Lamentazioni 3
1 Io sono l'uomo che ha provato la miseria sotto la sferza della sua ira.
Jam jest ten mąż, którym widział utrapienie od rózgi rozgniewania Bożego.
2 Egli mi ha guidato, mi ha fatto camminare nelle tenebre e non nella luce.
Zaprowadził mię, i zawiódł do ciemności, a nie do światłości;
3 Solo contro di me egli ha volto e rivolto la sua mano tutto il giorno.
Tylko się na mię obórzył, a obrócił rękę swoję przez cały dzień.
4 Egli ha consumato la mia carne e la mia pelle, ha rotto le mie ossa.
Do starości przywiódł ciało moje i skórę moję, a połamał kości moje.
5 Ha costruito sopra di me, mi ha circondato di veleno e di affanno.
Obudował mię a ogarnął żółcią i pracą;
6 Mi ha fatto abitare in luoghi tenebrosi come i morti da lungo tempo.
W ciemnych miejscach posadził mię, jako tych, którzy dawno pomarli.
7 Mi ha costruito un muro tutt'intorno, perché non potessi più uscire; ha reso pesanti le mie catene.
Ogrodził mię, abym nie wyszedł, obciążył okowy moje;
8 Anche se grido e invoco aiuto, egli soffoca la mia preghiera.
A choć wołam i krzyczę, zatula uszy na modlitwę moję.
9 Ha sbarrato le mie vie con blocchi di pietra, ha ostruito i miei sentieri.
Ogrodził drogę moję ciosanym kamieniem, ścieszki moje wywrócił.
10 Egli era per me un orso in agguato, un leone in luoghi nascosti.
Jest jako niedźwiedziem czyhającym na mię, jako lwem w skrytościach.
11 Seminando di spine la mia via, mi ha lacerato, mi ha reso desolato.
Drogi moje odwrócił, owszem, rozszarpał mię, i uczynił mię spustoszoną.
12 Ha teso l'arco, mi ha posto come bersaglio alle sue saette.
Naciągnął łuk swój, a postawił mię jako cel strzałom swym.
13 Ha conficcato nei miei fianchi le frecce della sua faretra.
Przestrzelił nerki moje strzałami z sajdaka swego.
14 Son diventato lo scherno di tutti i popoli, la loro canzone d'ogni giorno.
Jestem pośmiewiskiem ze wszystkim ludem moim, pieśnią ich przez cały dzień.
15 Mi ha saziato con erbe amare, mi ha dissetato con assenzio.
Nasyca mię gorzkościami; upija mię piołunem.
16 Mi ha spezzato con la sabbia i denti, mi ha steso nella polvere.
Nadto pokruszył o kamyczki zęby moje, i pogrążył mię w popiele.
17 Son rimasto lontano dalla pace, ho dimenticato il benessere.
Takeś oddalił, o Boże! od pokoju duszę moję, aż na wczasy zapominam.
18 E dico: «E' sparita la mia gloria, la speranza che mi veniva dal Signore».
I mówię: Zginęła siła moja, i nadzieja moja, którąm miał w Panu.
19 Il ricordo della mia miseria e del mio vagare è come assenzio e veleno.
Wszakże wspominając na utrapienie moje, i na płacz mój, na piołun, i na żółć.
20 Ben se ne ricorda e si accascia dentro di me la mia anima.
Wspominając ustawicznie, uniża się we mnie dusza moja.
21 Questo intendo richiamare alla mia mente, e per questo voglio riprendere speranza.
Przywodząc to sobie do serca swego, mam nadzieję.
22 Le misericordie del Signore non sono finite, non è esaurita la sua compassione;
Wielkie jest miłosierdzie Pańskie, żeśmy do szczętu nie zginęli; nie ustawają zaiste litości jego.
23 esse son rinnovate ogni mattina, grande è la sua fedeltà.
Ale się na każdy poranek odnawiają; wielka jest prawda twoja.
24 «Mia parte è il Signore - io esclamo - per questo in lui voglio sperare».
Pan jest działem moim, mówi dusza moja, dlatego mam w nim nadzieję.
25 Buono è il Signore con chi spera in lui, con l'anima che lo cerca.
Dobry jest Pan tym, którzy nań oczekują, duszy takowej, która go szuka.
26 E' bene aspettare in silenzio la salvezza del Signore.
Dobrze jest, cierpliwie oczekiwać na zbawienie Pańskie.
27 E' bene per l'uomo portare il giogo fin dalla giovinezza.
Dobrze jest mężowi nosić jarzmo od dzieciństwa swego;
28 Sieda costui solitario e resti in silenzio, poiché egli glielo ha imposto;
Który będąc opuszczony, cierpliwym jest w tem, co nań włożono;
29 cacci nella polvere la bocca, forse c'è ancora speranza;
Kładzie w prochu usta swe, ażby się okazała nadzieja;
30 porga a chi lo percuote la sua guancia, si sazi di umiliazioni.
Nadstawia bijącemu policzka, a nasycony bywa obelżeniem.
31 Poiché il Signore non rigetta mai...
Bo Pan na wieki nie odrzuca;
32 Ma, se affligge, avrà anche pietà secondo la sua grande misericordia.
Owszem, jeźli zasmuca, zasię się zmiłuje według mnóstwa miłosierdzia swego.
33 Poiché contro il suo desiderio egli umilia e affligge i figli dell'uomo.
Zaiste nie z serca trapi i zasmuca synów ludzkich.
