Giobbe 10
1 Stanco io sono della mia vita! Darò libero sfogo al mio lamento, parlerò nell'amarezza del mio cuore.
Canım həyatımdan bezib. Şikayətimə məhdudiyyət qoymayacağam, Acı həyatımdan danışacağam.
2 Dirò a Dio: Non condannarmi! Fammi sapere perché mi sei avversario.
Qoy Allaha deyim: “Məni günahlandırma, Bir mənə söylə, niyə mənimlə çəkişirsən?
3 E' forse bene per te opprimermi, disprezzare l'opera delle tue mani e favorire i progetti dei malvagi?
Məni incitmək, Əllərinin işini xor görmək, Pislərin niyyətlərinə işıq vermək Sənə xoşdurmu?
4 Hai tu forse occhi di carne o anche tu vedi come l'uomo?
Səndə insan gözümü var? İnsan necə görürsə, Sən də elə görürsənmi?
5 Sono forse i tuoi giorni come i giorni di un uomo, i tuoi anni come i giorni di un mortale,
Günlərin insan ömrü kimidirmi? İllərin insanın yaşadığı illər kimidirmi?
6 perché tu debba scrutare la mia colpa e frugare il mio peccato,
Çünki məndə təqsir axtarırsan, Günahlarımı araşdırırsan.
7 pur sapendo ch'io non sono colpevole e che nessuno mi può liberare dalla tua mano?
Özün də bilirsən mən şər adam deyiləm, Məni Sənin əlindən qurtaran yoxdur.
8 Le tue mani mi hanno plasmato e mi hanno fatto integro in ogni parte; vorresti ora distruggermi?
Əllərin mənə quruluş verdi, məni yaratdı. İndi dönüb məni yox edəcəksənmi?
9 Ricordati che come argilla mi hai plasmato e in polvere mi farai tornare.
Məni palçıqdan düzəltdin, bunu xatırla. Yenidən məni torpağa çevirəcəksənmi?
10 Non m'hai colato forse come latte e fatto accagliare come cacio?
Məni süd kimi tökmədinmi, Pendir kimi bərkitmədinmi?
11 Di pelle e di carne mi hai rivestito, d'ossa e di nervi mi hai intessuto.
Ət və dərini əynimə geyindirdin, Məni sümük və vətərlərlə hördün,
12 Vita e benevolenza tu mi hai concesso e la tua premura ha custodito il mio spirito.
Mənə həyat verdin, sevgi göstərdin, Qayğıma qalmağınla ruhumu hifz etdin.
13 Eppure, questo nascondevi nel cuore, so che questo avevi nel pensiero!
Amma bunları qəlbində gizlətdin. Mən isə bilirəm, fikrində bu şeylər var:
14 Tu mi sorvegli, se pecco, e non mi lasci impunito per la mia colpa.
Günah işlətsəydim, mənə nəzarət edərdin, Təqsirlərimi cəzasız qoymazdın.
15 Se sono colpevole, guai a me! Se giusto, non oso sollevare la testa, sazio d'ignominia, come sono, ed ebbro di miseria.
Əgər günahkar olsaydım, vay halıma! Günahsız olsam belə, yenə başımı qaldıra bilmərəm, Çünki xəcalət içindəyəm, necə də biçarəyəm.
16 Se la sollevo, tu come un leopardo mi dai la caccia e torni a compiere prodigi contro di me,
Əgər başımı qaldırsam, məni aslan kimi ovlarsan, Yenə heyrətamiz qüvvəni mənə göstərərsən.
17 su di me rinnovi i tuoi attacchi, contro di me aumenti la tua ira e truppe sempre fresche mi assalgono.
Əleyhimə yeni şahidlər çıxararsan, Mənə qarşı qəzəbini artırarsan, Orduların üstümə dayanmadan hücum çəkər.
18 Perché tu mi hai tratto dal seno materno? Fossi morto e nessun occhio m'avesse mai visto!
Niyə məni doğulmağa qoydun? Kimsənin gözü məni görmədən kaş öləydim.
19 Sarei come se non fossi mai esistito; dal ventre sarei stato portato alla tomba!
Kaş ki heç yaranmayaydım, Bətndən məzara düşəydim.
20 E non son poca cosa i giorni della mia vita? Lasciami, sì ch'io possa respirare un poco
Məgər ömrümə bir neçə gün qalmayıbmı? Mənə bir qədər sərbəstlik ver ki, bir az ürəyim açılsın
21 prima che me ne vada, senza ritornare, verso la terra delle tenebre e dell'ombra di morte,
Gedər-gəlməz yerə, Zülmət və ölüm kölgəsi diyarına,
22 terra di caligine e di disordine, dove la luce è come le tenebre.
Qatı qaranlıq diyarına, Ölüm kölgəsi, qarışıqlıq diyarına, İşığı qaranlıq olan diyara getməzdən əvvəl”».
