Levitico 7
1 Questa è la legge del sacrificio di riparazione; è cosa santissima.
Ятэ леӂя жертфей пентру винэ: еа есте ун лукру прясфынт.
2 Nel luogo, dove si immola l'olocausto, si immolerà la vittima di riparazione; se ne spargerà il sangue attorno all'altare
Ын локул унде се ынжунгие ардеря-де-тот, сэ се ынжунгие ши вита каре служеште ка жертфэ пентру винэ. Сынӂеле ей сэ се стропяскэ пе алтар де жур ымпрежур.
3 e se ne offrirà tutto il grasso: la coda, il grasso che copre le viscere,
Сэ и се адукэ тоатэ грэсимя, коада, грэсимя каре акоперэ мэрунтаеле,
4 i due reni con il loro grasso e il grasso attorno ai lombi e al lobo del fegato che si distaccherà sopra i reni.
чей дой рэрункь ши грэсимя де пе ей, де пе коапсе, ши прапурул фикатулуй, каре ва фи дезлипит де лынгэ рэрункь.
5 Il sacerdote brucerà tutto questo sull'altare come sacrificio consumato dal fuoco in onore del Signore. Questo è un sacrificio di riparazione.
Преотул сэ ле ардэ пе алтар ка жертфэ мистуитэ де фок ынаинтя Домнулуй. Ачаста есте о жертфэ пентру винэ.
6 Ogni maschio di famiglia sacerdotale ne potrà mangiare; lo si mangerà in luogo santo; è cosa santissima.
Тоатэ партя бэрбэтяскэ динтре преоць сэ мэнынче дин еа, ши ануме с-о мэнынче ынтр-ун лок сфынт, кэч есте ун лукру прясфынт.
7 Il sacrificio di riparazione è come il sacrificio espiatorio; la stessa legge vale per ambedue; la vittima sarà del sacerdote che avrà compiuta l'espiazione.
Ку жертфа пентру винэ есте ка ши ку жертфа де испэшире; ачеяшь леӂе есте пентру амындоуэ ачесте жертфе: вита жертфитэ ва фи а преотулуй каре ва фаче испэширя.
8 Il sacerdote, che avrà fatto l'olocausto per qualcuno, avrà per sé la pelle dell'olocausto da lui offerto.
Преотул каре ва адуче ардеря-де-тот а куйва сэ айбэ пентру ел пеля ардерий-де-тот пе каре а адус-о.
9 Così anche ogni oblazione, cotta nel forno o preparata nella pentola o nella teglia, sarà del sacerdote che l'ha offerta.
Орьче жертфэ де мынкаре коаптэ ын куптор, гэтитэ пе грэтар сау ын тигае сэ фие а преотулуй каре а адус-о.
10 Ogni oblazione impastata con olio o asciutta sarà per tutti i figli di Aronne in misura uguale.
Яр орьче жертфэ де мынкаре фрэмынтатэ ку унтделемн ши ускатэ сэ фие а тутурор фиилор луй Аарон, а унуя ка ши а челуйлалт.
11 Questa è la legge del sacrificio di comunione, che si offrirà al Signore.
Ятэ леӂя жертфей де мулцумире, каре се ва адуче Домнулуй.
12 Se uno l'offre in ringraziamento, offrirà, con il sacrificio di comunione, focacce senza lievito intrise con olio, schiacciate senza lievito unte con olio e fior di farina cotta, in forma di focacce intrise con olio.
Дакэ чинева о адуче ка жертфэ де лаудэ, сэ адукэ, ымпреунэ ку жертфа де мулцумире, ниште турте недоспите, фрэмынтате ку унтделемн, ниште плэчинте недоспите, стропите ку унтделемн, ши ниште турте дин флоаря де фэинэ, прэжите ши фрэмынтате ку унтделемн.
13 Presenterà anche, come offerta, oltre le dette focacce, focacce di pan lievitato, insieme con il sacrificio di ringraziamento.
Пе лынгэ ачесте турте, сэ адукэ ши пыне доспитэ пентру дарул луй де мынкаре, ымпреунэ ку жертфа луй де лаудэ ши де мулцумире.
14 Di ognuna di queste offerte una parte si presenterà come oblazione prelevata in onore del Signore; essa sarà del sacerdote che ha sparso il sangue della vittima del sacrificio di comunione.
