Giobbe 20
1 Zofar il Naamatita prese a dire:
Wtedy Sofar z Naama odpowiedział:
2 Per questo i miei pensieri mi spingono a rispondere e perciò v'è questa fretta dentro di me.
Dlatego moje myśli skłaniają mnie do odpowiedzi i z tego powodu [mówię] pośpiesznie.
3 Ho ascoltato un rimprovero per me offensivo, ma uno spirito, dal mio interno, mi spinge a replicare.
Słuchałem obraźliwego upomnienia i duch mojego zrozumienia podsuwa mi odpowiedź:
4 Non sai tu che da sempre, da quando l'uomo fu posto sulla terra,
Czy nie wiesz, że od wieków, odkąd człowieka postawiono na ziemi;
5 il trionfo degli empi è breve e la gioia del perverso è d'un istante?
Radość niegodziwych [jest] krótka, a wesołość obłudnika [trwa] okamgnienie?
6 Anche se innalzasse fino al cielo la sua statura e il suo capo toccasse le nubi,
Choćby jego wyniosłość sięgała aż do niebios, a jego głowa – do obłoków;
7 come lo sterco sarebbe spazzato per sempre e chi lo aveva visto direbbe: «Dov'è?».
[To jednak] zginie on na wieki jak jego własny gnój, [a] ci, którzy go widzieli, powiedzą: Gdzie [on] się podział?
8 Svanirà come un sogno, e non si troverà più, si dileguerà come visione notturna.
Uleci jak sen i nie znajdą go; ucieknie jak nocne widzenie.
9 L'occhio avvezzo a vederlo più non lo vedrà, né più lo scorgerà la sua dimora.
Oko, które go widziało, nie zobaczy go więcej, i już nie ujrzy go jego miejsce.
10 I suoi figli dovranno risarcire i poveri, le loro mani restituiranno le sue ricchezze.
Jego synowie będą się korzyć przed ubogim, jego ręce zwrócą swe bogactwo.
11 Le sue ossa erano ancora piene di giovinezza, ma con lui giacciono nella polvere.
Jego kości są pełne [grzechów] jego młodości, razem z nim spoczną w prochu.
12 Se alla sua bocca fu dolce il male, se lo teneva nascosto sotto la sua lingua,
A choć zło jest słodkie w jego ustach i zataja je pod swoim językiem;
13 assaporandolo senza inghiottirlo, se lo tratteneva in mezzo al suo palato:
Chociaż rozkoszuje się nim i nie opuszcza go, zatrzymując je na swoim podniebieniu;
14 il suo cibo gli si guasterà nelle viscere, veleno d'aspidi gli sarà nell'intestino.
[To jednak] jego pokarm we wnętrznościach przemienia się, [staje się] żółcią żmii w jego wnętrzu.
15 I beni divorati ora rivomita, Dio glieli caccia fuori dal ventre.
Połknął bogactwa i zwróci je; Bóg je wyrzuci z jego brzucha.
16 Veleno d'aspide ha succhiato, una lingua di vipera lo uccide.
Będzie ssał jad żmii, zabije go język węża.
17 Non vedrà più ruscelli d'olio, fiumi di miele e fior di latte;
Nie zobaczy rzek, potoków, strumieni miodu ani masła.
18 renderà i sudati acquisti senza assaggiarli, come non godrà del frutto del suo commercio,
Zwróci swój zysk i nie połknie go; i choć znowu zdobędzie wielki majątek, nie ucieszy się [z niego].
19 perché ha oppresso e abbandonato i miseri, ha rubato case invece di costruirle;
Bo uciskał [i] opuszczał ubogich, przemocą zabrał dom, którego nie zbudował.
20 perché non ha saputo essere pago dei suoi beni, con i suoi tesori non si salverà.
Dlatego nie zazna pokoju w swoim wnętrzu, nie zatrzyma tego, czego pragnął.
21 Nulla è sfuggito alla sua voracità, per questo non durerà il suo benessere.
Z jego pokarmów nic nie zostanie, nie rozmnożą się jego dobra.
22 Nel colmo della sua abbondanza si troverà in miseria; ogni sorta di sciagura piomberà su di lui.
Mimo obfitości jego dostatku dosięgnie go bieda. Wszelka ręka nikczemnych uderzy na niego.
23 Quando starà per riempire il suo ventre, Dio scaglierà su di lui la fiamma del suo sdegno, e gli farà piovere addosso brace.
Gdy będzie miał czym napełnić swój brzuch, [Bóg] ześle na niego zapalczywość swego gniewu, wyleje na niego [i] na jego pokarmy.
24 Se sfuggirà l'arma di ferro, lo trafiggerà l'arco di bronzo:
[Gdy] będzie uciekał przed żelazną bronią, przebije go łuk spiżowy.
25 gli uscirà il dardo dalla schiena, una spada lucente dal fegato. Lo assaliranno i terrori;
Wyjęta będzie [strzała] z grzbietu, a grot przeszyje jego wątrobę; ogarnie go strach.
26 tutte le tenebre gli sono riservate. Lo divorerà un fuoco non acceso da un uomo, esso consumerà quanto è rimasto nella sua tenda.
Wszelka ciemność zaczai się w jego kryjówkach. Pożre go ogień niewzniecony, a ten, kto pozostał w jego przybytku, będzie udręczony.
27 Riveleranno i cieli la sua iniquità e la terra si alzerà contro di lui.
Niebo odkryje jego nieprawość, a ziemia powstanie przeciwko niemu.
28 Un'alluvione travolgerà la sua casa, scorrerà nel giorno dell'ira.
Dobytek jego domu przepadnie, [jego dobra] rozpłyną się w dniu [Bożego] gniewu.
29 Questa è la sorte che Dio riserva all'uomo perverso, la parte a lui decretata da Dio.
Taki [jest] dział Boga dla niegodziwego i dziedzictwo przeznaczone mu przez Boga.
