Lamentazioni 3
1 Io sono l'uomo che ha provato la miseria sotto la sferza della sua ira.
Mi estas la viro, kiu spertis suferon sub la vergo de Lia kolero.
2 Egli mi ha guidato, mi ha fatto camminare nelle tenebre e non nella luce.
Min Li kondukis kaj irigis en mallumon, ne en lumon.
3 Solo contro di me egli ha volto e rivolto la sua mano tutto il giorno.
Nur sur min Li turnas Sian manon ĉiutage denove.
4 Egli ha consumato la mia carne e la mia pelle, ha rotto le mie ossa.
Li maljunigis mian karnon kaj haŭton, rompis miajn ostojn.
5 Ha costruito sopra di me, mi ha circondato di veleno e di affanno.
Li konstruis ĉirkaŭ mi, ĉirkaŭis min per maldolĉaĵoj kaj malfacilaĵoj.
6 Mi ha fatto abitare in luoghi tenebrosi come i morti da lungo tempo.
En mallumon Li lokis min, kiel porĉiamajn mortintojn.
7 Mi ha costruito un muro tutt'intorno, perché non potessi più uscire; ha reso pesanti le mie catene.
Li ĉirkaŭbaris min, ke mi ne povu eliri; Li ligis min per pezaj ĉenoj.
8 Anche se grido e invoco aiuto, egli soffoca la mia preghiera.
Kvankam mi krias kaj vokas, Li kovras Siajn orelojn antaŭ mia preĝo.
9 Ha sbarrato le mie vie con blocchi di pietra, ha ostruito i miei sentieri.
Li baris miajn vojojn per hakitaj ŝtonoj; Li kurbigis miajn vojetojn.
10 Egli era per me un orso in agguato, un leone in luoghi nascosti.
Li estas por mi kiel urso en embusko, kiel leono en kaŝita loko.
11 Seminando di spine la mia via, mi ha lacerato, mi ha reso desolato.
Li depuŝis min de miaj vojoj, kaj disŝiris min; Li faris min objekto de teruro.
12 Ha teso l'arco, mi ha posto come bersaglio alle sue saette.
Li streĉis Sian pafarkon, kaj starigis min kiel celon por Siaj sagoj.
13 Ha conficcato nei miei fianchi le frecce della sua faretra.
En miajn renojn Li pafis la filojn de Sia sagujo.
14 Son diventato lo scherno di tutti i popoli, la loro canzone d'ogni giorno.
Mi fariĝis mokataĵo por mia tuta popolo, ilia ĉiutaga rekantaĵo.
15 Mi ha saziato con erbe amare, mi ha dissetato con assenzio.
Li satigis min per maldolĉaĵo, trinkoplenigis min per vermuto.
16 Mi ha spezzato con la sabbia i denti, mi ha steso nella polvere.
Li disrompis miajn dentojn en malgrandajn pecojn, Li enpuŝis min en cindron.
17 Son rimasto lontano dalla pace, ho dimenticato il benessere.
Mia animo estas forpuŝita for de paco; bonstaton mi forgesis.
18 E dico: «E' sparita la mia gloria, la speranza che mi veniva dal Signore».
Kaj mi diris: Pereis mia forto kaj mia espero al la Eternulo.
19 Il ricordo della mia miseria e del mio vagare è come assenzio e veleno.
La memoro pri mia mizero kaj miaj suferoj estas vermuto kaj galo.
20 Ben se ne ricorda e si accascia dentro di me la mia anima.
Konstante rememorante tion, senfortiĝas en mi mia animo.
21 Questo intendo richiamare alla mia mente, e per questo voglio riprendere speranza.
Sed tion mi respondas al mia koro, kaj tial mi esperas:
22 Le misericordie del Signore non sono finite, non è esaurita la sua compassione;
Ĝi estas favorkoreco de la Eternulo, ke ni ne tute pereis; ĉar Lia kompatemeco ne finiĝis,
23 esse son rinnovate ogni mattina, grande è la sua fedeltà.
