Giobbe 19
1 Giobbe allora rispose:
Йов а луат кувынтул ши а зис:
2 Fino a quando mi tormenterete e mi opprimerete con le vostre parole?
„Пынэ кынд ымь вець ынтриста суфлетул ши мэ вець здроби ку кувынтэриле воастре?
3 Son dieci volte che mi insultate e mi maltrattate senza pudore.
Ятэ кэ де зече орь м-аць батжокорит. Ну вэ есте рушине сэ вэ пуртаць аша?
4 E' poi vero che io abbia mancato e che persista nel mio errore?
Дакэ ам пэкэтуит ку адевэрат, нумай еу сунт рэспунзэтор де ачаста.
5 Non è forse vero che credete di vincere contro di me, rinfacciandomi la mia abiezione?
Кредець кэ мэ путець луа де сус? Кредець кэ мь-аць доведит кэ сунт виноват?
6 Sappiate dunque che Dio mi ha piegato e mi ha avviluppato nella sua rete.
Атунч, сэ штиць кэ Думнезеу мэ урмэреште ши мэ ынвелеште ку лацул Луй.
7 Ecco, grido contro la violenza, ma non ho risposta, chiedo aiuto, ma non c'è giustizia!
Ятэ, цип де силничие, ши нимень ну рэспунде; чер дрептате, ши дрептате ну есте!
8 Mi ha sbarrato la strada perché non passi e sul mio sentiero ha disteso le tenebre.
Мь-а тэят орьче ешире ши ну пот трече; а рэспындит ынтунерик пе кэрэриле меле.
9 Mi ha spogliato della mia gloria e mi ha tolto dal capo la corona.
М-а деспуят де слава мя, мь-а луат кунуна де пе кап,
10 Mi ha disfatto da ogni parte e io sparisco, mi ha strappato, come un albero, la speranza.
м-а здробит дин тоате пэрциле ши пер, мь-а смулс нэдеждя ка пе ун копак.
11 Ha acceso contro di me la sua ira e mi considera come suo nemico.
С-а апринс де мыние ымпотрива мя, С-а пуртат ку мине ка ши ку ун врэжмаш.
12 Insieme sono accorse le sue schiere e si sono spianata la strada contro di me; hanno posto l'assedio intorno alla mia tenda.
Оштиле Луй ау порнит деодатэ ынаинте, шь-ау кроит друм пынэ ла мине ши ау тэбэрыт ын журул кортулуй меу.
13 I miei fratelli si sono allontanati da me, persino gli amici mi si sono fatti stranieri.
А депэртат пе фраций мей де ла мине, ши приетений мей с-ау ынстрэинат де мине.
14 Scomparsi sono vicini e conoscenti, mi hanno dimenticato gli ospiti di casa;
Руделе меле м-ау пэрэсит, ши чей май де апроапе ай мей м-ау уйтат.
15 da estraneo mi trattano le mie ancelle, un forestiero sono ai loro occhi.
Касничий мей ши слуӂиле меле мэ привеск ка пе ун стрэин, ын окий лор сунт ун некуноскут.
16 Chiamo il mio servo ed egli non risponde, devo supplicarlo con la mia bocca.
Кем пе робул меу, ши ну рэспунде; ыл рог ку гура мя, ши деӂяба.
17 Il mio fiato è ripugnante per mia moglie e faccio schifo ai figli di mia madre.
Суфларя мя а ажунс несуферитэ невестей меле ши духоаря мя а ажунс несуферитэ фиилор мамей меле.
18 Anche i monelli hanno ribrezzo di me: se tento d'alzarmi, mi danno la baia.
Пынэ ши копиий мэ диспрецуеск: дакэ мэ скол, ей мэ окэрэск.
19 Mi hanno in orrore tutti i miei confidenti: quelli che amavo si rivoltano contro di me.
Ачея ын каре мэ ынкредям мэ урэск, ачея пе каре ый юбям с-ау ынторс ымпотрива мя.
20 Alla pelle si attaccano le mie ossa e non è salva che la pelle dei miei denti.
Оаселе ми се цин де пеле ши де карне; ну мь-а май рэмас декыт пеля де пе динць.
21 Pietà, pietà di me, almeno voi miei amici, perché la mano di Dio mi ha percosso!
Фие-вэ милэ, фие-вэ милэ де мине, приетений мей! Кэч мына луй Думнезеу м-а ловит.
22 Perché vi accanite contro di me, come Dio, e non siete mai sazi della mia carne?
Де че мэ урмэриць ка Думнезеу? Ши ну вэ май сэтураць де карня мя?
23 Oh, se le mie parole si scrivessero, se si fissassero in un libro,
О! Аш вря ка ворбеле меле сэ фие скрисе, сэ фие скрисе ынтр-о карте;
24 fossero impresse con stilo di ferro sul piombo, per sempre s'incidessero sulla roccia!
аш вря сэ фие сэпате ку ун прибой де фер ши ку плумб ын стынкэ пе вечие…
25 Io lo so che il mio Vendicatore è vivo e che, ultimo, si ergerà sulla polvere!
Дар штиу кэ Рэскумпэрэторул меу есте виу ши кэ Се ва ридика ла урмэ пе пэмынт.
26 Dopo che questa mia pelle sarà distrutta, senza la mia carne, vedrò Dio.
Кяр дакэ ми се ва нимичи пеля ши кяр дакэ ну вой май авя карне, вой ведя тотушь пе Думнезеу.
27 Io lo vedrò, io stesso, e i miei occhi lo contempleranno non da straniero. Le mie viscere si consumano dentro di me.
Ыл вой ведя ши-мь ва фи биневоитор; окий мей Ыл вор ведя, ши ну ай алтуя. Суфлетул меу тынжеште де дорул ачеста ынэунтрул меу.
28 Poiché dite: «Come lo perseguitiamo noi, se la radice del suo danno è in lui?»,
Атунч вець зиче: ‘Пентру че-л урмэрям ной?’ Кэч дрептатя причиний меле ва фи куноскутэ.
29 temete per voi la spada, poiché punitrice d'iniquità è la spada, affinchè sappiate che c'è un giudice.
Темеци-вэ де сабие, кэч педепселе дате ку сабия сунт грозаве! Ши сэ штиць кэ есте о жудекатэ.”
