< Levitico 17 >

1 Il Signore disse ancora a Mosè:
Домнул а ворбит луй Мойсе ши а зис:
2 «Parla ad Aronne, ai suoi figli e a tutti gli Israeliti e riferisci loro: Questo il Signore ha ordinato:
„Ворбеште луй Аарон ши фиилор луй ши тутурор копиилор луй Исраел ши спуне-ле: ‘Ятэ че а порунчит Домнул:
3 Qualunque Israelita scanna un bue o un agnello o una capra entro il campo o fuori del campo
«Дакэ чинева дин каса луй Исраел ынжунгие ын табэрэ сау афарэ дин табэрэ ун боу, ун мел сау о капрэ,
4 e non lo conduce all'ingresso della tenda del convegno per presentarlo come offerta al Signore davanti alla Dimora del Signore, sarà considerato colpevole di delitto di sangue: ha sparso il sangue e questo uomo sarà eliminato dal suo popolo.
ши ну-л адуче ла уша кортулуй ынтылнирий, ка сэ-л адукэ дар Домнулуй ынаинтя кортулуй Домнулуй, сынӂеле ачеста ва фи пус ын сокотяла омулуй ачелуя: а вэрсат сынӂе; омул ачела ва фи нимичит дин мижлокул попорулуй сэу.
5 Perciò gli Israeliti, invece d'immolare, come fanno, le loro vittime nei campi, li portino al Signore, presentandoli al sacerdote all'ingresso della tenda del convegno, e li offrano al Signore come sacrifici di comunione.
Де ачея, копиий луй Исраел, ын лок сэ-шь ынжунгие жертфеле пе кымп, требуе сэ ле адукэ ла преот, ынаинтя Домнулуй, ла уша кортулуй ынтылнирий, ши сэ ле адукэ Домнулуй ка жертфе де мулцумире.
6 Il sacerdote ne spanderà il sangue sull'altare del Signore, all'ingresso della tenda del convegno, e brucerà il grasso in profumo soave per il Signore.
Преотул сэ ле стропяскэ сынӂеле пе алтарул Домнулуй, ла уша кортулуй ынтылнирий, ши сэ ардэ грэсимя, каре ва фи де ун мирос плэкут Домнулуй.
7 Essi non offriranno più i loro sacrifici ai satiri, ai quali sogliono prostituirsi. Questa sarà per loro una legge perenne, di generazione in generazione.
Сэ ну-шь май адукэ жертфеле лор ла идолий ку каре курвеск. Ачаста ва фи о леӂе вешникэ пентру ей ши пентру урмаший лор.»
8 Dirai loro ancora: Ogni uomo, Israelita o straniero dimorante in mezzo a loro che offrirà un olocausto o un sacrificio,
Сэ ле спуй дар: «Дакэ ун ом дин каса луй Исраел сау динтре стрэиний каре локуеск ын мижлокул лор адуче о ардере-де-тот сау врео алтэ жертфэ
9 senza portarlo all'ingresso della tenda del convegno per immolarlo al Signore, quest'uomo sarà eliminato dal suo popolo.
ши н-о адуче ла уша кортулуй ынтылнирий, ка с-о адукэ жертфэ Домнулуй, омул ачела сэ фие нимичит дин попорул луй.
10 Ogni uomo, Israelita o straniero dimorante in mezzo a loro, che mangi di qualsiasi specie di sangue, contro di lui, che ha mangiato il sangue, io volgerò la faccia e lo eliminerò dal suo popolo.
Дакэ ун ом дин каса луй Исраел сау дин стрэиний каре локуеск ын мижлокул лор мэнынкэ сынӂе де орьче фел, Ымь вой ынтоарче Фаца ымпотрива челуй че мэнынкэ сынӂеле ши-л вой нимичи дин мижлокул попорулуй сэу.
11 Poiché la vita della carne è nel sangue. Perciò vi ho concesso di porlo sull'altare in espiazione per le vostre vite; perché il sangue espia, in quanto è la vita.
Кэч вяца трупулуй есте ын сынӂе. Ви л-ам дат ка сэ-л пунець пе алтар, ка сэ служяскэ де испэшире пентру суфлетеле воастре, кэч прин вяца дин ел фаче сынӂеле испэшире.»
12 Perciò ho detto agli Israeliti: Nessuno tra voi mangerà il sangue, neppure lo straniero che soggiorna fra voi mangerà sangue.
Де ачея, ам зис копиилор луй Исраел: «Нимень динтре вой сэ ну мэнынче сынӂе ши нич стрэинул каре локуеште ын мижлокул востру сэ ну мэнынче сынӂе.
13 Se uno qualunque degli Israeliti o degli stranieri che soggiornano fra di loro prende alla caccia un animale o un uccello che si può mangiare, ne deve spargere il sangue e coprirlo di terra;
Дакэ вреунул дин копиий луй Исраел сау дин стрэиний каре локуеск ын мижлокул лор вынязэ о фярэ сау о пасэре каре се мэнынкэ, сэ-й версе сынӂеле ши сэ-л акопере ку цэрынэ.»
14 perché la vita di ogni essere vivente è il suo sangue, in quanto sua vita; perciò ho ordinato agli Israeliti: Non mangerete sangue di alcuna specie di essere vivente, perché il sangue è la vita d'ogni carne; chiunque ne mangerà sarà eliminato.
Кэч вяца орькэруй труп стэ ын сынӂеле луй, каре есте ын ел. Де ачея ам зис копиилор луй Исраел: «Сэ ну мынкаць сынӂеле ничунуй труп», кэч вяца орькэруй труп есте сынӂеле луй: орьчине ва мынка дин ел ва фи нимичит.
15 Qualunque persona, nativa del paese o straniera, che mangerà carne di bestia morta naturalmente o sbranata, dovrà lavarsi le vesti, bagnarsi nell'acqua e sarà immonda fino alla sera; allora sarà monda.
Орьчине, фие бэштинаш, фие стрэин, каре ва мынка динтр-о фярэ моартэ сау сфышиятэ, сэ-шь спеле хайнеле, сэ се скалде ын апэ ши ва фи некурат пынэ сяра; апой ва фи курат.
16 Ma se non si lava le vesti e il corpo, porterà la pena della sua iniquità».
Дакэ ну-шь спалэ хайнеле ши ну-шь скалдэ трупул, ышь ва пурта фэрэделеӂя луй.’”

< Levitico 17 >