Дин тоате ачеле дарурь сэ адукэ Домнулуй кыте о букатэ ка дар ридикат; еа сэ фие а преотулуй каре стропеште сынӂеле жертфей де мулцумире.
15 La carne del sacrificio di ringraziamento dovrà mangiarsi il giorno stesso in cui esso viene offerto; non se ne lascerà nulla fino alla mattina.
Карня жертфей де лаудэ ши де мулцумире сэ фие мынкатэ кяр ын зиуа ын каре есте адусэ; сэ ну се ласе нимик дин еа пынэ диминяца.
16 Ma se il sacrificio che uno offre è votivo o volontario, la vittima si mangerà il giorno in cui verrà offerta, il resto dovrà esser mangiato il giorno dopo;
Дакэ адуче чинева о жертфэ пентру ымплиниря уней журуинце сау ка дар де бунэвое, жертфа сэ фие мынкатэ кяр ын зиуа кынд о ва адуче, яр че ва рэмыне дин еа сэ се мэнынче а доуа зи.
17 ma quel che sarà rimasto della carne del sacrificio fino al terzo giorno, dovrà bruciarsi nel fuoco.
Че ва май рэмыне дин карня витей пынэ а трея зи сэ фие арс ын фок.
18 Se uno mangia la carne del sacrificio di comunione il terzo giorno, l'offerente non sarà gradito; dell'offerta non gli sarà tenuto conto; sarà un abominio; chi ne avrà mangiato subirà la pena della sua iniquità.
Дакэ с-ар ынтымпла сэ мэнынче чинева а трея зи дин карня жертфей луй де мулцумире, жертфа луй ну ва фи примитэ ши ну се ва цине ын сямэ челуй че а адус-о, чи ва фи ун лукру урычос ши орьчине ва мынка дин еа ышь ва пурта вина.
19 La carne che sarà stata in contatto con qualche cosa di immondo, non si potrà mangiare; sarà bruciata nel fuoco.
Нич карня каре с-а атинс де чева некурат ну требуе мынкатэ, чи требуе арсэ ын фок. Орьче ом курат поате сэ мэнынче карне,
20 Chiunque sarà mondo potrà mangiare la carne del sacrificio di comunione; ma la persona che, immonda, mangerà la carne del sacrificio di comunione offerto al Signore sarà eliminata dal suo popolo.
дар ачела каре, гэсинду-се ын старе де некурэцение, ва мынка дин карня жертфей де мулцумире, каре есте а Домнулуй, сэ фие нимичит дин попорул сэу.
21 Se uno toccherà qualsiasi cosa immonda: un'immondezza umana, un animale immondo o qualsiasi cosa abominevole, immonda, e mangerà la carne d'un sacrificio di comunione offerto al Signore, quel tale sarà eliminato dal suo popolo».
Ши чине се ва атинӂе де чева некурат, фие де врео спуркэчуне оменяскэ, фие де ун добиток некурат, фие де о алтэ спуркэчуне, ши ва мынка дин карня жертфей де мулцумире, каре есте а Домнулуй, сэ фие нимичит дин попорул сэу.’”
22 Il Signore disse ancora a Mosè:
Домнул а ворбит луй Мойсе ши а зис:
23 «Parla agli Israeliti e riferisci loro: Non mangerete alcun grasso, né di bue, né di pecora, né di capra.
„Ворбеште копиилор луй Исраел ши спуне: ‘Сэ ну мынкаць грэсиме де боу, де мел сау де капрэ.
24 Il grasso di una bestia che è morta naturalmente o il grasso d'una bestia sbranata potrà servire per qualunque altro uso; ma non ne mangerete affatto;
Грэсимя унуй добиток морт сау сфышият де фярэ ва путя сэ фие ынтребуинцатэ ла орьче алтчева, нумай сэ н-о мынкаць.
25 perché chiunque mangerà il grasso di animali che si possono offrire in sacrificio consumato dal fuoco in onore del Signore, sarà eliminato dal suo popolo.
Кэч чине ва мынка дин грэсимя добитоачелор дин каре се адук Домнулуй жертфе мистуите де фок ва фи нимичит дин попорул сэу.
26 E non mangerete affatto sangue, né di uccelli né di animali domestici, dovunque abitiate.
Сэ ну мынкаць сынӂе, нич де пасэре, нич де витэ, ын тоате локуриле ын каре вець локуи.
