝඃ පුරමධ්‍යං ගතයෝඃ සතෝ ර‍්‍යෝ ජනඃ සජලකුම්භං වහන් යුවාං සාක්‍ෂාත් කරිෂ්‍යති තස්‍යෛව පශ්චාද් යාතං;
14 e là dove entrerà dite al padrone di casa: Il Maestro dice: Dov'è la mia stanza, perché io vi possa mangiare la Pasqua con i miei discepoli?
ස යත් සදනං ප්‍රවේක්‍ෂ්‍යති තද්භවනපතිං වදතං, ගුරුරාහ යත්‍ර සශිෂ්‍යෝහං නිස්තාරෝත්සවීයං භෝජනං කරිෂ්‍යාමි, සා භෝජනශාලා කුත්‍රාස්ති?
15 Egli vi mostrerà al piano superiore una grande sala con i tappeti, gia pronta; là preparate per noi».
තතඃ ස පරිෂ්කෘතාං සුසජ්ජිතාං බෘහතීචඤ්ච යාං ශාලාං දර්ශයිෂ්‍යති තස්‍යාමස්මදර්ථං භෝජ්‍යද්‍රව්‍යාණ්‍යාසාදයතං|
16 I discepoli andarono e, entrati in città, trovarono come aveva detto loro e prepararono per la Pasqua.
තතඃ ශිෂ්‍යෞ ප්‍රස්ථාය පුරං ප්‍රවිශ්‍ය ස යථෝක්තවාන් තථෛව ප්‍රාප්‍ය නිස්තාරෝත්සවස්‍ය භෝජ්‍යද්‍රව්‍යාණි සමාසාදයේතාම්|
17 Venuta la sera, egli giunse con i Dodici.
අනන්තරං යීශුඃ සායංකාලේ ද්වාදශභිඃ ශිෂ්‍යෛඃ සාර්ද්ධං ජගාම;
18 Ora, mentre erano a mensa e mangiavano, Gesù disse: «In verità vi dico, uno di voi, colui che mangia con me, mi tradirà».
සර්ව්වේෂු භෝජනාය ප්‍රෝපවිෂ්ටේෂු ස තානුදිතවාන් යුෂ්මානහං යථාර්ථං ව්‍යාහරාමි, අත්‍ර යුෂ්මාකමේකෝ ජනෝ යෝ මයා සහ භුංක්තේ මාං පරකේරේෂු සමර්පයිෂ්‍යතේ|
19 Allora cominciarono a rattristarsi e a dirgli uno dopo l'altro: «Sono forse io?».
තදානීං තේ දුඃඛිතාඃ සන්ත ඒකෛකශස්තං ප්‍රෂ්ටුමාරබ්ධවන්තඃ ස කිමහං? පශ්චාද් අන්‍ය ඒකෝභිදධේ ස කිමහං?
20 Ed egli disse loro: «Uno dei Dodici, colui che intinge con me nel piatto.
තතඃ ස ප්‍රත්‍යවදද් ඒතේෂාං ද්වාදශානාං යෝ ජනෝ මයා සමං භෝජනාපාත්‍රේ පාණිං මජ්ජයිෂ්‍යති ස ඒව|
21 Il Figlio dell'uomo se ne va, come sta scritto di lui, ma guai a quell'uomo dal quale il Figlio dell'uomo è tradito! Bene per quell'uomo se non fosse mai nato!».
මනුජතනයමධි යාදෘශං ලිඛිතමාස්තේ තදනුරූපා ගතිස්තස්‍ය භවිෂ්‍යති, කින්තු යෝ ජනෝ මානවසුතං සමර්පයිෂ්‍යතේ හන්ත තස්‍ය ජන්මාභාවේ සති භද්‍රමභවිෂ්‍යත්|
22 Mentre mangiavano prese il pane e, pronunziata la benedizione, lo spezzò e lo diede loro, dicendo: «Prendete, questo è il mio corpo».
