Isaia 33
1 Guai a te, che devasti e non sei stato devastato, che saccheggi e non sei stato saccheggiato: sarai devastato, quando avrai finito di devastare, ti saccheggeranno, quando avrai finito di saccheggiare.
Вай де тине, пустииторуле, каре тотушь н-ай фост пустиит, каре жефуешть, ши н-ай фост жефуит ынкэ! Дупэ че вей сфырши де пустиит, вей фи пустиит ши ту, дупэ че вей испрэви де жефуит, вей фи жефуит ши ту.
2 Signore, pietà di noi, in te speriamo; sii il nostro braccio ogni mattina, nostra salvezza nel tempo dell'angoscia.
Доамне, ай милэ де ной! Ной нэдэждуим ын Тине. Фий ажуторул ностру ын фиекаре диминяцэ ши избэвиря ноастрэ ла време де невое!
3 Al rumore della tua minaccia fuggono i popoli, quando ti levi si disperdono le nazioni.
Кынд рэсунэ гласул Тэу, попоареле фуг; кынд Те сколь Ту, нямуриле се ымпрэштие.
4 Si ammucchia la preda come si ammucchiano le cavallette vi si precipita sopra come vi si precipitano le locuste.
Ши прада воастрэ ва фи стрынсэ кум стрынӂе мушица; сар песте еа кум сар лэкустеле.
5 Eccelso è il Signore poiché dimora lassù; egli riempie Sion di diritto e di giustizia.
Домнул есте ынэлцат ши локуеште ын ынэлциме. Ел умпле Сионул де непэртинире ши дрептате.
6 C'è sicurezza nelle sue leggi, ricchezze salutari sono sapienza e scienza; il timore di Dio è il suo tesoro.
Зилеле тале сунт статорниче, ынцелепчуня ши причеперя сунт ун извор де мынтуире; фрика де Домнул, ятэ комоара Сионулуй.
7 Ecco gli araldi gridano di fuori, i messaggeri di pace piangono amaramente.
Ятэ, витежий стригэ афарэ, солий пэчий плынг ку амар.
8 Sono deserte le strade, non c'è chi passi per la via. Egli ha violato l'alleanza, ha respinto i testimoni, non si è curato di alcuno.
Друмуриле сунт пустий; нимень ну май умблэ пе друмурь. Асур а рупт легэмынтул, диспрецуеште четэциле, ну се уйтэ ла нимень.
9 La terra è in lutto e piena di squallore, si scolora il Libano e intristisce; la pianura di Saron è simile a una steppa, brulli sono il Basan e il Carmelo.
Цара желеште ши есте ынтристатэ; Либанул есте плин де рушине, тынжеште; Саронул есте ка ун пустиу; Басанул ши Кармелул ышь скутурэ фрунза.
10 «Ora mi alzerò», dice il Signore, «ora mi innalzerò, ora mi esalterò.
„Акум Мэ вой скула”, зиче Домнул, „акум Мэ вой ынэлца, акум Мэ вой ридика.
11 Avete concepito fieno, partorirete paglia; il mio soffio vi divorerà come fuoco.
Аць зэмислит фын ши наштець пае де мириште; суфларя воастрэ де мыние ымпотрива Иерусалимулуй есте ун фок каре пе вой ыншивэ вэ ва арде де тот.
12 I popoli saranno fornaci per calce, spini tagliati da bruciare nel fuoco.
Попоареле вор фи ка ниште куптоаре де вар, ка ниште спинь тэяць каре ард ын фок.
13 Sentiranno i lontani quanto ho fatto, sapranno i vicini qual è la mia forza».
Вой, чей де департе, аскултаць че ам фэкут! Ши вой, чей де апроапе, ведець путеря Мя!”
14 Hanno paura in Sion i peccatori, lo spavento si è impadronito degli empi. «Chi di noi può abitare presso un fuoco divorante? Chi di noi può abitare tra fiamme perenni?».
Пэкэтоший сунт ынгрозиць ын Сион, ун тремур а апукат пе чей нелеӂюиць, каре зик: „Чине дин ной ва путя сэ рэмынэ лынгэ ун фок мистуитор? Чине дин ной ва путя сэ рэмынэ лынгэ ниште флэкэрь вешниче?”