27 Chiunque mangerà sangue di qualunque specie sarà eliminato dal suo popolo».
Чине ва мынка вреун фел де сынӂе ва фи нимичит дин попорул сэу!’”
28 Il Signore aggiunse a Mosè:
Домнул а ворбит луй Мойсе ши а зис:
29 «Parla agli Israeliti e dì loro: Chi offrirà al Signore il sacrificio di comunione porterà una offerta al Signore, prelevandola dal sacrificio di comunione.
„Ворбеште копиилор луй Исраел ши спуне-ле: ‘Чине ва адуче Домнулуй жертфа луй де мулцумире сэ адукэ Домнулуй дарул луй, луат дин жертфа луй де мулцумире.
30 Porterà con le proprie mani ciò che deve essere offerto al Signore con il fuoco: porterà il grasso insieme con il petto, il petto per presentarlo con il rito d'agitazione davanti al Signore.
Сэ адукэ ку мыниле луй чея че требуе мистуит де фок ынаинтя Домнулуй, ши ануме сэ адукэ грэсимя ку пептул, пептул ка сэ-л леӂене ынтр-о парте ши ынтр-алта, ка дар легэнат ынаинтя Домнулуй.
31 Il sacerdote brucerà il grasso sopra l'altare; il petto sarà di Aronne e dei suoi figli.
Преотул сэ ардэ грэсимя пе алтар, яр пептул сэ фие ал луй Аарон ши ал фиилор луй.
32 Darete anche in tributo al sacerdote la coscia destra dei vostri sacrifici di comunione.
Дин жертфеле воастре де мулцумире, сэ даць преотулуй ши спата дряптэ, адукынд-о ка дар луат прин ридикаре.
33 Essa spetterà, come sua parte, al figlio di Aronne che avrà offerto il sangue e il grasso dei sacrifici di comunione.
Спата ачея дряптэ сэ фие партя ачелуя динтре фиий луй Аарон каре ва адуче сынӂеле ши грэсимя жертфей де мулцумире.
34 Poiché, dai sacrifici di comunione offerti dagli Israeliti, io mi riservo il petto della vittima offerta con l'agitazione di rito e la coscia della vittima offerta con l'elevazione di rito e li dò al sacerdote Aronne e ai suoi figli per legge perenne, che gli Israeliti osserveranno.
Кэч Еу яу дин жертфеле де мулцумире адусе де копиий луй Исраел: пептул, каре ва фи легэнат ынтр-о парте ши ынтр-алта, ка дар легэнат, ши спата, каре ва фи адусэ ка дар луат прин ридикаре, ши ле дау преотулуй Аарон ши фиилор луй, принтр-о леӂе вешникэ, пе каре о вор пэзи тотдяуна копиий луй Исраел.
35 Questa è la parte dovuta ad Aronne e ai suoi figli, dei sacrifici bruciati in onore del Signore, dal giorno in cui eserciteranno il sacerdozio del Signore.
Ачеста есте дрептул пе каре ли-л ва да унӂеря луй Аарон ши а фиилор луй асупра жертфелор мистуите де фок ынаинтя Домнулуй, дин зиуа кынд вор фи ынфэцишаць ка сэ фие ын служба Мя ка преоць.
36 Agli Israeliti il Signore ha ordinato di dar loro questo, dal giorno della loro unzione. E' una parte che è loro dovuta per sempre, di generazione in generazione.
Ятэ че порунчеште Домнул сэ ле дя копиий луй Исраел дин зиуа унӂерий лор; ачаста ва фи о леӂе вешникэ принтре урмаший лор.’”
37 Questa è la legge per l'olocausto, l'oblazione, il sacrificio espiatorio, il sacrificio di riparazione, l'investitura e il sacrificio di comunione: legge che il Signore ha dato a Mosè sul monte Sinai, quando ordinò agli Israeliti di presentare le offerte al Signore nel deserto del Sinai».
Ачаста есте леӂя ардерий-де-тот, а дарулуй де мынкаре, а жертфей де испэшире, а жертфей пентру винэ, а ынкинэрий ын служба Домнулуй ши а жертфей де мулцумире.
Домнул а дат-о луй Мойсе пе мунтеле Синай ын зиуа кынд а порунчит копиилор луй Исраел сэ-шь адукэ даруриле ынаинтя Домнулуй, ын пустиул Синай.
