Giobbe 15
1 Elifaz il Temanita prese a dire:
Теманлиқ Елифаз буниңға җававән мундақ деди: —
2 Potrebbe il saggio rispondere con ragioni campate in aria e riempirsi il ventre di vento d'oriente?
Данишмән кишиниң қуруқ шамалдәк сәпсәтә билән җавап бериши тоғриму? [Данишмән] қосиғини иссиқ мәшриқ шамили билән тойғузса боламду?
3 Si difende egli con parole senza costrutto e con discorsi inutili?
Пайдисиз сөзләр билән, Тайини йоқ гәпләр билән муназирилишиши мувапиқму?
4 Tu anzi distruggi la religione e abolisci la preghiera innanzi a Dio.
Бәрһәқ, сән иман-ихласни йоқ қиливәтмәкчисән, Худаниң алдида дуа-истиқамәткә тосалғу болисән.
5 Sì, la tua malizia suggerisce alla tua bocca e scegli il linguaggio degli astuti.
Чүнки қәбиһлигиң ағзиңға сөз салиду, Сән мәккарларниң тилини таллап қоллинисән.
6 Non io, ma la tua bocca ti condanna e le tue labbra attestano contro di te.
Мән әмәс, бәлки өз ағзиң өзүңниң гунайиңни бекитиду, Өз ләвлириң саңа қарши гувалиқ бериду.
7 Sei forse tu il primo uomo che è nato, o, prima dei monti, sei venuto al mondo?
Сән инсанлар ичидә тунҗа болуп туғулғанму? Сән тағ-даванлардин авал апиридә болғанму?
8 Hai avuto accesso ai segreti consigli di Dio e ti sei appropriata tu solo la sapienza?
Тәңриниң мәхпий кеңишини аңлап кәлгәнмусән? Даналиқ сән биләнла чәклинәмду?
9 Che cosa sai tu che noi non sappiamo? Che cosa capisci che da noi non si comprenda?
Сән билгәнләрни бизниң билмәйдиғанлиримиз барму? Сән чүшәнгәнни бизниң чүшәнмәйдиғинимиз барму?
10 Anche fra di noi c'è il vecchio e c'è il canuto più di tuo padre, carico d'anni.
Ақсақаллар һәм қерилар бизниң тәрипимиздә туриду, Улар сениң атаңдинму яшта чоңдур.
11 Poca cosa sono per te le consolazioni di Dio e una parola moderata a te rivolta?
Тәңриниң тәсәллилири, Йәни саңа мулайимлиқ билән ейтқан мошу сөз сән үчүн азлиқ қиламду?
12 Perché il tuo cuore ti trasporta e perché fanno cenni i tuoi occhi,
Немишкә көңүлниң кәйнигә кирип кетисән? Көзүңни немигә пақиритисән?
13 quando volgi contro Dio il tuo animo e fai uscire tali parole dalla tua bocca?
Шундақ қилип сән роһуңни Тәңригә қарши турғуздуң, Еғизиңдин шундақ сөзләрниң чиқишиға йол қоюватисән!
14 Che cos'è l'uomo perché si ritenga puro, perché si dica giusto un nato di donna?
Инсан немә еди? Өз-өзини паклалиғидәк? Анидин туғулған адәм балиси немә еди? Һәққаний болалиғидәк?
15 Ecco, neppure dei suoi santi egli ha fiducia e i cieli non sono puri ai suoi occhi;
Қара, [Худа] Өз муқәддәслиригиму ишәнмигән йәрдә, Асманларму униң нәзиридә пак болмиған йәрдә,
16 quanto meno un essere abominevole e corrotto, l'uomo, che beve l'iniquità come acqua.
Жиркинчлик болған, сесип кәткән, Қәбиһликни су ичкәндәк ичидиған инсан балиси зади қандақ болар?
17 Voglio spiegartelo, ascoltami, ti racconterò quel che ho visto,
Мән саңа көрситәй, маңа қулақ сал; Көзүм көргәнни баян қилмақчимән.
18 quello che i saggi riferiscono, non celato ad essi dai loro padri;
Данишмәнләр ата-бовилиридин буларни аңлиған, Йошурмай буларни баян қилған: —
19 a essi soli fu concessa questa terra, né straniero alcuno era passato in mezzo a loro.