15 Chi cammina nella giustizia e parla con lealtà, chi rigetta un guadagno frutto di angherie, scuote le mani per non accettare regali, si tura gli orecchi per non udire fatti di sangue e chiude gli occhi per non vedere il male:
Чел че умблэ ын неприхэнире ши ворбеште фэрэ виклешуг, чел че несокотеште ун кыштиг скос прин стоарчере, чел че ышь траӂе мыниле ынапой ка сэ ну примяскэ митэ, чел че ышь аступэ урекя сэ н-аудэ кувинте сетоасе де сынӂе ши ышь лягэ окий ка сэ ну вадэ рэул,
16 costui abiterà in alto, fortezze sulle rocce saranno il suo rifugio, gli sarà dato il pane, avrà l'acqua assicurata.
ачела ва локуи ын локуриле ыналте; стынчь ынтэрите вор фи локул луй де скэпаре; и се ва да пыне, ши апа ну-й ва липси.
17 I tuoi occhi vedranno un re nel suo splendore, contempleranno un paese sconfinato.
Окий тэй вор ведя пе Ымпэрат ын стрэлучиря Луй, вор приви цара ын тоатэ ынтиндеря ей.
18 Il tuo cuore si chiederà nei suoi terrori: «Dov'è colui che registra? Dov'è colui che pesa il denaro? Dov'è colui che ispeziona le torri?».
Инима та ышь ва адуче аминте де гроаза трекутэ ши ва зиче: „Унде есте логофэтул? Унде есте вистиерникул? Унде есте чел че вегя асупра турнурилор?”
19 Non vedrai più quel popolo straniero, popolo dal linguaggio oscuro, incomprensibile, dalla lingua barbara che non si capisce.
Атунч ну вей май ведя пе попорул ачела ындрэзнец, пе попорул ку ворбиря ынкылчитэ де н-о путяй ынцелеӂе, ку лимба гынгавэ де н-о путяй причепе.
20 Guarda Sion, la città delle nostre feste! I tuoi occhi vedranno Gerusalemme, dimora tranquilla, tenda che non sarà più rimossa, i suoi paletti non saranno divelti, nessuna delle sue cordicelle sarà strappata.
Привеште Сионул, четатя сэрбэторилор ноастре! Окий тэй вор ведя Иерусалимул ка локуинцэ лиништитэ, ка ун корт каре ну ва май фи мутат, ай кэруй цэрушь ну вор май фи скошь ничодатэ ши але кэруй фуний ну вор май фи дезлегате.
21 Poiché se là c'è un potente, noi abbiamo il Signore, al posto di fiumi e larghi canali; non ci passerà nave a remi né l'attraverserà naviglio più grosso. Sono allentate le sue corde, non tengono più l'albero diritto, non spiegano più le vele.
Да, аколо ку адевэрат Домнул есте минунат пентру ной: Ел не цине лок де рыурь, де пырае лате, унде тотушь ну пэтрунд корэбий ку лопець ши ну трече ничун вас путерник.
22 Poiché il Signore è nostro giudice,
Кэч Домнул есте Жудекэторул ностру, Домнул есте Леӂюиторул ностру, Домнул есте Ымпэратул ностру: Ел не мынтуеште!
23 il Signore è nostro legislatore, il Signore è nostro re; egli ci salverà. Allora anche i ciechi divideranno una preda enorme gli zoppi faranno un ricco bottino.
Фунииле тале с-ау слэбит, аша кэ ну май пот стрынӂе пичорул катаргулуй ши ну май пот ынтинде пынзеле. Атунч се ымпарте прада, каре-й аша де маре, кэ пынэ ши олоӂий яу парте ла еа.
24 Nessuno degli abitanti dirà: «Io sono malato»; il popolo che vi dimora è stato assolto dalle sue colpe.
Ничун локуитор ну зиче: „Сунт болнав!” Попорул Иерусалимулуй капэтэ ертаря фэрэделеӂилор луй.