අපරඤ්ච තේෂාං භෝජනසමයේ යීශුඃ පූපං ගෘහීත්වේශ්වරගුණාන් අනුකීර්ත්‍ය භඞ්ක්ත්වා තේභ්‍යෝ දත්ත්වා බභාෂේ, ඒතද් ගෘහීත්වා භුඤ්ජීධ්වම් ඒතන්මම විග්‍රහරූපං|
23 Poi prese il calice e rese grazie, lo diede loro e ne bevvero tutti.
අනන්තරං ස කංසං ගෘහීත්වේශ්වරස්‍ය ගුණාන් කීර්ත්තයිත්වා තේභ්‍යෝ දදෞ, තතස්තේ සර්ව්වේ පපුඃ|
24 E disse: «Questo è il mio sangue, il sangue dell'alleanza versato per molti.
අපරං ස තානවාදීද් බහූනාං නිමිත්තං පාතිතං මම නවීනනියමරූපං ශෝණිතමේතත්|
25 In verità vi dico che io non berrò più del frutto della vite fino al giorno in cui lo berrò nuovo nel regno di Dio».
යුෂ්මානහං යථාර්ථං වදාමි, ඊශ්වරස්‍ය රාජ්‍යේ යාවත් සද්‍යෝජාතං ද්‍රාක්‍ෂාරසං න පාස්‍යාමි, තාවදහං ද්‍රාක්‍ෂාඵලරසං පුන ර්න පාස්‍යාමි|
26 E dopo aver cantato l'inno, uscirono verso il monte degli Ulivi.
තදනන්තරං තේ ගීතමේකං සංගීය බහි ර්ජෛතුනං ශිඛරිණං යයුඃ
27 Gesù disse loro: «Tutti rimarrete scandalizzati, poiché sta scritto: Percuoterò il pastore e le pecore saranno disperse.
අථ යීශුස්තානුවාච නිශායාමස්‍යාං මයි යුෂ්මාකං සර්ව්වේෂාං ප්‍රත්‍යූහෝ භවිෂ්‍යති යතෝ ලිඛිතමාස්තේ යථා, මේෂාණාං රක්‍ෂකඤ්චාහං ප්‍රහරිෂ්‍යාමි වෛ තතඃ| මේෂාණාං නිවහෝ නූනං ප්‍රවිකීර්ණෝ භවිෂ්‍යති|
28 Ma, dopo la mia risurrezione, vi precederò in Galilea».
කන්තු මදුත්ථානේ ජාතේ යුෂ්මාකමග්‍රේ(අ)හං ගාලීලං ව්‍රජිෂ්‍යාමි|
29 Allora Pietro gli disse: «Anche se tutti saranno scandalizzati, io non lo sarò».
තදා පිතරඃ ප්‍රතිබභාෂේ, යද්‍යපි සර්ව්වේෂාං ප්‍රත්‍යූහෝ භවති තථාපි මම නෛව භවිෂ්‍යති|
30 Gesù gli disse: «In verità ti dico: proprio tu oggi, in questa stessa notte, prima che il gallo canti due volte, mi rinnegherai tre volte».
තතෝ යීශුරුක්තාවාන් අහං තුභ්‍යං තථ්‍යං කථයාමි, ක්‍ෂණාදායාමද්‍ය කුක්කුටස්‍ය ද්විතීයවාරරවණාත් පූර්ව්වං ත්වං වාරත්‍රයං මාමපහ්නෝෂ්‍යසේ|
31 Ma egli, con grande insistenza, diceva: «Se anche dovessi morire con te, non ti rinnegherò». Lo stesso dicevano anche tutti gli altri.
කින්තු ස ගාඪං ව්‍යාහරද් යද්‍යපි ත්වයා සාර්ද්ධං මම ප්‍රාණෝ යාති තථාපි කථමපි ත්වාං නාපහ්නෝෂ්‍යේ; සර්ව්වේ(අ)පීතරේ තථෛව බභාෂිරේ|
