Giobbe 31
1 Avevo stretto con gli occhi un patto di non fissare neppure una vergine.
| با چشمان خود عهد بستم که هرگز با نظر شهوت به دختری نگاه نکنم. |
2 Che parte mi assegna Dio di lassù e che porzione mi assegna l'Onnipotente dall'alto?
| خدای قادر مطلق که در بالاست برای ما چه تدارک دیده است؟ |
3 Non è forse la rovina riservata all'iniquo e la sventura per chi compie il male?
| آیا مصیبت و بلا سرنوشت شریران و بدکاران نیست؟ |
4 Non vede egli la mia condotta e non conta tutti i miei passi?
| آیا او هر کاری را که می‌کنم و هر قدمی را که برمی‌دارم نمی‌بیند. |
5 Se ho agito con falsità e il mio piede si è affrettato verso la frode,
| من هرگز دروغ نگفته و کسی را فریب نداده‌ام. |
6 mi pesi pure sulla bilancia della giustizia e Dio riconoscerà la mia integrità.
| بگذار خدا خودش مرا با ترازوی عدل بسنجد و ببیند که بی‌گناهم. |
7 Se il mio passo è andato fuori strada e il mio cuore ha seguito i miei occhi, se alla mia mano si è attaccata sozzura,
| اگر پایم را از راه خدا بیرون گذاشته‌ام، یا اگر دلم در طمع چیزهایی بوده که چشمانم دیده است، یا اگر دستهایم به گناه آلوده شده است، |
8 io semini e un altro ne mangi il frutto e siano sradicati i miei germogli.
| باشد که غله‌ای که کاشته‌ام از ریشه کنده شود و یا شخص دیگری آن را درو کند. |
9 Se il mio cuore fu sedotto da una donna e ho spiato alla porta del mio prossimo,
| اگر شیفتهٔ زن مرد دیگری شده، در کمین او نشسته‌ام، |
10 mia moglie macini per un altro e altri ne abusino;
| باشد که همسرم را مرد دیگری تصاحب کند؛ |
11 difatti quello è uno scandalo, un delitto da deferire ai giudici,
| زیرا این کار زشت سزاوار مجازات است، |
12 quello è un fuoco che divora fino alla distruzione e avrebbe consumato tutto il mio raccolto.
| و مانند آتشی جهنمی می‌تواند تمام هستی مرا بسوزاند و از بین ببرد. |
13 Se ho negato i diritti del mio schiavo e della schiava in lite con me,
| اگر نسبت به غلام یا کنیز خود بی‌انصافی می‌کردم، وقتی که از من شکایت داشتند، |
14 che farei, quando Dio si alzerà, e, quando farà l'inchiesta, che risponderei?
| چگونه می‌توانستم با خدا روبرو شوم؟ و هنگامی که در این باره از من سؤال می‌کرد، چه جوابی می‌دادم؟ |
15 Chi ha fatto me nel seno materno, non ha fatto anche lui? Non fu lo stesso a formarci nel seno?
| چون هم من و هم خدمتگزارانم، به دست یک خدا سرشته شده‌ایم. |
16 Mai ho rifiutato quanto brama il povero, né ho lasciato languire gli occhi della vedova;
| هرگز از کمک کردن به فقرا کوتاهی نکرده‌ام. هرگز نگذاشته‌ام بیوه‌زنی در ناامیدی بماند، |
17 mai da solo ho mangiato il mio tozzo di pane, senza che ne mangiasse l'orfano,
| یا یتیمی گرسنگی بکشد، بلکه خوراک خود را با آنها قسمت کرده‌ام |
18 poiché Dio, come un padre, mi ha allevato fin dall'infanzia e fin dal ventre di mia madre mi ha guidato.
