< Giobbe 6 >

1 Allora Giobbe rispose:
Ījabs atbildēja un sacīja:
2 Se ben si pesasse il mio cruccio e sulla stessa bilancia si ponesse la mia sventura...
Kaut manas vaimanas ar svaru svērtu un turpretī manas bēdas svaru kausā liktu!
3 certo sarebbe più pesante della sabbia del mare! Per questo temerarie sono state le mie parole,
Jo tās tagad ir grūtākas nekā jūras smiltis, tāpēc mana mute muld.
4 perché le saette dell'Onnipotente mi stanno infitte, sì che il mio spirito ne beve il veleno e terrori immani mi si schierano contro!
Jo tā Visuvarenā bultas ir iekš manis, mans gars dzer viņu ugunis, Dieva briesmas karo pret mani.
5 Raglia forse il somaro con l'erba davanti o muggisce il bue sopra il suo foraggio?
Vai gan meža ēzelis zviedz, kad tam ir zāle? Vai vērsis mauj, kad tam sava barība?
6 Si mangia forse un cibo insipido, senza sale? O che gusto c'è nell'acqua di malva?
Vai jēlu var ēst bez sāls? Vai ir gardums olas baltumā?
7 Ciò che io ricusavo di toccare questo è il ributtante mio cibo!
Ko mana dvēsele negribēja aizskart, tā nu ir mana bēdu barība.
8 Oh, mi accadesse quello che invoco, e Dio mi concedesse quello che spero!
Kaut mana lūgšana notiktu, un Dievs man dotu, ko es gaidu,
9 Volesse Dio schiacciarmi, stendere la mano e sopprimermi!
Kaut Dievs mani sadauzītu, kaut tas Savu roku izstieptu un mani satriektu!
10 Ciò sarebbe per me un qualche conforto e gioirei, pur nell'angoscia senza pietà, per non aver rinnegato i decreti del Santo.
Tas man vēl būtu par prieku, un es vēl savās nežēlīgās sāpēs būtu līksms, ka neesmu aizliedzis tā Svētā vārdus.
11 Qual la mia forza, perché io possa durare, o qual la mia fine, perché prolunghi la vita?
Kāds ir mans spēks, ka es vēl varētu cerēt, un kāds ir mans gals, ka manai dvēselei būtu jāpaciešās?
12 La mia forza è forza di macigni? La mia carne è forse di bronzo?
Vai mans spēks ir akmeņu spēks, vai mana miesa ir varš?
13 Non v'è proprio aiuto per me? Ogni soccorso mi è precluso?
Vai man palīga netrūkst pavisam, un vai man padoms nav visai pagalam?
14 A chi è sfinito è dovuta pietà dagli amici, anche se ha abbandonato il timore di Dio.
Izsamisušam žēlastības vajag no sava drauga, citādi tas arī tā Visuvarenā bijāšanu atmet.
15 I miei fratelli mi hanno deluso come un torrente, sono dileguati come i torrenti delle valli,
Mani brāļi mani pieviļ kā strauts, kā strauta ūdeņi, kas notek;
16 i quali sono torbidi per lo sgelo, si gonfiano allo sciogliersi della neve,
Sajukuši tie bija ar ledu, un sasniguši ar sniegu, -
17 ma al tempo della siccità svaniscono e all'arsura scompaiono dai loro letti.
Tai laikā, kad karstums tos spiež, tad tie izsīkst, kad karsts metās, tad tie iznīkst no savas vietas.
18 Deviano dalle loro piste le carovane, avanzano nel deserto e vi si perdono;
Viņu ceļi griežas sānis, tie iet uz tuksnesi un izzūd.
19 le carovane di Tema guardano là, i viandanti di Saba sperano in essi:
Uz tiem skatās ceļa ļaudis no Temas un cer Šebas ceļa gājēji.
20 ma rimangono delusi d'avere sperato, giunti fin là, ne restano confusi.
Tie paliek kaunā ar tādu cerību un nosarkst, tur nonākdami.
21 Così ora voi siete per me: vedete che faccio orrore e vi prende paura.
Tiešām nu jūs neesat it nekas, redzat briesmas un iztrūcinājāties.
22 Vi ho detto forse: «Datemi qualcosa» o «dei vostri beni fatemi un regalo»
Vai es jeb kad sacīju: nesiet man un dodiet man dāvanas no sava padoma?
23 o «liberatemi dalle mani di un nemico» o «dalle mani dei violenti riscattatemi»?
Jeb glābiet mani no ienaidnieka rokas un pestījiet mani no varas darītāju rokas?
24 Istruitemi e allora io tacerò, fatemi conoscere in che cosa ho sbagliato.
Mācat mani, es cietīšu klusu, un pierādiet man, kur es maldījies.
25 Che hanno di offensivo le giuste parole? Ma che cosa dimostra la prova che viene da voi?
Cik spēcīgi ir taisni vārdi, bet ko norāj jūsu rāšana;
26 Forse voi pensate a confutare parole, e come sparsi al vento stimate i detti di un disperato!
Vai jūs esat apņēmušies vārdus aprāt? Vējam pieder izsamisuša vārdi.
27 Anche sull'orfano gettereste la sorte e a un vostro amico scavereste la fossa.
Vai arī bāriņam gribat valgus mest un bedri rakt savam tuvākam.
28 Ma ora degnatevi di volgervi verso di me: davanti a voi non mentirò.
Bet nu, lūdzami, uzlūkojiet mani, jums acīs tiešām es nemelošu.
29 Su, ricredetevi: non siate ingiusti! Ricredetevi; la mia giustizia è ancora qui!
Atbildiet jel, lai nenotiek netaisnība, atbildiet, jo mana taisnība vēl stāv.
30 C'è forse iniquità sulla mia lingua o il mio palato non distingue più le sventure?
Vai tad uz manas mēles būs netaisnība, vai mana mute nemanīs, kas ir blēdība?

< Giobbe 6 >