32 Giunsero intanto a un podere chiamato Getsèmani, ed egli disse ai suoi discepoli: «Sedetevi qui, mentre io prego».
අපරඤ්ච තේෂු ගේත්ශිමානීනාමකං ස්ථාන ගතේෂු ස ශිෂ්‍යාන් ජගාද, යාවදහං ප්‍රාර්ථයේ තාවදත්‍ර ස්ථානේ යූයං සමුපවිශත|
33 Prese con sé Pietro, Giacomo e Giovanni e cominciò a sentire paura e angoscia.
අථ ස පිතරං යාකූබං යෝහනඤ්ච ගෘහීත්වා වව්‍රාජ; අත්‍යන්තං ත්‍රාසිතෝ ව්‍යාකුලිතශ්ච තේභ්‍යඃ කථයාමාස,
34 Gesù disse loro: «La mia anima è triste fino alla morte. Restate qui e vegliate».
නිධනකාලවත් ප්‍රාණෝ මේ(අ)තීව දඃඛමේති, යූයං ජාග්‍රතෝත්‍ර ස්ථානේ තිෂ්ඨත|
35 Poi, andato un pò innanzi, si gettò a terra e pregava che, se fosse possibile, passasse da lui quell'ora.
තතඃ ස කිඤ්චිද්දූරං ගත්වා භූමාවධෝමුඛඃ පතිත්වා ප්‍රාර්ථිතවානේතත්, යදි භවිතුං ශක්‍යං තර්හි දුඃඛසමයෝයං මත්තෝ දූරීභවතු|
36 E diceva: «Abbà, Padre! Tutto è possibile a te, allontana da me questo calice! Però non ciò che io voglio, ma ciò che vuoi tu».
අපරමුදිතවාන් හේ පිත ර්හේ පිතඃ සර්ව්වේං ත්වයා සාධ්‍යං, තතෝ හේතෝරිමං කංසං මත්තෝ දූරීකුරු, කින්තු තන් මමේච්ඡාතෝ න තවේච්ඡාතෝ භවතු|
37 Tornato indietro, li trovò addormentati e disse a Pietro: «Simone, dormi? Non sei riuscito a vegliare un'ora sola?
තතඃ පරං ස ඒත්‍ය තාන් නිද්‍රිතාන් නිරීක්‍ෂ්‍ය පිතරං ප්‍රෝවාච, ශිමෝන් ත්වං කිං නිද්‍රාසි? ඝටිකාමේකාම් අපි ජාගරිතුං න ශක්නෝෂි?
38 Vegliate e pregate per non entrare in tentazione; lo spirito è pronto, ma la carne è debole».
පරීක්‍ෂායාං යථා න පතථ තදර්ථං සචේතනාඃ සන්තඃ ප්‍රාර්ථයධ්වං; මන උද්‍යුක්තමිති සත්‍යං කින්තු වපුරශක්තිකං|
39 Allontanatosi di nuovo, pregava dicendo le medesime parole.
අථ ස පුනර්ව්‍රජිත්වා පූර්ව්වවත් ප්‍රාර්ථයාඤ්චක්‍රේ|
40 Ritornato li trovò addormentati, perché i loro occhi si erano appesantiti, e non sapevano che cosa rispondergli.
පරාවෘත්‍යාගත්‍ය පුනරපි තාන් නිද්‍රිතාන් දදර්ශ තදා තේෂාං ලෝචනානි නිද්‍රයා පූර්ණානි, තස්මාත්තස්මෛ කා කථා කථයිතව්‍යා ත ඒතද් බෝද්ධුං න ශේකුඃ|
41 Venne la terza volta e disse loro: «Dormite ormai e riposatevi! Basta, è venuta l'ora: ecco, il Figlio dell'uomo viene consegnato nelle mani dei peccatori.
තතඃපරං තෘතීයවාරං ආගත්‍ය තේභ්‍යෝ (අ)කථයද් ඉදානීමපි ශයිත්වා විශ්‍රාම්‍යථ? යථේෂ්ටං ජාතං, සමයශ්චෝපස්ථිතඃ පශ්‍යත මානවතනයඃ පාපිලෝකානාං පාණිෂු සමර්ප්‍යතේ|
42 Alzatevi, andiamo! Ecco, colui che mi tradisce è vicino».
උත්තිෂ්ඨත, වයං ව්‍රජාමෝ යෝ ජනෝ මාං පරපාණිෂු සමර්පයිෂ්‍යතේ පශ්‍යත ස සමීපමායාතඃ|
43 E subito, mentre ancora parlava, arrivò Giuda, uno dei Dodici, e con lui una folla con spade e bastoni mandata dai sommi sacerdoti, dagli scribi e dagli anziani.