| و تمام عمر خود را صرف نگهداری از آنها نموده‌ام. |
19 Se mai ho visto un misero privo di vesti o un povero che non aveva di che coprirsi,
| اگر کسی را می‌دیدم که لباس ندارد و از سرما می‌لرزد، |
20 se non hanno dovuto benedirmi i suoi fianchi, o con la lana dei miei agnelli non si è riscaldato;
| لباسی از پشم گوسفندانم به او می‌دادم تا از سرما در امان بماند و او با تمام وجود برای من دعای خیر می‌کرد. |
21 se contro un innocente ho alzato la mano, perché vedevo alla porta chi mi spalleggiava,
| اگر من با استفاده از نفوذی که در دادگاه داشته‌ام حق یتیمی را پایمال نموده باشم |
22 mi si stacchi la spalla dalla nuca e si rompa al gomito il mio braccio,
| بازویم از کتفم بیفتد و دستم بشکند. |
23 perché mi incute timore la mano di Dio e davanti alla sua maestà non posso resistere.
| هرگز جرأت نمی‌کردم چنین کاری را انجام دهم، زیرا از مجازات و عظمت خدا می‌ترسیدم. |
24 Se ho riposto la mia speranza nell'oro e all'oro fino ho detto: «Tu sei la mia fiducia»;
| هرگز به طلا و نقره تکیه نکرده‌ام |
25 se godevo perché grandi erano i miei beni e guadagnava molto la mia mano;
| و شادی من متکی به مال و ثروت نبوده است. |
26 se vedendo il sole risplendere e la luna chiara avanzare,
| هرگز فریفتهٔ خورشید تابان و ماه درخشان نشده‌ام و آنها را از دور نبوسیده و پرستش نکرده‌ام؛ |
27 si è lasciato sedurre in segreto il mio cuore e con la mano alla bocca ho mandato un bacio,
28 anche questo sarebbe stato un delitto da tribunale, perché avrei rinnegato Dio che sta in alto.
| چون اگر مرتکب چنین کارهایی شده بودم مفهومش این بود که خدای متعال را انکار کرده‌ام، و چنین گناهی بی‌سزا نمی‌ماند. |
29 Ho gioito forse della disgrazia del mio nemico e ho esultato perché lo colpiva la sventura,
| هرگز از مصیبت دشمن شادی نکرده‌ام، |
30 io che non ho permesso alla mia lingua di peccare, augurando la sua morte con imprecazioni?
| هرگز آنها را نفرین نکرده‌ام و زبانم را از این گناه باز داشته‌ام. |
31 Non diceva forse la gente della mia tenda: «A chi non ha dato delle sue carni per saziarsi?».
| هرگز نگذاشته‌ام خدمتگزارانم گرسنه بمانند. |
32 All'aperto non passava la notte lo straniero e al viandante aprivo le mie porte.
| هرگز نگذاشته‌ام غریبه‌ای شب را در کوچه بخوابد، بلکه در خانهٔ خود را به روی او باز گذاشته‌ام. |
33 Non ho nascosto, alla maniera degli uomini, la mia colpa, tenendo celato il mio delitto in petto,
| هرگز مانند دیگران به خاطر ترس از سرزنش مردم، سعی نکرده‌ام گناهانم را پنهان سازم و خاموش در داخل خانهٔ خود بنشینم. |
34 come se temessi molto la folla, e il disprezzo delle tribù mi spaventasse, sì da starmene zitto senza uscire di casa.
| ای کاش کسی پیدا می‌شد که به حرفهایم گوش بدهد! من دفاعیهٔ خود را تقدیم می‌کنم. بگذار قادر مطلق جواب مرا بدهد و اتهاماتی را که به من نسبت داده شده به من نشان دهد، |
| و من آنها را مانند تاجی بر سر می‌گذارم! |
| تمام کارهایی را که کرده‌ام برای او تعریف می‌کنم و سربلند در حضور او می‌ایستم. |
| اگر زمینی که در آن کشت می‌کنم مرا متهم سازد به اینکه صاحبش را کشته‌ام و آن را تصاحب کرده‌ام تا از محصولش استفاده برم، |
| باشد که در آن زمین به جای گندم، خار و به عوض جو، علفهای هرز بروید. پایان سخنان ایوب. |