Sed ĉiumatene ĝi renoviĝas; granda estas Via fideleco.
24 «Mia parte è il Signore - io esclamo - per questo in lui voglio sperare».
Mia parto estas la Eternulo, diras mia animo; tial mi esperas al Li.
25 Buono è il Signore con chi spera in lui, con l'anima che lo cerca.
La Eternulo estas bona por tiuj, kiuj esperas al Li, por la animo, kiu serĉas Lin.
26 E' bene aspettare in silenzio la salvezza del Signore.
Bone estas esperi pacience helpon de la Eternulo.
27 E' bene per l'uomo portare il giogo fin dalla giovinezza.
Bone estas al la homo, kiu portas jugon en sia juneco;
28 Sieda costui solitario e resti in silenzio, poiché egli glielo ha imposto;
Li sidas solece kaj silentas, kiam li estas ŝarĝita;
29 cacci nella polvere la bocca, forse c'è ancora speranza;
Li metas sian buŝon en polvon, kredante, ke ekzistas espero;
30 porga a chi lo percuote la sua guancia, si sazi di umiliazioni.
Li donas sian vangon al tiu, kiu lin batas; li satigas sin per malhonoro.
31 Poiché il Signore non rigetta mai...
Ĉar ne por eterne forlasas la Sinjoro;
32 Ma, se affligge, avrà anche pietà secondo la sua grande misericordia.
Se Li iun suferigas, Li ankaŭ kompatas pro Sia granda favorkoreco;
33 Poiché contro il suo desiderio egli umilia e affligge i figli dell'uomo.
Ĉar ne el Sia koro Li sendas mizeron kaj suferon al la homoj.
34 Quando schiacciano sotto i loro piedi tutti i prigionieri del paese,
Kiam oni premas sub siaj piedoj ĉiujn malliberulojn de la tero,
35 quando falsano i diritti di un uomo in presenza dell'Altissimo,
Kiam oni forklinas la rajton de homo antaŭ la vizaĝo de la Plejaltulo,
36 quando fan torto a un altro in una causa, forse non vede il Signore tutto ciò?
Kiam oni estas maljusta kontraŭ homo en lia juĝa afero — Ĉu la Sinjoro tion ne vidas?
37 Chi mai ha parlato e la sua parola si è avverata, senza che il Signore lo avesse comandato?
Kiu povas per sia diro atingi, ke io fariĝu, se la Sinjoro tion ne ordonis?
38 Dalla bocca dell'Altissimo non procedono forse le sventure e il bene?
Ĉu ne el la buŝo de la Plejaltulo eliras la decidoj pri malbono kaj pri bono?
39 Perché si rammarica un essere vivente, un uomo, per i castighi dei suoi peccati?
Kial murmuras homo vivanta? Ĉiu murmuru kontraŭ siaj pekoj.
40 «Esaminiamo la nostra condotta e scrutiamola, ritorniamo al Signore.
Ni trarigardu kaj esploru nian konduton, kaj ni revenu al la Eternulo;
41 Innalziamo i nostri cuori al di sopra delle mani, verso Dio nei cieli.
Ni levu nian koron kaj niajn manojn al Dio en la ĉielo.
42 Abbiamo peccato e siamo stati ribelli; tu non ci hai perdonato.
Ni pekis kaj malobeis, kaj Vi ne pardonis.
43 Ti sei avvolto nell'ira e ci hai perseguitati, hai ucciso senza pietà.
Vi kovris Vin per kolero kaj persekutis nin; Vi mortigis, Vi ne kompatis.
44 Ti sei avvolto in una nube, così che la supplica non giungesse fino a te.
Vi kovris Vin per nubo, por ke ne atingu Vin la preĝo.