ඉමාං කථාං කථයති ස, ඒතර්හිද්වාදශානාමේකෝ යිහූදා නාමා ශිෂ්‍යඃ ප්‍රධානයාජකානාම් උපාධ්‍යායානාං ප්‍රාචීනලෝකානාඤ්ච සන්නිධේඃ ඛඞ්ගලගුඩධාරිණෝ බහුලෝකාන් ගෘහීත්වා තස්‍ය සමීප උපස්ථිතවාන්|
44 Chi lo tradiva aveva dato loro questo segno: «Quello che bacerò, è lui; arrestatelo e conducetelo via sotto buona scorta».
අපරඤ්චාසෞ පරපාණිෂු සමර්පයිතා පූර්ව්වමිති සඞ්කේතං කෘතවාන් යමහං චුම්බිෂ්‍යාමි ස ඒවාසෞ තමේව ධෘත්වා සාවධානං නයත|
45 Allora gli si accostò dicendo: «Rabbì» e lo baciò.
අතෝ හේතෝඃ ස ආගත්‍යෛව යෝශෝඃ සවිධං ගත්වා හේ ගුරෝ හේ ගුරෝ, ඉත්‍යුක්ත්වා තං චුචුම්බ|
46 Essi gli misero addosso le mani e lo arrestarono.
තදා තේ තදුපරි පාණීනර්පයිත්වා තං දධ්නුඃ|
47 Uno dei presenti, estratta la spada, colpì il servo del sommo sacerdote e gli recise l'orecchio.
තතස්තස්‍ය පාර්ශ්වස්ථානාං ලෝකානාමේකඃ ඛඞ්ගං නිෂ්කෝෂයන් මහායාජකස්‍ය දාසමේකං ප්‍රහෘත්‍ය තස්‍ය කර්ණං චිච්ඡේද|
48 Allora Gesù disse loro: «Come contro un brigante, con spade e bastoni siete venuti a prendermi.
පශ්චාද් යීශුස්තාන් ව්‍යාජහාර ඛඞ්ගාන් ලගුඩාංශ්ච ගෘහීත්වා මාං කිං චෞරං ධර්ත්තාං සමායාතාඃ?
49 Ogni giorno ero in mezzo a voi a insegnare nel tempio, e non mi avete arrestato. Si adempiano dunque le Scritture!».
මධ්‍යේමන්දිරං සමුපදිශන් ප්‍රත්‍යහං යුෂ්මාභිඃ සහ ස්ථිතවානතහං, තස්මින් කාලේ යූයං මාං නාදීධරත, කින්ත්වනේන ශාස්ත්‍රීයං වචනං සේධනීයං|
50 Tutti allora, abbandonandolo, fuggirono.
තදා සර්ව්වේ ශිෂ්‍යාස්තං පරිත්‍යජ්‍ය පලායාඤ්චක්‍රිරේ|
51 Un giovanetto però lo seguiva, rivestito soltanto di un lenzuolo, e lo fermarono.
අථෛකෝ යුවා මානවෝ නග්නකායේ වස්ත්‍රමේකං නිධාය තස්‍ය පශ්චාද් ව්‍රජන් යුවලෝකෛ ර්ධෘතෝ
52 Ma egli, lasciato il lenzuolo, fuggì via nudo.
වස්ත්‍රං විහාය නග්නඃ පලායාඤ්චක්‍රේ|
53 Allora condussero Gesù dal sommo sacerdote, e là si riunirono tutti i capi dei sacerdoti, gli anziani e gli scribi.
අපරඤ්ච යස්මින් ස්ථානේ ප්‍රධානයාජකා උපාධ්‍යායාඃ ප්‍රාචීනලෝකාශ්ච මහායාජකේන සහ සදසි ස්ථිතාස්තස්මින් ස්ථානේ මහායාජකස්‍ය සමීපං යීශුං නින්‍යුඃ|
54 Pietro lo aveva seguito da lontano, fin dentro il cortile del sommo sacerdote; e se ne stava seduto tra i servi, scaldandosi al fuoco.
