< Giobbe 8 >
1 Allora prese a dire Bildad il Suchita:
I odpowiedział Bildad Suhytczyk, a rzekł:
2 Fino a quando dirai queste cose e vento impetuoso saranno le parole della tua bocca?
Pokądże rzeczy takowe mówić będziesz? a pokąd będą słowa ust twoich jako wiatr gwałtowny?
3 Può forse Dio deviare il diritto o l'Onnipotente sovvertire la giustizia?
Izażby miał Bóg sąd podwrócić? a Wszechmocny miałby sprawiedliwość wynicować?
4 Se i tuoi figli hanno peccato contro di lui, li ha messi in balìa della loro iniquità.
Że synowie twoi zgrzeszyli przeciw niemu, przetoż ich puścił w rękę nieprawości ich.
5 Se tu cercherai Dio e implorerai l'Onnipotente,
Jeźli się ty wczas nawrócisz do Boga, a będziesz się modlił Wszechmocnemu;
6 se puro e integro tu sei, fin d'ora veglierà su di te e ristabilirà la dimora della tua giustizia;
Jeźli będziesz czystym i szczerym; tedyć pewnie ocuci dla ciebie, i spokojne uczyni mieszkanie sprawiedliwości twojej.
7 piccola cosa sarà la tua condizione di prima, di fronte alla grandezza che avrà la futura.
A choć początek twój mały będzie, jednak ostatek twój bardzo się rozmnoży.
8 Chiedilo infatti alle generazioni passate, poni mente all'esperienza dei loro padri,
Bo spytaj się proszę wieku starego, a nagotuj się ku wyszpiegowaniu ojców ich.
9 perché noi siamo di ieri e nulla sappiamo, come un'ombra sono i nostri giorni sulla terra.
(Gdyż wczorajszymi jesteśmy, a nic nie wiemy, ponieważ jako cień są dni nasze na ziemi.)
10 Essi forse non ti istruiranno e ti parleranno traendo le parole dal cuore?
Oni cię nauczą i powiedząć, i z serca swego wypuszczą słowa.
11 Cresce forse il papiro fuori della palude e si sviluppa forse il giunco senz'acqua?
Azaż urośnie sitowie bez wilgotności? Izali urośnie rogoża bez wody?
12 E' ancora verde, non buono per tagliarlo, e inaridisce prima d'ogn'altra erba.
Owszem jeszcze w zieloności swojej, niż bywa podcięta, prędzej niż inna trawa usycha.
13 Tale il destino di chi dimentica Dio, così svanisce la speranza dell'empio;
Takieć są drogi wszystkich, którzy zapominają Boga; i tak nadzieja obłudnika zginie.
14 la sua fiducia è come un filo e una tela di ragno è la sua sicurezza:
Podcięta bywa nadzieja jego, a jako dom pająka ufanie jego.
15 si appoggi alla sua casa, essa non resiste, vi si aggrappi, ma essa non regge.
Spolężeli na domu swoim, nie ostoi się; wesprzeli się na nim, nie zadzierzy się.
16 Rigoglioso sia pure in faccia al sole e sopra il giardino si spandano i suoi rami,
Zieleni się na słońcu, i w ogrodzie jego świeża latorośl jego wyrasta.
17 sul terreno sassoso s'intreccino le sue radici, tra le pietre attinga la vita.
Nad ródłem splątają się korzenie jego, i na miejscu kamienistem rozkłada się.
18 Se lo si toglie dal suo luogo, questo lo rinnega: «Non t'ho mai visto!».
Ale gdy go wytną z miejsca jego, tedy się go miejsce zaprze, mówiąc: Niewidziałem cię.
19 Ecco la gioia del suo destino e dalla terra altri rispuntano.
Toć to jest wesele drogi jego, a inny z ziemi wyrośnie.
20 Dunque, Dio non rigetta l'uomo integro, e non sostiene la mano dei malfattori.
Oto Bóg nie odrzuci człowieka szczerego, ale złośnikom nie poda ręki.
21 Colmerà di nuovo la tua bocca di sorriso e le tue labbra di gioia.
Aż się napełnią śmiechem usta twe, a wargi twoje wykrzykaniem.
22 I tuoi nemici saran coperti di vergogna e la tenda degli empi più non sarà.
Gdyż, którzy cię mają w nienawiści, obleczeni będą wstydem, a przybytku niepobożnych nie będzie.