45 Ci hai ridotti a spazzatura e rifiuto in mezzo ai popoli.
Vi faris nin balaindaĵo kaj abomenindaĵo inter la popoloj.
46 Han spalancato la bocca contro di noi tutti i nostri nemici.
Malfermegis kontraŭ ni sian buŝon ĉiuj niaj malamikoj.
47 Terrore e trabocchetto sono la nostra sorte, desolazione e rovina».
Teruro kaj pereo trafis nin, ruinigo kaj malfeliĉo.
48 Rivoli di lacrime scorrono dai miei occhi, per la rovina della figlia del mio popolo.
Torentojn da akvo verŝas mia okulo pri la malfeliĉo de la filino de mia popolo.
49 Il mio occhio piange senza sosta perché non ha pace
Mia okulo fluigas kaj ne ĉesas, ne ekzistas por ĝi halto,
50 finché non guardi e non veda il Signore dal cielo.
Ĝis la Eternulo ekrigardos kaj ekvidos de la ĉielo.
51 Il mio occhio mi tormenta per tutte le figlie della mia città.
Mia okulo suferigas mian animon pri ĉiuj filinoj de mia urbo.
52 Mi han dato la caccia come a un passero coloro che mi son nemici senza ragione.
Senkaŭze ĉasas min kiel birdon miaj malamikoj;
53 Mi han chiuso vivo nella fossa e han gettato pietre su di me.
Ili pereigas mian vivon en kavo, ili ĵetas sur min ŝtonojn.
54 Son salite le acque fin sopra il mio capo; io dissi: «E' finita per me».
Akvo leviĝis kontraŭ mian kapon, kaj mi diris: Mi tute pereis.
55 Ho invocato il tuo nome, o Signore, dalla fossa profonda.
Mi vokis Vian nomon, ho Eternulo, el la profunda kavo;
56 Tu hai udito la mia voce: «Non chiudere l'orecchio al mio sfogo».
Vi aŭdis mian voĉon; ne kovru Vian orelon antaŭ mia vokado pri liberigo.
57 Tu eri vicino quando ti invocavo, hai detto: «Non temere!».
Vi alproksimiĝis, kiam mi vokis al Vi; Vi diris: Ne timu.
58 Tu hai difeso, Signore, la mia causa, hai riscattato la mia vita.
Vi, ho Sinjoro, defendis mian juĝaferon; Vi liberigis mian vivon.
59 Hai visto, o Signore, il torto che ho patito, difendi il mio diritto!
Vi vidis, ho Eternulo, la maljustaĵon, kiun mi suferas; juĝu mian aferon.
60 Hai visto tutte le loro vendette, tutte le loro trame contro di me.
Vi vidis ilian tutan venĝon, ĉiujn iliajn intencojn kontraŭ mi.
61 Hai udito, Signore, i loro insulti, tutte le loro trame contro di me,
Vi aŭdis ilian insultadon, ho Eternulo, ĉiujn iliajn intencojn kontraŭ mi,
62 i discorsi dei miei oppositori e le loro ostilità contro di me tutto il giorno.
La parolojn de tiuj, kiuj leviĝis kontraŭ min, kaj iliajn pensojn kontraŭ mi dum la tuta tago.
63 Osserva quando siedono e quando si alzano; io sono la loro beffarda canzone.
Rigardu, kiam ili sidas kaj kiam ili leviĝas; mi ĉiam estas ilia rekantaĵo.
64 Rendi loro il contraccambio, o Signore, secondo l'opera delle loro mani.
Redonu al ili repagon, ho Eternulo, laŭ la faroj de iliaj manoj.
65 Rendili duri di cuore, la tua maledizione su di loro!
Donu al ili doloron en la koro, sentigu al ili Vian malbenon.
66 Perseguitali nell'ira e distruggili sotto il cielo, Signore.
Persekutu ilin en kolero, kaj ekstermu ilin el sub la ĉielo de la Eternulo.
