Giobbe 16
1 Allora rispose:
Ale odpowiedział Ijob, i rzekł:
2 Ne ho udite gia molte di simili cose! Siete tutti consolatori molesti.
Słyszałem takowych rzeczy wiele; przykrymi cieszycielami wy wszyscy jesteście.
3 Non avran termine le parole campate in aria? O che cosa ti spinge a rispondere così?
I kiedyż będzie koniec tym próżnym słowom? albo co cię przymusza, że tak odpowiadasz?
4 Anch'io sarei capace di parlare come voi, se voi foste al mio posto: vi affogherei con parole e scuoterei il mio capo su di voi.
Azażbym ja tak mówił, jako wy, gdybyście wy byli na miejscu mojem? azażbym zbierał przeciwko wam słowa, i kiwałlibym nad wami głową swoją?
5 Vi conforterei con la bocca e il tremito delle mie labbra cesserebbe.
Owszembym was posilał ustami memi, a ruchanie warg moich ulżyłoby boleści waszych.
6 Ma se parlo, non viene impedito il mio dolore; se taccio, che cosa lo allontana da me?
Ale jeźli będę mówił, przecież się nie ukoi boleść moja; a jeźli też przestanę, izaż odejdzie odemnie?
7 Ora però egli m'ha spossato, fiaccato, tutto il mio vicinato mi è addosso;
A teraz zemdlił mię; spustoszyłeś, o Boże! wszystko zgromadzenie moje.
8 si è costituito testimone ed è insorto contro di me: il mio calunniatore mi accusa in faccia.
Pomarszczyłeś mię na świadectwo, a znaczne na mnie schudzenie moje na twarzy mojej, jawnie świadczy przeciwko mnie.
9 La sua collera mi dilania e mi perseguita; digrigna i denti contro di me, il mio nemico su di me aguzza gli occhi.
Popędliwość jego porwała mię, i wziął nienawiść przeciwko mnie; a zgrzytając na mię zębami swemi, jako nieprzyjaciel mój, bystremi oczyma swemi spojrzał na mię.
10 Spalancano la bocca contro di me, mi schiaffeggiano con insulti, insieme si alleano contro di me.
Rozdzierają na mię usta swe, i sromotnie mię policzkowali, zebrawszy się społu przeciwko mnie.
11 Dio mi consegna come preda all'empio, e mi getta nelle mani dei malvagi.
Podał mię Bóg przewrotnemu, a w ręce niepobożnych wydał mię.
12 Me ne stavo tranquillo ed egli mi ha rovinato, mi ha afferrato per il collo e mi ha stritolato; ha fatto di me il suo bersaglio.
Byłem w pokoju, ale mię potarł; a uchwyciwszy mię za szyję moję, roztrzaskał mię, i wystawił mię sobie za cel.
13 I suoi arcieri mi circondano; mi trafigge i fianchi senza pietà, versa a terra il mio fiele,
Ogarnęli mię strzelcy jego; rozciął nerki moje, a nie przepuścił, i rozlał na ziemię żółć moję.
14 mi apre ferita su ferita, mi si avventa contro come un guerriero.
Zranił mię, raną na ranę; rzucił się na mię, jako olbrzym.
15 Ho cucito un sacco sulla mia pelle e ho prostrato la fronte nella polvere.
Uszyłem wór na zsiniałą skórę moję, a oszpeciłem prochem głowę moję.
16 La mia faccia è rossa per il pianto e sulle mie palpebre v'è una fitta oscurità.
Twarz moja płaczem oszpecona, a na powiekach moich jest cień śmierci.
17 Non c'è violenza nelle mie mani e pura è stata la mia preghiera.
Chociaż żadnego łupiestwa niemasz w rękach moich, a modlitwa moja jest czysta. (a jeźli nie tak, )
18 O terra, non coprire il mio sangue e non abbia sosta il mio grido!
O ziemio! nie zakrywajże krwi mojej, a niech nie ma miejsca wołanie moje!
19 Ma ecco, fin d'ora il mio testimone è nei cieli, il mio mallevadore è lassù;
Otoć i teraz w niebie jest świadek mój, jest świadek mój na wysokości.
20 miei avvocati presso Dio sono i miei lamenti, mentre davanti a lui sparge lacrime il mio occhio,
O krasomówcy moi, przyjaciele moi! wylewa łzy do Boga oko moje.
21 perché difenda l'uomo davanti a Dio, come un mortale fa con un suo amico;
Oby się godziło wieść spór człowiekowi z Bogiem, i jako synowi człowieczemu z bliźnim swym!
22 poiché passano i miei anni contati e io me ne vado per una via senza ritorno.
Bo lata zamierzone nadchodzą, a ścieszką, którą się nie wrócę, już idą.
