Giobbe 9
1 Giobbe rispose dicendo:
Йов а луат кувынтул ши а зис:
2 In verità io so che è così: e come può un uomo aver ragione innanzi a Dio?
„Штиу бине кэ есте аша. Ши кум ар путя омул сэ-шь скоатэ дрептате ынаинтя луй Думнезеу?
3 Se uno volesse disputare con lui, non gli risponderebbe una volta su mille.
Дакэ ар вои сэ се черте ку Ел, дин о мие де лукрурь н-ар путя сэ рэспундэ ла унул сингур.
4 Saggio di mente, potente per la forza, chi s'è opposto a lui ed è rimasto salvo?
Але Луй сунт ынцелепчуня ши атотпутерничия: чине И с-ар путя ымпотриви фэрэ сэ фие педепсит?
5 Sposta le montagne e non lo sanno, egli nella sua ira le sconvolge.
Ел мутэ деодатэ мунций ши-й рэстоарнэ ын мыния Са.
6 Scuote la terra dal suo posto e le sue colonne tremano.
Згудуе пэмынтул дин темелия луй, де и се клатинэ стылпий.
7 Comanda al sole ed esso non sorge e alle stelle pone il suo sigillo.
Порунчеште соарелуй, ши соареле ну май рэсаре; ши цине стелеле суб печетя Луй.
8 Egli da solo stende i cieli e cammina sulle onde del mare.
Нумай Ел ынтинде черуриле ши умблэ пе ынэлцимиле мэрий.
9 Crea l'Orsa e l'Orione, le Pleiadi e i penetrali del cielo australe.
Ел а фэкут Урса-Маре, Лучяфэрул де сярэ ши Ралицеле ши стелеле дин цинутуриле де мязэзи.
10 Fa cose tanto grandi da non potersi indagare, meraviglie da non potersi contare.
Ел фаче лукрурь марь ши непэтрунсе, минунь фэрэ нумэр.
11 Ecco, mi passa vicino e non lo vedo, se ne va e di lui non m'accorgo.
Ятэ, Ел трече пе лынгэ мине, ши ну-Л вэд, Се дуче, ши ну-Л зэреск.
12 Se rapisce qualcosa, chi lo può impedire? Chi gli può dire: «Che fai?».
Дакэ апукэ Ел, чине-Л ва опри? Чине-Й ва зиче: ‘Че фачь?’
13 Dio non ritira la sua collera: sotto di lui sono fiaccati i sostenitori di Raab.
Думнезеу ну-Шь ынтоарче мыния; суб Ел се плякэ тоць сприжиниторий мындрией.
14 Tanto meno io potrei rispondergli, trovare parole da dirgli!
Ши еу кум сэ-Й рэспунд? Че кувинте сэ алег?
15 Se avessi anche ragione, non risponderei, al mio giudice dovrei domandare pietà.
Кяр дакэ аш авя дрептате, ну Й-аш рэспунде. Ну пот декыт сэ мэ рог жудекэторулуй.
16 Se io lo invocassi e mi rispondesse, non crederei che voglia ascoltare la mia voce.
Ши кяр дакэ м-ар аскулта кынд Ыл кем, тот н-аш путя креде кэ мь-а аскултат гласул –
17 Egli con una tempesta mi schiaccia, moltiplica le mie piaghe senza ragione,
Ел, каре мэ избеште ка ынтр-о фуртунэ, каре ымь ынмулцеште фэрэ причинэ рэниле,
18 non mi lascia riprendere il fiato, anzi mi sazia di amarezze.
каре ну мэ ласэ сэ рэсуфлу, мэ сатурэ де амэрэчуне.
19 Se si tratta di forza, è lui che dà il vigore; se di giustizia, chi potrà citarlo?
Сэ алерг ла путере? Ел есте атотпутерник. Ла дрептате? Чине мэ ва апэра?
20 Se avessi ragione, il mio parlare mi condannerebbe; se fossi innocente, egli proverebbe che io sono reo.
Орькытэ дрептате аш авя, гура мя мэ ва осынди ши орькыт де невиноват аш фи, Ел мэ ва арэта ка виноват.
21 Sono innocente? Non lo so neppure io, detesto la mia vita!
Невиноват! Сунт, дар ну цин ла вяцэ, ымь диспрецуеск вяца.
22 Per questo io dico: «E' la stessa cosa»: egli fa perire l'innocente e il reo!
Че-мь пасэ ла урма урмей? Кэч ындрэзнеск с-о спун: Ел нимичеште пе чел невиноват ка ши пе чел виноват.
23 Se un flagello uccide all'improvviso, della sciagura degli innocenti egli ride.
Ши дакэ бичул ар причинуи мэкар ындатэ моартя…! Дар Ел рыде де ынчеркэриле челуй невиноват.
24 La terra è lasciata in balìa del malfattore: egli vela il volto dei suoi giudici; se non lui, chi dunque sarà?
Пэмынтул есте дат пе мыниле челуй нелеӂюит; Ел акоперэ окий жудекэторилор – де ну Ел, апой чине алтул?
25 I miei giorni passano più veloci d'un corriere, fuggono senza godere alcun bene,
Зилеле меле аляргэ май юць декыт ун алергэтор; фуг фэрэ сэ фи вэзут феричиря;
26 volano come barche di giunchi, come aquila che piomba sulla preda.
трек ка ши корэбииле челе юць, ка вултурул каре се репеде асупра прэзий.
27 Se dico: «Voglio dimenticare il mio gemito, cambiare il mio volto ed essere lieto»,
Дакэ зик: ‘Вряу сэ-мь уйт суферинцеле, сэ-мь лас ынтристаря ши сэ фиу войос’,
28 mi spavento per tutti i miei dolori; so bene che non mi dichiarerai innocente.
сунт ынгрозит де тоате дурериле меле. Штиу кэ ну мэ вей скоате невиноват.
29 Se sono colpevole, perché affaticarmi invano?
Ши дакэ вой фи жудекат виноват, пентру че сэ мэ май трудеск деӂяба?
30 Anche se mi lavassi con la neve e pulissi con la soda le mie mani,
Кяр дакэ м-аш спэла ку зэпадэ, кяр дакэ мь-аш курэци мыниле ку лешие,
31 allora tu mi tufferesti in un pantano e in orrore mi avrebbero le mie vesti.
Ту тот м-ай куфунда ын мочирлэ, де с-ар скырби пынэ ши хайнеле де мине!
32 Poiché non è uomo come me, che io possa rispondergli: «Presentiamoci alla pari in giudizio».
Кэч Ел ну есте ун ом ка мине, ка сэ-Й пот рэспунде ши сэ мерӂем ымпреунэ ла жудекатэ.
33 Non c'è fra noi due un arbitro che ponga la mano su noi due.
Нич ну есте вреун мижлочитор ынтре ной, каре сэ-шь пунэ мына песте ной амындой.
34 Allontani da me la sua verga sì che non mi spaventi il suo terrore:
Сэ-Шь трагэ ынсэ варга де дясупра мя ши сэ ну мэ май тулбуре спайма Луй.
35 allora io potrò parlare senza temerlo, perché così non sono in me stesso.
Атунч вой ворби ши ну мэ вой теме де Ел. Алтфел, ну сунт стэпын пе мине.
