Giobbe 11
1 Allora Zofar il Naamatita prese la parola e disse:
Цофар дин Наама а луат кувынтул ши а зис:
2 A tante parole non si darà risposta? O il loquace dovrà aver ragione?
„Сэ рэмынэ ачастэ нэвалэ де кувинте фэрэ рэспунс ши сэ крядэ лимбутул кэ аре дрептате?
3 I tuoi sproloqui faranno tacere la gente? Ti farai beffe, senza che alcuno ti svergogni?
Вор фаче ворбеле тале дешарте пе оамень сэ такэ? Ши-ць вей бате жок де алций, фэрэ сэ те факэ чинева де рушине?
4 Tu dici: «Pura è la mia condotta, io sono irreprensibile agli occhi di lui».
Ту зичь: ‘Фелул меу де а ведя есте дрепт ши сунт курат ын окий Тэй.’
5 Tuttavia, volesse Dio parlare e aprire le labbra contro di te,
Ах, де ар вря Думнезеу сэ ворбяскэ, де Шь-ар дескиде бузеле сэ-ць рэспундэ
6 per manifestarti i segreti della sapienza, che sono così difficili all'intelletto, allora sapresti che Dio ti condona parte della tua colpa.
ши де ць-ар дескопери тайнеле ынцелепчуний Луй, але ынцелепчуний Луй немэрӂините, ай ведя атунч кэ ну-ць рэсплэтеште тотушь дупэ фэрэделеӂя та!
7 Credi tu di scrutare l'intimo di Dio o di penetrare la perfezione dell'Onnipotente?
Поць спуне ту кэ поць пэтрунде адынчимиле луй Думнезеу, кэ поць ажунӂе ла куноштинца десэвыршитэ а Челуй Атотпутерник?
8 E' più alta del cielo: che cosa puoi fare? E' più profonda degli inferi: che ne sai? (Sheol h7585)
Кыт черуриле-й де ыналтэ: че поць фаче? Май адынкэ декыт Локуинца морцилор: че поць шти? (Sheol h7585)
9 Più lunga della terra ne è la dimensione, più vasta del mare.
Ынтиндеря ей есте май лунгэ декыт пэмынтул ши май латэ декыт маря.
10 Se egli assale e imprigiona e chiama in giudizio, chi glielo può impedire?
Дакэ апукэ, дакэ ынкиде ши кямэ Ел ла жудекатэ, чине-Л поате опри?
11 Egli conosce gli uomini fallaci, vede l'iniquità e l'osserva:
Кэч Ел куноаште пе фэкэторий де реле, веде ушор пе виноваць.
12 l'uomo stolto mette giudizio e da ònagro indomito diventa docile.
Омул, димпотривэ, аре минте де небун ши с-а нэскут ка мынзул унуй мэгар сэлбатик!
13 Ora, se tu a Dio dirigerai il cuore e tenderai a lui le tue palme,
Ту ындряптэ-ць инима спре Думнезеу, ынтинде-ць мыниле спре Ел.
14 se allontanerai l'iniquità che è nella tua mano e non farai abitare l'ingiustizia nelle tue tende,
Депэртязэ-те де фэрэделеӂе ши ну лэса недрептатя сэ локуяскэ ын кортул тэу.
15 allora potrai alzare la faccia senza macchia e sarai saldo e non avrai timori,
Ши атунч, ыць вей ридика фрунтя фэрэ тямэ, вей фи таре ши фэрэ фрикэ;
16 perché dimenticherai l'affanno e te ne ricorderai come di acqua passata;
ыць вей уйта суферинцеле ши-ць вей адуче аминте де еле ка де ниште апе каре с-ау скурс.
17 più del sole meridiano splenderà la tua vita, l'oscurità sarà per te come l'aurora.
Зилеле тале вор стрэлучи май таре декыт соареле ла амязэ, ынтунерикул тэу ва фи ка лумина диминеций.
18 Ti terrai sicuro per ciò che ti attende e, guardandoti attorno, riposerai tranquillo.
Вей фи плин де ынкредере ши нэдеждя ну-ць ва фи задарникэ. Те вей уйта ын журул тэу ши вей ведя кэ те поць одихни лиништит.
19 Ti coricherai e nessuno ti disturberà, molti anzi cercheranno i tuoi favori.
Те вей кулка ши нимень ну те ва тулбура, ши мулць вор умбла дупэ бунэвоинца та.
20 Ma gli occhi dei malvagi languiranno, ogni scampo è per essi perduto, unica loro speranza è l'ultimo respiro!
Дар окий челор рэй се вор топи; ей н-ау лок де скэпаре: моартя, ятэ нэдеждя лор!”
