Giobbe 23

1 Giobbe allora rispose:

ئەیوبیش وەڵامی دایەوە:

2 Ancor oggi il mio lamento è amaro e la sua mano grava sopra i miei gemiti.

«هەروەها ئەمڕۆش سکاڵاکەم جەرگبڕە؛ لەگەڵ ناڵینم دەستی خودا لەسەرم هەر قورسە.

3 Oh, potessi sapere dove trovarlo, potessi arrivare fino al suo trono!

خۆزگە دەمزانی چۆن پێی بگەم؛ دەهاتمە لای نشینگەکەی!

4 Esporrei davanti a lui la mia causa e avrei piene le labbra di ragioni.

بە ڕێکوپێکی کێشە دەخەمە بەردەمی، دەمم پڕ دەکەم لە بەهانە،

5 Verrei a sapere le parole che mi risponde e capirei che cosa mi deve dire.

هەتا بزانم چۆن وەڵامم دەداتەوە و لەوە تێبگەم کە پێم دەڵێت.

6 Con sfoggio di potenza discuterebbe con me? Se almeno mi ascoltasse!

ئایا بە زۆری هێز مشتومڕم لەگەڵ دەکات؟ نەخێر، بەڵکو پەلکێشی دادگام ناکات.

7 Allora un giusto discuterebbe con lui e io per sempre sarei assolto dal mio giudice.

لەوێ کەسی ڕاست بەهانەی بۆ دەهێنایەوە و بۆ هەتاهەتایە لە دەست دادەورەکەم دەرباز دەبووم.

8 Ma se vado in avanti, egli non c'è, se vado indietro, non lo sento.

«بەڵام ئەگەر بەرەو ڕۆژهەڵات بچم لەوێ نییە، بەرەو ڕۆژئاواش هەستی پێ ناکەم.

9 A sinistra lo cerco e non lo scorgo, mi volgo a destra e non lo vedo.

کاتێک لە باکوور کار دەکات، بەرچاوم ناکەوێت؛ کاتێک بەرەو باشوور دەسووڕێتەوە، نایبینم.

10 Poiché egli conosce la mia condotta, se mi prova al crogiuolo, come oro puro io ne esco.

بەڵام ڕێگام دەزانێت، دوای ئەوەی تاقیم دەکاتەوە وەک زێڕ دەردەچم.

11 Alle sue orme si è attaccato il mio piede, al suo cammino mi sono attenuto e non ho deviato;

پێیەکانم بە هەمان هەنگاوی ئەو ڕۆیشتوون، ڕێگای ئەوم گرتەبەر و لام نەدا.

12 dai comandi delle sue labbra non mi sono allontanato, nel cuore ho riposto i detti della sua bocca.

لە فەرمانەکانی زمانی ئەو لام نەداوە؛ لە نانی پێویستی خۆم زیاتر قسەکانی دەمی ئەوم لە گەنجینەی دڵم هەڵگرتووە.

13 Se egli sceglie, chi lo farà cambiare? Ciò che egli vuole, lo fa.

«بەڵام ئەو تاک و تەنهایە و کێ ڕێی لێ دەگرێت؟ ئەوەی ئارەزووی لێ بێت، دەیکات.

14 Compie, certo, il mio destino e di simili piani ne ha molti.

فەرزی خۆی لە دژی من جێبەجێ دەکات، پلانی وەک ئەمانەش زۆرە لەلای.

15 Per questo davanti a lui sono atterrito, ci penso e ho paura di lui.

لەبەر ئەوە لەبەردەمی دەتۆقم؛ سەرنج دەدەم و لێی دەترسم.

16 Dio ha fiaccato il mio cuore, l'Onnipotente mi ha atterrito;

خودا دڵی بێهێز کردم؛ توانادارەکە منی تۆقاند.

17 non sono infatti perduto a causa della tenebra, né a causa dell'oscurità che ricopre il mio volto.

لەگەڵ ئەوەشدا تاریکی و تەمە چڕەکەش کە ڕوخساری داپۆشیم بێدەنگم ناکات.