Isaia 3

1 Ecco infatti, il Signore, Dio degli eserciti, toglie a Gerusalemme e a Giuda ogni genere di sostegno, ogni riserva di pane e ogni sostentamento d'acqua,

Albowiem oto panujący Pan zastępów odejmie od Jeruzalemu i od Judy łaskę, i podporę, wszelaką podporę chleba, i wszelaką podporę wody.

2 il prode e il guerriero, il giudice e il profeta, l'indovino e l'anziano,

Mocarza i męża walecznego, i sędziego, i proroka, i mędrca, i starca;

3 il capo di una cinquantina e il notabile, il consigliere e il mago sapiente e l'esperto di incantesimi.

Rotmistrza nad pięćdziesiąt, a męża poważnego, i radcę, i mądrego rzemieślnika, i krasomówcę.

4 Io metterò come loro capi ragazzi, monelli li domineranno.

I dam im dzieci za książęta; dzieci mówię panować będą nad nimi.

5 Il popolo userà violenza: l'uno contro l'altro, individuo contro individuo; il giovane tratterà con arroganza l'anziano, lo spregevole, il nobile.

I będzie uciskał między ludem jeden drugiego, i bliźni bliźniego swego: powstanie dziecię przeciwko starcowi, a podły przeciwko zacnemu.

6 Poiché uno afferra l'altro nella casa del padre: «Tu hai un mantello: sii nostro capo; prendi in mano questa rovina!».

A gdy się uchwyci każdy brata swego z domu ojca swego, i rzecze: Masz odzienie, bądźże książęciem naszym, a upadek ten zatrzymaj ręką swą:

7 Ma quegli si alzerà in quel giorno per dire: «Non sono un medico; nella mia casa non c'è pane né mantello; non mi ponete a capo del popolo!».

Tedy on przysięże dnia onego, mówiąc: Nie będę zawiązywał tych ran: albowiem w domu moim niemasz chleba, ani odzienia; nie stanowcież mię książęciem nad ludem.

8 Certo, Gerusalemme va in rovina e Giuda crolla, perché la loro lingua e le loro opere sono contro il Signore, fino ad offendere la vista della sua maestà divina.

Bo Jeruzalem upada, a Juda się wali, dlatego, że język ich, i sprawy ich są przeciwko Panu, pobudzając do gniewu oczy majestatu jego.

9 La loro parzialità verso le persone li condanna ed essi ostentano il peccato come Sòdoma: non lo nascondono neppure; disgraziati! Si preparano il male da se stessi.

Postawa oblicza ich świadczy przeciwko nim; grzech swój, jako Sodomczycy, opowiadają, a nie tają go. Biada duszy ich! albowiem sami na się złe przywodzą.

10 Beato il giusto, perché egli avrà bene, mangerà il frutto delle sue opere.

Powiedzcie sprawiedliwemu, że mu dobrze będzie; bo owocu uczynków swoich pożywać będzie.

11 Guai all'empio! Lo colpirà la sventura, secondo i misfatti delle sue mani avrà la mercede.

Ale biada niepobożnemu! źle mu będzie; albowiem odpłata rąk jego dana mu będzie.

12 Il mio popolo! Un fanciullo lo tiranneggia e le donne lo dominano. Popolo mio, le tue guide ti traviano, distruggono la strada che tu percorri.

Książęta ludu mego są dziećmi, a niewiasty panują nad nimi. O ludu mój! ci, którzy cię wodzą, zwodzą cię, a drogę ścieżek twoich ukrywają.

13 Il Signore appare per muovere causa, egli si presenta per giudicare il suo popolo.

Powstał Pan, aby sądził, stoi, aby sądził lud.

14 Il Signore inizia il giudizio con gli anziani e i capi del suo popolo: «Voi avete devastato la vigna; le cose tolte ai poveri sono nelle vostre case.

Pan przyjdzie na sąd przeciwko starszym ludu swego, i przeciwko książętom ich, a rzecze: Wyście spustoszyli winnicę moję, zdzierstwo z ubogiego w domach waszych.

15 Qual diritto avete di opprimere il mio popolo, di pestare la faccia ai poveri?». Oracolo del Signore, Signore degli eserciti.

Przeczże trzecie lud mój, a oblicza ubogich bijecie? mówi Pan, Pan zastępów.

16 Dice il Signore: «Poiché si sono insuperbite le figlie di Sion e procedono a collo teso, ammiccando con gli occhi, e camminano a piccoli passi facendo tintinnare gli anelli ai piedi,

I rzekł Pan: Iż się wynoszą córki Syońskie, a chodzą szyje wyciągnąwszy, i mrugając oczyma przechodzą się, a drobno postępując nogami swemi szelest czynią:

17 perciò il Signore renderà tignoso il cranio delle figlie di Sion, il Signore denuderà le loro tempie».

Przetoż obłysi Pan wierzch głowy córek Syońskich, a Pan sromotę ich obnaży.

18 In quel giorno il Signore toglierà l'ornamento di fibbie, fermagli e lunette,

Dnia onego odejmie Pan ochędóstwo podwiązek, także czepce i zawieszenia,

19 orecchini, braccialetti, veli,

Piżmowe jabłka, i manele, i zatyczki,

20 bende, catenine ai piedi, cinture, boccette di profumi, amuleti,

Bieretki, i zapony, i bindy, i przedniczki, i nausznice;

21 anelli, pendenti al naso,

Pierścionki, i naczelniki,

22 vesti preziose e mantelline, scialli, borsette,

Odmienne szaty, i płaszczyki, i podwiki, i wacki,

23 specchi, tuniche, cappelli e vestaglie.

Zwierciadła, i rantuszki, i tkanki, i letniki.

24 Invece di profumo ci sarà marciume, invece di cintura una corda, invece di ricci calvizie, invece di vesti eleganti uno stretto sacco, invece di bellezza bruciatura.

I będzie miasto wonnych rzeczy smród, a miasto pasa rozpasanie, a miasto utrefionych włosów łysina, a miasto szerokiej szaty opasanie worem, a miasto piękności ogorzelina.

25 «I tuoi prodi cadranno di spada, i tuoi guerrieri in battaglia».

Mężowie twoi od miecza upadną, a mocarze twoi w bitwie.

26 Si alzeranno lamenti e gemiti alle tue porte e tu, disabitata, giacerai a terra.

I zasmucą się, a płakać będą bramy jego, a spustoszony na ziemi siedzieć będzie.