පිතරෝ දූරේ තත්පශ්චාද් ඉත්වා මහායාජකස්‍යාට්ටාලිකාං ප්‍රවිශ්‍ය කිඞ්කරෛඃ සහෝපවිශ්‍ය වහ්නිතාපං ජග්‍රාහ|
55 Intanto i capi dei sacerdoti e tutto il sinedrio cercavano una testimonianza contro Gesù per metterlo a morte, ma non la trovavano.
තදානීං ප්‍රධානයාජකා මන්ත්‍රිණශ්ච යීශුං ඝාතයිතුං තත්ප්‍රාතිකූල්‍යේන සාක්‍ෂිණෝ මෘගයාඤ්චක්‍රිරේ, කින්තු න ප්‍රාප්තාඃ|
56 Molti infatti attestavano il falso contro di lui e così le loro testimonianze non erano concordi.
අනේකෛස්තද්විරුද්ධං මෘෂාසාක්‍ෂ්‍යේ දත්තේපි තේෂාං වාක්‍යානි න සමගච්ඡන්ත|
57 Ma alcuni si alzarono per testimoniare il falso contro di lui, dicendo:
සර්ව්වශේෂේ කියන්ත උත්ථාය තස්‍ය ප්‍රාතිකූල්‍යේන මෘෂාසාක්‍ෂ්‍යං දත්ත්වා කථයාමාසුඃ,
58 «Noi lo abbiamo udito mentre diceva: Io distruggerò questo tempio fatto da mani d'uomo e in tre giorni ne edificherò un altro non fatto da mani d'uomo».
ඉදං කරකෘතමන්දිරං විනාශ්‍ය දිනත්‍රයමධ්‍යේ පුනරපරම් අකරකෘතං මන්දිරං නිර්ම්මාස්‍යාමි, ඉති වාක්‍යම් අස්‍ය මුඛාත් ශ්‍රුතමස්මාභිරිති|
59 Ma nemmeno su questo punto la loro testimonianza era concorde.
කින්තු තත්‍රාපි තේෂාං සාක්‍ෂ්‍යකථා න සඞ්ගාතාඃ|
60 Allora il sommo sacerdote, levatosi in mezzo all'assemblea, interrogò Gesù dicendo: «Non rispondi nulla? Che cosa testimoniano costoro contro di te?».
අථ මහායාජකෝ මධ්‍යේසභම් උත්ථාය යීශුං ව්‍යාජහාර, ඒතේ ජනාස්ත්වයි යත් සාක්‍ෂ්‍යමදුඃ ත්වමේතස්‍ය කිමප්‍යුත්තරං කිං න දාස්‍යසි?
61 Ma egli taceva e non rispondeva nulla. Di nuovo il sommo sacerdote lo interrogò dicendogli: «Sei tu il Cristo, il Figlio di Dio benedetto?».
කින්තු ස කිමප්‍යුත්තරං න දත්වා මෞනීභූය තස්‍යෞ; තතෝ මහායාජකඃ පුනරපි තං පෘෂ්ටාවාන් ත්වං සච්චිදානන්දස්‍ය තනයෝ (අ)භිෂික්තස්ත්‍රතා?
62 il Figlio dell'uomo seduto alla destra della Potenza e venire con le nubi del cielo ». Gesù rispose: «Io lo sono!
