تمام قوم اسرائیل در شیلوه جمع شدند و خیمهٔ ملاقات را بر پا کردند. هر چند آنها بر تمام سرزمین مسلط شده بودند، ولی هنوز هفت قبیله باقی مانده بودند که ملکی نداشتند. |
پس یوشع به آنها گفت: «تا کی میخواهید سهلانگاری کنید؟ چرا نمیروید و زمینهایی را که خداوند، خدای اجدادتان به شما داده است، تصرف نمیکنید؟ |
از هر قبیله سه مرد انتخاب کنید. من آنها را میفرستم تا آن زمینها را بررسی کنند و از وضع آنها به من گزارش دهند تا بتوانم زمینها را بین شما تقسیم کنم. |
آنها باید زمین را به هفت قسمت تقسیم کنند و گزارش آن را برای من بیاورند تا من در حضور خداوند، خدایمان سهم هفت قبیله را به حکم قرعه تعیین نمایم. «قبیلهٔ یهودا و قبیلهٔ یوسف که قبلاً به ترتیب زمینهای جنوب و شمال را گرفتهاند در همان جا میمانند. |
قبیلهٔ لاوی هم از زمین سهمی ندارند، زیرا آنها کاهن هستند و خدمت خداوند سهم ایشان است. قبایل رئوبین و جاد و نصف قبیلهٔ منسی هم که قبلاً سهم خود را در سمت شرقی رود اردن که موسی برای ایشان تعیین نموده بود، گرفتهاند.» |
پس آن افراد رفتند تا زمینها را بررسی کنند و گزارش آن را برای یوشع بیاورند تا او در شیلوه در حضور خداوند سهم هفت قبیله را به حکم قرعه تعیین کند. |
فرستادگان یوشع مطابق دستوری که یافته بودند عمل کردند. زمینها را به هفت قسمت تقسیم نمودند و نام شهرهای هر قسمت را نوشتند. سپس به اردوگاه شیلوه نزد یوشع بازگشتند. |
یوشع در حضور خداوند قرعه انداخت و زمینها را بین آن هفت قبیله تقسیم کرد. |
اولین قرعه به نام بنیامین درآمد. زمین خاندانهای این قبیله، بین زمینهای دو قبیلهٔ یهودا و یوسف قرار داشت. |
مرز آنها در شمال از رود اردن شروع شده، به طرف شمال اریحا بالا میرفت. سپس از وسط کوهستان گذشته، به صحرای بیتآون در غرب میرسید. |
بعد به طرف جنوب لوز (که همان بیتئیل است) کشیده شده، به طرف عطاروت ادار که در منطقهٔ کوهستانی جنوب بیتحورون پایین واقع است سرازیر میشد. |
مرز غربی از کوهستان جنوب بیتحورون به طرف جنوب کشیده شده، به قریۀ بعل (همان قریهٔ یعاریم) که یکی از شهرهای یهوداست میرسید. |
مرز جنوبی از انتهای قریهٔ بعل در غرب شروع میشد و به طرف چشمههای نفتوح کشیده شده، |
از آنجا به دامنهٔ کوهی که مقابل درهٔ هنوم (واقع در شمال درهٔ رفائیم) است، امتداد مییافت. سپس، از درهٔ هنوم میگذشت و جنوب سرزمین یبوسیان را قطع میکرد و به عین روجل میرسید. |
این خط مرزی از عین روجل به طرف شمال به عین شمس میرفت و بعد به جلیلوت که در مقابل گذرگاه ادومیم قرار دارد، میرسید. سپس به طرف سنگ بوهن (بوهن پسر رئوبین بود) سرازیر شده، |
از شمال زمینی که مقابل درهٔ اردن است میگذشت. سپس به درهٔ اردن سرازیر میشد |
و از آنجا به سمت شمال بیتحجله کشیده میشد و به خلیج شمالی دریای مرده که در انتهای جنوبی رود اردن است، منتهی میشد. این بود مرز جنوبی. |
رود اردن، مرز شرقی زمین بنیامین را تشکیل میداد. این زمینی است که برای خاندانهای قبیلهٔ بنیامین تعیین گردید. |
شهرهایی که به خاندانهای قبیلهٔ بنیامین تعلق داشت، از این قرارند: اریحا، بیتحُجله، عِیمَق قصیص، |
بیتعربه، صمارایم، بیتئیل، |
عَویم، فاره، عُفرَت، |
کَفَرعمونی، عُفنی و جابع، جمعاً دوازده شهر با روستاهای اطراف. |
جبعون، رامه، بئیروت، |
مصفه، کفیره، موصه، |
راقم، یرفئیل، تراله، |
صیله، آلف، یبوسی (اورشلیم)، جِبعه و قریهٔ یعاریم، جمعاً چهارده شهر با روستاهای اطراف. این بود ملکی که به خاندانهای قبیلهٔ بنیامین داده شد. |