Isaia 25
1 Signore, tu sei il mio Dio; voglio esaltarti e lodare il tuo nome, perché hai eseguito progetti meravigliosi, concepiti da lungo tempo, fedeli e veri.
Пәрвәрдигар, Сән мениң Худайим; Мән Сени үстүн дәп мәдһийиләймән, Мән Сениң намиңни мубарәкләймән, Чүнки Сән карамәт ишларни, Садиқлиқ вә һәқиқәт ичидә қедимдин буян қәлбиңгә пүккәнлириңни беҗа кәлтүргәнсән.
2 Poiché hai ridotto la città ad un mucchio di sassi, la cittadella fortificata ad una rovina, la fortezza dei superbi non è più città, non si ricostruirà mai più.
Чүнки Сән шәһәрни харабилик, Қәлъә-қорғанлиқ жутни харап, Ятларниң ордисини шәһәр болалмас қилғансән, У иккинчи һәргиз қурулмайду.
3 Per questo ti glorifica un popolo forte, la città di genti possenti ti venera.
Шуңа һелиқи күчлүк хәлиқ Сени улуқлайду, Әшәддий әлләрниң һелиқи шәһири Сәндин қорқиду;
4 Perché tu sei sostegno al misero, sostegno al povero nella sua angoscia, riparo dalla tempesta, ombra contro il caldo; poiché lo sbuffare dei tiranni è come pioggia d'inverno,
Чүнки Сән мискинләргә қорған, Йоқсулларниң дәрди-һаҗитигә қорған, Боранға далда, Иссиққа сайә болғансән; Чүнки әшәддийләрниң зәрбә долқуни тамға урулған борандәк, Қағҗирақ йәрни басқан иссиқ һавадәк болди. Бирақ иссиқ һава булут сайиси билән тосулғандәк, Сән ятларниң чуқан-сүрәнлирини пәсәйтисән; Әшәддийләрниң ғәлибә нахшиси пәс қилиниду.
5 come arsura in terra arida il clamore dei superbi. Tu mitighi l'arsura con l'ombra d'una nube, l'inno dei tiranni si spegne.
6 Preparerà il Signore degli eserciti per tutti i popoli, su questo monte, un banchetto di grasse vivande, un banchetto di vini eccellenti, di cibi succulenti, di vini raffinati.
Вә мошу тағда самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигар барлиқ қовмлар үчүн зияпәт қилиду — Майлиқ йемәкликләр, Сүздүрүлгән кона шараплар, Жилиги тоқ майлиқ йемәкликләр, Сүздүрүлгән, яхши сақланған кона шараплардин болған зияпәт болиду;
7 Egli strapperà su questo monte il velo che copriva la faccia di tutti i popoli e la coltre che copriva tutte le genti.
Вә У мошу тағда һәммә қовмларни япидиған чүмпәрдини, Барлиқ әлләрни япидиған япқучни йоқитиду;
8 Eliminerà la morte per sempre; il Signore Dio asciugherà le lacrime su ogni volto; la condizione disonorevole del suo popolo farà scomparire da tutto il paese, poiché il Signore ha parlato.
У өлүмни мәңгүгә жутуп йоқитиду! Рәб Пәрвәрдигар һәр бир йүздики яшларни сүртиветиду; Пүткүл йәр-зимин алдида Өз хәлқиниң шәрмәндилигини елип ташлайду; Чүнки Пәрвәрдигар шундақ ейтқан.
9 E si dirà in quel giorno: «Ecco il nostro Dio; in lui abbiamo sperato perché ci salvasse; questi è il Signore in cui abbiamo sperato; rallegriamoci, esultiamo per la sua salvezza.
Вә шу күнидә дейилидуки: — «Мана, Худайимиз мошу, биз Униңға тәлмүрүп кәлгән, У бизни қутқузиду; Мана, мошу Пәрвәрдигардур, биз Униңға тәлмүрүп кәлгән, Биз шатлинип Униң ниҗат-қутулдурушидин хурсән болимиз».
10 Poiché la mano del Signore si poserà su questo monte». Moab invece sarà calpestato al suolo, come si pesta la paglia nella concimaia.
Чүнки мошу таққа Пәрвәрдигарниң қоли қонуп туриду; Вә саман азгалда тезәк билән чәйләнгәндәк, Моаб Униң путлири астида чәйлиниду;
11 Là esso stenderà le mani, come le distende il nuotatore per nuotare; ma il Signore abbasserà la sua superbia, nonostante l'annaspare delle sue mani.
[Моаб] әшу [тезәклик] азгалдин үзүп чиқиш үчүн қолини кериду, Бирақ униң қоли чевәр болғини билән, [Рәб] униң тәкәббурлуғини пәс қилиду.
12 L'eccelsa fortezza delle tue mura egli abbatterà e demolirà, la raderà al suolo.
У сепиллириңниң егиз мудапиәлик қорғанлирини ғулитип, Йәр билән йәксан қилип, Топа-чаңға айландуриду.