තදා යීශුස්තං ප්‍රෝවාච භවාම්‍යහම් යූයඤ්ච සර්ව්වශක්තිමතෝ දක්‍ෂීණපාර්ශ්වේ සමුපවිශන්තං මේඝ මාරුහ්‍ය සමායාන්තඤ්ච මනුෂ්‍යපුත්‍රං සන්ද්‍රක්‍ෂ්‍යථ|
63 Allora il sommo sacerdote, stracciandosi le vesti, disse: «Che bisogno abbiamo ancora di testimoni?
තදා මහායාජකඃ ස්වං වමනං ඡිත්වා ව්‍යාවහරත්
64 Avete udito la bestemmia; che ve ne pare?». Tutti sentenziarono che era reo di morte.
කිමස්මාකං සාක්‍ෂිභිඃ ප්‍රයෝජනම්? ඊශ්වරනින්දාවාක්‍යං යුෂ්මාභිරශ්‍රාවි කිං විචාරයථ? තදානීං සර්ව්වේ ජගදුරයං නිධනදණ්ඩමර්හති|
65 Allora alcuni cominciarono a sputargli addosso, a coprirgli il volto, a schiaffeggiarlo e a dirgli: «Indovina». I servi intanto lo percuotevano.
තතඃ කශ්චිත් කශ්චිත් තද්වපුෂි නිෂ්ඨීවං නිචික්‍ෂේප තථා තන්මුඛමාච්ඡාද්‍ය චපේටේන හත්වා ගදිතවාන් ගණයිත්වා වද, අනුචරාශ්ච චපේටෛස්තමාජඝ්නුඃ
66 Mentre Pietro era giù nel cortile, venne una serva del sommo sacerdote
තතඃ පරං පිතරේ(අ)ට්ටාලිකාධඃකෝෂ්ඨේ තිෂ්ඨති මහායාජකස්‍යෛකා දාසී සමේත්‍ය
67 e, vedendo Pietro che stava a scaldarsi, lo fissò e gli disse: «Anche tu eri con il Nazareno, con Gesù».
තං විහ්නිතාපං ගෘහ්ලන්තං විලෝක්‍ය තං සුනිරීක්‍ෂ්‍ය බභාෂේ ත්වමපි නාසරතීයයීශෝඃ සඞ්ගිනාම් ඒකෝ ජන ආසීඃ|
68 Ma egli negò: «Non so e non capisco quello che vuoi dire». Uscì quindi fuori del cortile e il gallo cantò.
කින්තු සෝපහ්නුත්‍ය ජගාද තමහං න වද්මි ත්වං යත් කථයමි තදප්‍යහං න බුද්ධ්‍යේ| තදානීං පිතරේ චත්වරං ගතවති කුක්කුටෝ රුරාව|
69 E la serva, vedendolo, ricominciò a dire ai presenti: «Costui è di quelli».
අථාන්‍යා දාසී පිතරං දෘෂ්ට්වා සමීපස්ථාන් ජනාන් ජගාද අයං තේෂාමේකෝ ජනඃ|
70 Ma egli negò di nuovo. Dopo un poco i presenti dissero di nuovo a Pietro: «Tu sei certo di quelli, perché sei Galileo».
තතඃ ස ද්විතීයවාරම් අපහ්නුතවාන් පශ්චාත් තත්‍රස්ථා ලෝකාඃ පිතරං ප්‍රෝචුස්ත්වමවශ්‍යං තේෂාමේකෝ ජනඃ යතස්ත්වං ගාලීලීයෝ නර ඉති තවෝච්චාරණං ප්‍රකාශයති|
71 Ma egli cominciò a imprecare e a giurare: «Non conosco quell'uomo che voi dite».
තදා ස ශපථාභිශාපෞ කෘත්වා ප්‍රෝවාච යූයං කථාං කථයථ තං නරං න ජානේ(අ)හං|
72 Per la seconda volta un gallo cantò. Allora Pietro si ricordò di quella parola che Gesù gli aveva detto: «Prima che il gallo canti due volte, mi rinnegherai per tre volte». E scoppiò in pianto.
තදානීං ද්විතීයවාරං කුක්කුටෝ (අ)රාවීත්| කුක්කුටස්‍ය ද්විතීයරවාත් පූර්ව්වං ත්වං මාං වාරත්‍රයම් අපහ්නෝෂ්‍යසි, ඉති යද්වාක්‍යං යීශුනා සමුදිතං තත් තදා සංස්මෘත්‍ය පිතරෝ රෝදිතුම් ආරභත|
