Isaia 16
1 Mandate l'agnello al signore del paese, dalla rupe verso il deserto al monte della figlia di Sion.
Послю аки гады на землю: еда камень и пуст есть гора дщере Сиони?
2 Come un uccello fuggitivo, come una nidiata dispersa saranno le figlie di Moab ai guadi dell'Arnon.
Будеши бо аки птицы парящия птенец отятый, дщи Моавля, потом же Арнон множайше совещавай.
3 Dacci un consiglio, prendi una decisione! Rendi come la notte la tua ombra in pieno mezzogiorno; nascondi i dispersi, non tradire i fuggiaschi.
Сотворите покров плача ея присно: в полуденней тме бегут, ужаснушася: да не отведешися,
4 Siano tuoi ospiti i dispersi di Moab; sii loro rifugio di fronte al devastatore. Quando sarà estinto il tiranno e finita la devastazione, scomparso il distruttore della regione,
обитати будут в тебе беглецы Моавли: будут в покровение вам от лица гонящаго, яко отяся помощь твоя, и князь погибе попираяй от земли.
5 allora sarà stabilito un trono sulla mansuetudine, vi siederà con tutta fedeltà, nella tenda di Davide, un giudice sollecito del diritto e pronto alla giustizia.
И исправится с милостию престол, и сядет на нем со истиною во скинии Давидове, судя и взыская суд и ускоряя правду.
6 Abbiamo udito l'orgoglio di Moab, l'orgogliosissimo, la sua alterigia, la sua superbia, la sua tracotanza, la vanità delle sue chiacchiere.
Слышахом укоризну Моавлю, укоритель (бысть) зело, гордыню отях: не тако волхвование твое, не тако.
7 Per questo i Moabiti innalzano un lamento per Moab, si lamentano tutti; per le focacce di uva di Kir-Carèset gemono tutti costernati.
Восплачется Моав, в Моавитиде бо вси восплачутся: живущым же в Сефе помышления, и не усрамишися.
8 Sono squallidi i campi di Chesbòn, languiscono le viti di Sibmà. Signori di popoli ne hanno spezzato i tralci che raggiungevano Iazèr, penetravano fin nel deserto; i loro rami si estendevano liberamente, giungevano al mare.
Поля Есевоня возрыдают, виноград Севамань: пожирающии языков, поперите винограды его, даже до Иазира: не совокупитеся, обходите пустыню, посланнии осташася, проидоша бо море.
9 Per questo io piangerò con il pianto di Iazèr sui vigneti di Sibmà. Ti inonderò con le mie lacrime, Chesbòn, Elealè, perché sui tuoi frutti e sulla tua vendemmia è piombato il grido dei vignaioli.
Сего ради восплачуся яко плачем Иазировым о винограде Севамани: древа твоя посече Есевон и Елиала, яко на жатву твою и на оымание вина поперу, и вся падутся.
10 Sono scomparse gioia e allegria dai frutteti; nelle vigne non si levano più lieti clamori, né si grida più allegramente. Il vino nei tini nessuno lo ammosta, l'evviva di gioia è cessato.
И отимется радость и веселие от виноградов, и в виноградех твоих не возрадуются, и не изгнетут вина в точилех, престало бо есть:
11 Perciò le mie viscere fremono per Moab come una cetra, il mio intimo freme per Kir-Carèset.
сего ради чрево мое на Моава аки гусли возгласит, и внутренняя моя аки стену обновил еси.
12 Moab si mostrerà e si stancherà sulle alture, verrà nel suo santuario per pregare, ma senza successo.
И будет в посрамление тебе, и яко утрудися Моав о требищих, и внидет в рукотворенная своя, да помолится, и не возмогут избавити его.
13 Questo è il messaggio che pronunziò un tempo il Signore su Moab.
Сие слово еже глагола Господь на Моава, егда возглагола.
14 Ma ora il Signore dice: «In tre anni, come gli anni di un salariato, sarà deprezzata la gloria di Moab con tutta la sua numerosa popolazione. Ne rimarrà solo un resto, piccolo e impotente».
И ныне глаголю: в триех летех лет наемника обезчестится слава Моавля во всем богатстве мнозе, и оставится умален и нечестен.