34 Quando schiacciano sotto i loro piedi tutti i prigionieri del paese,
Aby kto starł nogami swemi wszystkich więźniów w ziemi;
35 quando falsano i diritti di un uomo in presenza dell'Altissimo,
Aby kto niesprawiedliwie sądził męża przed obliczem Najwyższego;
36 quando fan torto a un altro in una causa, forse non vede il Signore tutto ciò?
Aby kto wywrócił człowieka w sprawie jego, Pan się w tem nie kocha.
37 Chi mai ha parlato e la sua parola si è avverata, senza che il Signore lo avesse comandato?
Któż jest, coby rzekł: Stało się, a Pan nie przykazał?
38 Dalla bocca dell'Altissimo non procedono forse le sventure e il bene?
Izali z ust Najwyższego nie pochodzi złe i dobre?
39 Perché si rammarica un essere vivente, un uomo, per i castighi dei suoi peccati?
Przeczżeby tedy sobie utyskiwać miał człowiek żyjący, a mąż nad kaźnią za grzechy swoje.
40 «Esaminiamo la nostra condotta e scrutiamola, ritorniamo al Signore.
Dowiadujmy się raczej, a badajmy się dróg naszych, nawróćmy się do Pana;
41 Innalziamo i nostri cuori al di sopra delle mani, verso Dio nei cieli.
Podnieśmy serca i ręce nasze w niebo do Boga.
42 Abbiamo peccato e siamo stati ribelli; tu non ci hai perdonato.
Myśmy wstąpili i staliśmy się odpornymi; przetoż ty nie odpuszczasz.
43 Ti sei avvolto nell'ira e ci hai perseguitati, hai ucciso senza pietà.
Okryłeś się zapalczywością, i gonisz nas, mordujesz, a nie szanujesz.
44 Ti sei avvolto in una nube, così che la supplica non giungesse fino a te.
Okryłeś się obłokiem, aby cię nie dochodziła modlitwa.
45 Ci hai ridotti a spazzatura e rifiuto in mezzo ai popoli.
Za śmieci i za pomiotło położyłeś nas w pośrodku tych narodów.
46 Han spalancato la bocca contro di noi tutti i nostri nemici.
Otworzyli na nas usta swoje wszyscy nieprzyjaciele nasi.
47 Terrore e trabocchetto sono la nostra sorte, desolazione e rovina».
Strach i dół przyszedł na nas, spustoszenie i skruszenie.
48 Rivoli di lacrime scorrono dai miei occhi, per la rovina della figlia del mio popolo.
Strumienie wód płyną z oczów moich, dla skruszenia córki ludu mojego.
49 Il mio occhio piange senza sosta perché non ha pace
Oczy moje płyną bez przestanku, przeto, że niemasz żadnej ulgi,
50 finché non guardi e non veda il Signore dal cielo.
Ażby wejrzał i obaczył Pan z nieba.
51 Il mio occhio mi tormenta per tutte le figlie della mia città.
Oczy moje trapią duszę moję dla wszystkich córek miasta mojego.
52 Mi han dato la caccia come a un passero coloro che mi son nemici senza ragione.
Łowili mię ustawicznie jako ptaka nieprzyjaciele moi bez przyczyny.
53 Mi han chiuso vivo nella fossa e han gettato pietre su di me.
Wrzucili do dołu żywot mój, a przywalili mię kamieniem.
54 Son salite le acque fin sopra il mio capo; io dissi: «E' finita per me».
Wezbrały wody nad głową moją, i rzekłem: Jużci po mnie!
55 Ho invocato il tuo nome, o Signore, dalla fossa profonda.
Wzywam imienia twego, o Panie! z dołu bardzo głębokiego.
56 Tu hai udito la mia voce: «Non chiudere l'orecchio al mio sfogo».
Głos mój wysłuchiwałeś; nie zatulajże ucha twego przed wzdychaniem mojem, i przed wołaniem mojem.
57 Tu eri vicino quando ti invocavo, hai detto: «Non temere!».
Przybliżając się do mnie w dzień, któregom cię wzywał, mawiałeś: Nie bój się.
58 Tu hai difeso, Signore, la mia causa, hai riscattato la mia vita.
Zastawiałeś się, Panie! o sprawę duszy mojej, a wybawiałeś żywot mój.
59 Hai visto, o Signore, il torto che ho patito, difendi il mio diritto!
Widzisz, o Panie! bezprawie, które mi się dzieje, osądźże sprawę moję.
60 Hai visto tutte le loro vendette, tutte le loro trame contro di me.
Widzisz wszystkę pomstę ich, i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.
61 Hai udito, Signore, i loro insulti, tutte le loro trame contro di me,
Słyszysz urąganie ich, o Panie! i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.
62 i discorsi dei miei oppositori e le loro ostilità contro di me tutto il giorno.
Słyszysz wargi powstawających przeciwko mnie, i przemyśliwanie ich przeciwko mnie przez cały dzień.
63 Osserva quando siedono e quando si alzano; io sono la loro beffarda canzone.
Obacz siadanie ich, i wstawanie ich; jam zawżdy jest pieśnią ich.
64 Rendi loro il contraccambio, o Signore, secondo l'opera delle loro mani.
Oddajże im nagrodę, Panie! według sprawy rąk ich;
65 Rendili duri di cuore, la tua maledizione su di loro!
Dajże im zatwardziałe serce, i przeklęstwo swe na nich;
66 Perseguitali nell'ira e distruggili sotto il cielo, Signore.
Goń ich w zapalczywości, a zgładź ich, aby nie byli pod niebem twojem, o Panie!
