Giobbe 27
1 Giobbe continuò a dire:
Йов а луат дин ноу кувынтул, а ворбит ын пилде ши а зис:
2 Per la vita di Dio, che mi ha privato del mio diritto, per l'Onnipotente che mi ha amareggiato l'animo,
„Виу есте Думнезеу, каре ну-мь дэ дрептате! Виу есте Чел Атотпутерник, каре ымь амэрэште вяца,
3 finché ci sarà in me un soffio di vita, e l'alito di Dio nelle mie narici,
кэ, атыта време кыт вой авя суфлет ши суфларя луй Думнезеу ва фи ын нэриле меле,
4 mai le mie labbra diranno falsità e la mia lingua mai pronunzierà menzogna!
бузеле меле ну вор рости нимик недрепт, лимба мя ну ва спуне нимик неадевэрат.
5 Lungi da me che io mai vi dia ragione; fino alla morte non rinunzierò alla mia integrità.
Департе де мине гындул сэ вэ дау дрептате! Пынэ ла чя дин урмэ суфларе ымь вой апэра невиновэция.
6 Mi terrò saldo nella mia giustizia senza cedere, la mia coscienza non mi rimprovera nessuno dei miei giorni.
Цин сэ-мь скот дрептатя ши ну вой слэби; инима ну мэ мустрэ пентру ничуна дин зилеле меле.
7 Sia trattato come reo il mio nemico e il mio avversario come un ingiusto.
Врэжмашул меу сэ фие ка чел рэу ши потривникул меу, ка чел нелеӂюит!
8 Che cosa infatti può sperare l'empio, quando finirà, quando Dio gli toglierà la vita?
Че нэдежде-й май рэмыне челуй нелеӂюит кынд ый тае Думнезеу фирул веций, кынд ый я суфлетул?
9 Ascolterà forse Dio il suo grido, quando la sventura piomberà su di lui?
Ый аскултэ Думнезеу стригэтеле кынд вине стрымтораря песте ел?
10 Porrà forse la sua compiacenza nell'Onnipotente? Potrà forse invocare Dio in ogni momento?
Есте Чел Атотпутерник десфэтаря луй? Ыналцэ ел ын тот тимпул ругэчунь луй Думнезеу?
11 Io vi mostrerò la mano di Dio, non vi celerò i pensieri dell'Onnipotente.
Вэ вой ынвэца кэиле луй Думнезеу, ну вэ вой аскунде плануриле Челуй Атотпутерник.
12 Ecco, voi tutti lo vedete; perché dunque vi perdete in cose vane?
Дар вой ле куноаштець ши сунтець де ачелашь гынд; пентру че дар ворбиць аша де простеште?
13 Questa è la sorte che Dio riserva al malvagio e la porzione che i violenti ricevono dall'Onnipotente.
Ятэ соарта пе каре о пэстрязэ Думнезеу челуй рэу, моштениря пе каре о хотэрэште Чел Атотпутерник челуй нелеӂюит.
14 Se ha molti figli, saranno per la spada e i suoi discendenti non avranno pane da sfamarsi;
Дакэ аре мулць фий, ый аре пентру сабие ши одраслеле луй дук липсэ де пыне.
15 i superstiti li seppellirà la peste e le loro vedove non faranno lamento.
Чей че скапэ дин ай луй сунт ынгропаць де чумэ, ши вэдувеле лор ну-й плынг.
16 Se ammassa argento come la polvere e come fango si prepara vesti:
Дакэ стрынӂе арӂинт ка цэрына, дакэ ынгрэмэдеште хайне ка нороюл,
17 egli le prepara, ma il giusto le indosserà e l'argento lo spartirà l'innocente.
ел ле стрынӂе, дар чел фэрэ винэ се ымбракэ ын еле ши де арӂинтул луй омул фэрэ приханэ аре парте.
18 Ha costruito la casa come fragile nido e come una capanna fatta da un guardiano.
Каса луй есте ка ачея пе каре о зидеште молия, ка о колибэ пе каре шь-о фаче ун стрэжер.
19 Si corica ricco, ma per l'ultima volta, quando apre gli occhi, non avrà più nulla.
Се кулкэ богат ши моаре деспуят; дескиде окий ши тотул а перит.
20 Di giorno il terrore lo assale, di notte se lo rapisce il turbine;
Ыл апукэ гроаза ка ниште апе ши ноаптя ыл я выртежул.
21 il vento d'oriente lo solleva e se ne va, lo strappa lontano dal suo posto.
Вынтул де рэсэрит ыл я ши се дуче; ыл смулӂе ку путере дин локуинца луй.
22 Dio lo bersaglia senza pietà; tenta di sfuggire alla sua mano.
Думнезеу арункэ фэрэ милэ сэӂець ымпотрива луй, ши чел рэу ар вря сэ фугэ, сэ скапе де еле.
23 Si battono le mani contro di lui e si fischia su di lui dal luogo dove abita.
Оамений бат дин палме ла кэдеря луй ши-л флуерэ ла плекаря дин локул луй.
