Giobbe 29
1 Giobbe continuò a pronunziare le sue sentenze e disse:
Аюп баянини давамлаштуруп мундақ деди: —
2 Oh, potessi tornare com'ero ai mesi di un tempo, ai giorni in cui Dio mi proteggeva,
«Аһ, әһвалим илгәрки айлардикидәк болсиди, Тәңри мәндин хәвәр алған күнләрдикидәк болсиди!
3 quando brillava la sua lucerna sopra il mio capo e alla sua luce camminavo in mezzo alle tenebre;
У чағда Униң чириғи бешимға нур чачқан, Униң йоруқлуғи билән қараңғулуқтин өтүп кәткән болаттим!
4 com'ero ai giorni del mio autunno, quando Dio proteggeva la mia tenda,
Бу ишлар мән қиран вақтимда, Йәни Тәңри чедиримда маңа сирдаш [дост] болған вақитта болған еди!
5 quando l'Onnipotente era ancora con me e i giovani mi stavano attorno;
Һәммигә Қадир мән билән биллә болған, Мениң яш балилирим әтрапимда болған;
6 quando mi lavavo in piedi nel latte e la roccia mi versava ruscelli d'olio!
Мениң басқан қәдәмлирим сериқ майға чөмүлгән; Йенимдики таш мән үчүн зәйтун май дәрияси болуп аққан;
7 Quando uscivo verso la porta della città e sulla piazza ponevo il mio seggio:
Шәһәр дәрвазисиға чиққан вақтимда, Кәң мәйданда орнум тәйярланғанда,
8 vedendomi, i giovani si ritiravano e i vecchi si alzavano in piedi;
Яшлар мени көрүпла әйминип өзлирини чәткә алатти, Қерилар болса орнидин туратти,
9 i notabili sospendevano i discorsi e si mettevan la mano sulla bocca;
Шаһзадиләрму гәптин тохтап, Қоли билән ағзини етивалатти.
10 la voce dei capi si smorzava e la loro lingua restava fissa al palato;
Ақсүйәкләрму тиничлинип, Тилини таңлийиға чапливалатти.
11 con gli orecchi ascoltavano e mi dicevano felice, con gli occhi vedevano e mi rendevano testimonianza,
Қулақ сөзүмни аңлисила, маңа бәхит тиләйтти, Көз мени көрсила маңа яхши гувалиқ берәтти.
12 perché soccorrevo il povero che chiedeva aiuto, l'orfano che ne era privo.
Чүнки мән маңа һимайә бол дәп йелинған езилгүчиләрни, Панаһсиз қалған житим-йесирларниму қутқузуп тураттим.
13 La benedizione del morente scendeva su di me e al cuore della vedova infondevo la gioia.
Һалак болай дегән киши маңа бәхит тиләйтти; Мән тул хотунниң көңлини шатландуруп нахша яңратқузаттим.
14 Mi ero rivestito di giustizia come di un vestimento; come mantello e turbante era la mia equità.
Мән һәққанийлиқни тон қилип кийивалдим, У мени өз гәвдиси қилди. Адаләтлигим маңа йепинча һәм сәллә болған.
15 Io ero gli occhi per il cieco, ero i piedi per lo zoppo.
Мән корға көз болаттим, Токурға пут болаттим.
16 Padre io ero per i poveri ed esaminavo la causa dello sconosciuto;
Йоқсулларға ата болаттим, Маңа натонуш кишиниң дәвасиниму тәкшүрүп чиқаттим.
17 rompevo la mascella al perverso e dai suoi denti strappavo la preda.
Мән адаләтсизниң һиңгайған чишлирини чеқип ташлайттим, Олҗисини чишлиридин елип кетәттим.
18 Pensavo: «Spirerò nel mio nido e moltiplicherò come sabbia i miei giorni».
Һәм: «Мениң күнлирим қумдәк көп болуп, Өз угамда раһәт ичидә өлимән» дәйттим;
19 La mia radice avrà adito alle acque e la rugiada cadrà di notte sul mio ramo.
Һәм: «Йилтизим суларғичә тартилип бариду, Шәбнәм пүтүн кечичә шехимға чаплишип ятиду;
20 La mia gloria sarà sempre nuova e il mio arco si rinforzerà nella mia mano.
Шөһритим һәрдайим мәндә йеңилинип туриду, Қолумдики оқяйим һәрдайим йеңи болуп туриду» дәйттим.
21 Mi ascoltavano in attesa fiduciosa e tacevano per udire il mio consiglio.
Адәмләр маңа қулақ салатти, күтүп туратти; Несиһәтлирини аңлай дәп сүкүт ичидә туратти.
22 Dopo le mie parole non replicavano e su di loro scendevano goccia a goccia i miei detti.
Мән гәп қилғандин кейин улар қайта гәп қилмайтти, Сөзлирим уларниң үстигә шәбнәм болуп чүшәтти.
23 Mi attendevano come si attende la pioggia e aprivano la bocca come ad acqua primaverile.
Улар ямғурларни күткәндәк мени күтәтти, Кишиләр [вақтида яққан] «кейинки ямғур»ни қарши алғандәк сөзлиримни ағзини ечип ичәтти!
24 Se a loro sorridevo, non osavano crederlo, né turbavano la serenità del mio volto.
Үмүтсизләнгинидә мән уларға қарап күлүмсирәйттим, Йүзүмдики нурни улар йәргә чүшурмәйтти.
25 Indicavo loro la via da seguire e sedevo come capo, e vi rimanevo come un re fra i soldati o come un consolatore d'afflitti.
Мән уларға йолини таллап көрситип берәттим, Уларниң арисида каттиваш болуп олтираттим, Қошунлири арисида турған падишадәк яшайттим, Бирақ буниң билән матәм тутидиғанларға тәсәлли йәткүзгүчиму болаттим».
