Giobbe 5

1 Chiama, dunque! Ti risponderà forse qualcuno? E a chi fra i santi ti rivolgerai?

فریاد برآور و کمک بطلب، ولی آیا کسی گوش می‌دهد؟ کدام یک از فرشتگان به دادت می‌رسد.

2 Poiché allo stolto dà morte lo sdegno e la collera fa morire lo sciocco.

سرانجام در عجز و درماندگی از غصه می‌میرند.

3 Io ho visto lo stolto metter radici, ma imputridire la sua dimora all'istante.

کسانی که از خدا برمی‌گردند، ظاهراً کامیاب هستند، ولی بلای ناگهانی بر آنها نازل می‌شود.

4 I suoi figli sono lungi dal prosperare, sono oppressi alla porta, senza difensore;

فرزندان ایشان بی‌پناه می‌گردند و در محکمه محکوم می‌شوند و کسی از آنها حمایت نمی‌کند.

5 l'affamato ne divora la messe e gente assetata ne succhia gli averi.

محصولاتشان را گرسنگان می‌خورند و ثروتشان را حریصان غارت می‌کنند.

6 Non esce certo dalla polvere la sventura né germoglia dalla terra il dolore,

بلا و بدبختی هرگز بدون علّت دامنگیر انسان نمی‌شود.

7 ma è l'uomo che genera pene, come le scintille volano in alto.

بدبختی از خود انسان سرچشمه می‌گیرد، همچنانکه شعله از آتش برمی‌خیزد.

8 Io, invece, mi rivolgerei a Dio e a Dio esporrei la mia causa:

اگر من جای تو بودم، مشکل خود را نزد خدا می‌بردم.

9 a lui, che fa cose grandi e incomprensibili, meraviglie senza numero,

زیرا او معجزات شگفت‌انگیز می‌کند و کارهای عجیب و خارق‌العادهٔ بی‌شمار انجام می‌دهد.

10 che dà la pioggia alla terra e manda le acque sulle campagne.

بر زمین باران می‌باراند و کشتزارها را سیراب می‌کند،

11 Colloca gli umili in alto e gli afflitti solleva a prosperità;

فروتنان را سرافراز می‌گرداند و رنجدیدگان را شادی می‌بخشد.

12 rende vani i pensieri degli scaltri e le loro mani non ne compiono i disegni;

او نقشه‌های اشخاص حیله‌گر را نقش بر آب می‌کند تا کاری از پیش نبرند.

13 coglie di sorpresa i saggi nella loro astuzia e manda in rovina il consiglio degli scaltri.

حکیمان را در زیرکیِ خودشان به دام می‌اندازد و توطئه‌های ایشان را خنثی می‌نماید.

14 Di giorno incappano nel buio e brancolano in pieno sole come di notte,

روز روشن برای آنها مانند شب تاریک است و در آن کورمال کورمال راه می‌روند.

15 mentre egli salva dalla loro spada l'oppresso, e il meschino dalla mano del prepotente.

خدا مظلومان و فقیران را از چنگ ظالمان می‌رهاند.

16 C'è speranza per il misero e l'ingiustizia chiude la bocca.

او به فقیران امید می‌بخشد و دهان ظالمان را می‌بندد.

17 Felice l'uomo, che è corretto da Dio: perciò tu non sdegnare la correzione dell'Onnipotente,

خوشا به حال کسی که خدای قادرمطلق تأدیبش می‌کند. پس وقتی او تو را تأدیب می‌نماید، دلگیر نشو.

18 perché egli fa la piaga e la fascia, ferisce e la sua mano risana.

اگر خدا تو را مجروح کند خودش هم زخمهایت را می‌بندد و تو را شفا می‌بخشد.

19 Da sei tribolazioni ti libererà e alla settima non ti toccherà il male;

او تو را از هر بلایی می‌رهاند تا گزندی به تو نرسد.

20 nella carestia ti scamperà dalla morte e in guerra dal colpo della spada;

خدا تو را هنگام قحطی از مرگ نجات خواهد داد و در موقع جنگ از دم شمشیر خواهد رهانید.

21 sarai al riparo dal flagello della lingua, né temerai quando giunge la rovina.

از زخم زبان در امان خواهی بود و وقتی هلاکت آید، از آن نخواهی ترسید.

22 Della rovina e della fame ti riderai né temerai le bestie selvatiche;

بر هلاکت و قحطی خواهی خندید و از حیوانات وحشی هراس به دل راه نخواهی داد.

23 con le pietre del campo avrai un patto e le bestie selvatiche saranno in pace con te.

زمینی که شخم می‌زنی خالی از سنگ خواهد بود و جانوران خطرناک با تو در صلح و صفا به سر خواهند برد.

24 Conoscerai la prosperità della tua tenda, visiterai la tua proprietà e non sarai deluso.

خانهٔ تو در امان خواهد بود و از اموال تو چیزی دزدیده نخواهد شد.

25 Vedrai, numerosa, la prole, i tuoi rampolli come l'erba dei prati.

نسل تو مانند علف صحرا زیاد خواهند بود،

26 Te ne andrai alla tomba in piena maturità, come si ammucchia il grano a suo tempo.

و تو همچون خوشهٔ گندم که تا وقتش نرسد درو نمی‌شود، در کمال پیری، کامیاب از دنیا خواهی رفت.

27 Ecco, questo abbiamo osservato: è così. Ascoltalo e sappilo per tuo bene.

تجربه به من ثابت کرده است که همهٔ اینها حقیقت دارد؛ پس به خاطر خودت نصیحت مرا بشنو.