Giobbe 39
1 Sai tu quando figliano le camozze e assisti al parto delle cerve?
Штий ту кынд ышь фак капреле сэлбатиче пуий? Везь ту пе чербоайче кынд фатэ?
2 Conti tu i mesi della loro gravidanza e sai tu quando devono figliare?
Нумерь ту луниле ын каре сунт ынсэрчинате ши куношть ту время кынд наск?
3 Si curvano e depongono i figli, metton fine alle loro doglie.
Еле се плякэ, фатэ пуий ши скапэ юте де дурериле лор.
4 Robusti sono i loro figli, crescono in campagna, partono e non tornano più da esse.
Пуий лор принд влагэ ши креск суб черул слобод; плякэ ши ну се май ынторк ла еле.
5 Chi lascia libero l'asino selvatico e chi scioglie i legami dell'ònagro,
Чине а лэсат слобод мэгарул сэлбатик, избэвинду-л де орьче легэтурэ?
6 al quale ho dato la steppa per casa e per dimora la terra salmastra?
Й-ам дат ка локуинцэ пустиул ши пэмынтул сэрак ка локаш.
7 Del fracasso della città se ne ride e gli urli dei guardiani non ode.
Ел рыде де зарва четэцилор ши н-ауде стригэтеле стэпынулуй каре-л мынэ.
8 Gira per le montagne, sua pastura, e va in cerca di quanto è verde.
Стрэбате мунций ка сэ-шь гэсяскэ храна ши умблэ дупэ тот че есте верде.
9 Il bufalo si lascerà piegare a servirti o a passar la notte presso la tua greppia?
Вря биволул сэлбатик сэ фие ын служба та? Ши стэ ел ноаптя ла есля та?
10 Potrai legarlo con la corda per fare il solco o fargli erpicare le valli dietro a te?
Ыл поць лега ту ку о фуние ка сэ трагэ о браздэ? Мерӂе ел дупэ тине ка сэ грэпезе булгэрий дин вэй?
11 Ti fiderai di lui, perché la sua forza è grande e a lui affiderai le tue fatiche?
Те ынкрезь ту ын ел пентру кэ путеря луй есте маре? Ши-й лашь ту грижа лукрэрилор тале?
12 Conterai su di lui, che torni e raduni la tua messe sulla tua aia?
Те лашь ту пе ел пентру кэратул роаделор тале, ка сэ ле стрынгэ ын ария та?
13 L'ala dello struzzo batte festante, ma è forse penna e piuma di cicogna?
Арипа струцулуй бате ку веселие, де-ай зиче кэ есте арипа ши пенишул берзей.
14 Abbandona infatti alla terra le uova e sulla polvere le lascia riscaldare.
Дар струцоайка ышь ынкрединцязэ пэмынтулуй оуэле ши ле ласэ сэ се ынкэлзяскэ ын нисип.
15 Dimentica che un piede può schiacciarle, una bestia selvatica calpestarle.
Еа уйтэ кэ пичорул ле поате стриви, кэ о фярэ де кымп ле поате кэлка ын пичоаре.
16 Tratta duramente i figli, come se non fossero suoi, della sua inutile fatica non si affanna,
Есте аспрэ ку пуий сэй, де паркэ нич н-ар фи ай ей. Кэ с-а трудит деӂяба, ну-й пасэ ничдекум!
17 perché Dio gli ha negato la saggezza e non gli ha dato in sorte discernimento.
Кэч Думнезеу ну й-а дат ынцелепчуне ши ну й-а фэкут парте де причепере.
18 Ma quando giunge il saettatore, fugge agitando le ali: si beffa del cavallo e del suo cavaliere.
Кынд се скоалэ ши порнеште, рыде де кал ши де кэлэрецул луй.
19 Puoi tu dare la forza al cavallo e vestire di fremiti il suo collo?
Ту дай путере калулуй ши-й ымбрачь гытул ку о коамэ че фылфые?
20 Lo fai tu sbuffare come un fumaiolo? Il suo alto nitrito incute spavento.
Ту-л фачь сэ сарэ ка лэкуста? Некезатул луй путерник рэспындеште гроаза.
21 Scalpita nella valle giulivo e con impeto va incontro alle armi.
Скурмэ пэмынтул ши, мындру де путеря луй, се арункэ асупра челор ынармаць;
22 Sprezza la paura, non teme, né retrocede davanti alla spada.
ышь бате жок де фрикэ, ну се теме ши ну се дэ ынапой динаинтя сабией.
23 Su di lui risuona la faretra, il luccicar della lancia e del dardo.
Зэнгэнеште толба ку сэӂець пе ел, сулица ши ланчя стрэлуческ,
24 Strepitando, fremendo, divora lo spazio e al suono della tromba più non si tiene.
фербе де априндере, мэнынкэ пэмынтул, н-аре астымпэр кынд рэсунэ трымбица.
25 Al primo squillo grida: «Aah!...» e da lontano fiuta la battaglia, gli urli dei capi, il fragor della mischia.
Ла сунетул трымбицей паркэ зиче: ‘Ынаинте!’ Де департе мироасе бэтэлия, гласул ка де тунет ал кэпетениилор ши стригэтеле де луптэ.
26 Forse per il tuo senno si alza in volo lo sparviero e spiega le ali verso il sud?
Оаре прин причеперя та ышь я улиул зборул ши ышь ынтинде арипиле спре мязэзи?
27 O al tuo comando l'aquila s'innalza e pone il suo nido sulle alture?
Оаре дин порунка та се ыналцэ вултурул ши ышь ашазэ куйбул пе ынэлцимь?
28 Abita le rocce e passa la notte sui denti di rupe o sui picchi.
Ел локуеште ын стынчь, аколо ышь аре локуинца, пе вырфул зимцат ал стынчилор ши пе вырфул мунцилор.
29 Di lassù spia la preda, lontano scrutano i suoi occhi.
Де аколо дескоперэ ел прада ши ышь куфундэ привириле ын депэртаре дупэ еа.
30 I suoi aquilotti succhiano il sangue e dove sono cadaveri, là essa si trova.
Пуий луй ый бяу сынӂеле; ши аколо унде сунт хойтурь, аколо-й ши вултурул.”