(Пәқәт шуларғила, [йәни ата-бовилириғила] йәр-зимин тапшурулған еди, Уларниң арисидин ят адәм өтүшкә петиналмайтти)
20 Per tutti i giorni della vita il malvagio si tormenta; sono contati gli anni riservati al violento.
— Рәзил адәм барлиқ күнлиридә азаплиниду, Залим кишигә жиллар санақлиқла бекитилгәндур.
21 Voci di spavento gli risuonano agli orecchi e in piena pace si vede assalito dal predone.
Униң қулиқиға вәһимиләрниң авази кириду, Баяшатлиғида булаңчи униң устигә бесип чүшиду.
22 Non crede di potersi sottrarre alle tenebre, egli si sente destinato alla spada.
Қараңғулуқтин қутулушқа униң көзи йәтмәйду, У қилич билән чепилишқа сақланғандур.
23 Destinato in pasto agli avvoltoi, sa che gli è preparata la rovina.
У аш издәп: «Зади нәдин тепилар?» дәп йолда тенәп жүриду, У зулмәт күниниң униңға йеқинлашқанлиғини билиду.
24 Un giorno tenebroso lo spaventa, la miseria e l'angoscia l'assalgono come un re pronto all'attacco,
Дәрд-әләм һәм азап униңға вәһимә қилиду, Һуҗумға тәйяр болған падишадәк униң үстидин ғәлибә қилиду.
25 perché ha steso contro Dio la sua mano, ha osato farsi forte contro l'Onnipotente;
Чүнки у Тәңригә қарши қолини көтәргән, Һәммигә қадирға күч көрсәтмәкчи болған,
26 correva contro di lui a testa alta, al riparo del curvo spessore del suo scudo;
Шуңа у бойнини қаттиқ қилип, Көп қәвәтлик қалқанни көтирип униңға қарап етилиду.
27 poiché aveva la faccia coperta di grasso e pinguedine intorno ai suoi fianchi.
Йүзини яғ басқан болсиму, Беқинлири сәмрәп кәткән болсиму,
28 Avrà dimora in città diroccate, in case dove non si abita più, destinate a diventare macerie.
У харабә шәһәрләрдә, Адәм қонғуси кәлмәйдиған, Кесәк дүвилири болушқа бекитилгән өйләрдә яшайду;
29 Non arricchirà, non durerà la sua fortuna, non metterà radici sulla terra.
У һеч бейимайду, Униң мал-мүлки болса үзүлүп қалиду, Униң тәәллуқатлири зимин үстидә кеңәймәйду.
30 Alle tenebre non sfuggirà, la vampa seccherà i suoi germogli e dal vento sarà involato il suo frutto.
У қараңғулуқтин қечип қутулалмайду, Ялқун униң шахлирини көйдүрүп қурутиду, [Худаниң] бир нәпәси билән у [дуниядин] кетиду.
31 Non confidi in una vanità fallace, perché sarà una rovina.
У сахтилиққа таянмисун! У алдинип кәткән, шуңа сахтилиқниң өзи униң инъами болиду;
32 La sua fronda sarà tagliata prima del tempo e i suoi rami non rinverdiranno più.
Униң күни техи тошмай турупла, Униң шехи техи көкирип болмайла, бу ишлар әмәлгә ашурулиду.
33 Sarà spogliato come vigna della sua uva ancor acerba e getterà via come ulivo i suoi fiori,
Үзүм тели силкинип, тоң үзүмләр чүшүрүветилгәндәк, Зәйтун дәриғиниң чечиги ечилипла төкүлүп кәткәндәк болиду.
34 poiché la stirpe dell'empio è sterile e il fuoco divora le tende dell'uomo venale.
Чүнки ипласларниң җәмәти туғмас болиду, От пара йегәнләрниң чедирлирини көйдүриветиду.
35 Concepisce malizia e genera sventura e nel suo seno alleva delusione.
[Бирақ] улар [һәрдайим] яманлиқни ойлап, қәбиһлик туғдуриду, Көңлидә һаман һейлә-микир тәйярлайду.
