2 Samuele 2
1 Dopo questi fatti, Davide consultò il Signore dicendo: «Devo andare in qualcuna delle città di Giuda?». Il Signore gli rispose: «Và!». Chiese ancora Davide: «Dove andrò?». Rispose: «A Ebron».
Дупэ ачея, Давид а ынтребат пе Домнул: „Сэ мэ суй ын вреуна дин четэциле луй Иуда?” Домнул й-а рэспунс: „Суе-те.” Давид а зис: „Унде сэ мэ суй?” Ши Домнул а рэспунс: „Ла Хеброн.”
2 Davide dunque andò là con le sue due mogli, Achinoàm di Izreèl e Abigail, gia moglie di Nabal da Carmel.
Давид с-а суит аколо ку челе доуэ невесте але сале: Ахиноам дин Изреел ши Абигаил дин Кармел, неваста луй Набал.
3 Davide portò con sé anche i suoi uomini, ognuno con la sua famiglia, e abitarono nella città di Ebron.
Давид а луат ку ел ши пе оамений каре ерау ла ел, пе фиекаре ку каса луй, ши ау локуит ын четэциле Хебронулуй.
4 Vennero allora gli uomini di Giuda e qui unsero Davide re sulla casa di Giuda. Come fu noto a Davide che gli uomini di Iabes di Gàlaad avevano sepolto Saul,
Бэрбаций луй Иуда ау венит ши ау унс аколо пе Давид ка ымпэрат песте каса луй Иуда. Ау дат де штире луй Давид кэ оамений дин Иабесул Галаадулуй ау ынгропат пе Саул.
5 Davide inviò messaggeri agli uomini di Iabes di Gàlaad per dir loro: «Benedetti voi dal Signore, perché avete fatto quest'opera di misericordia al vostro Signore, a Saul, e gli avete dato sepoltura.
Давид а тримис ниште соль оаменилор дин Иабесул Галаадулуй сэ ле спунэ: „Бинекувынтаць сэ фиць де Домнул, фииндкэ аць арэтат астфел бунэвоинцэ фацэ де Саул, стэпынул востру, ши л-аць ынгропат!
6 Vi renda dunque il Signore misericordia e fedeltà. Anch'io farò a voi del bene perché avete compiuto quest'opera.
Ши акум, Домнул сэ вэ арате бунэтате ши крединчошие! Вэ вой фаче ши еу бине, пентру кэ в-аць пуртат астфел.
7 Ora riprendano coraggio le vostre mani e siate uomini forti. E' morto Saul vostro signore, ma quelli della tribù di Giuda hanno unto me come re sopra di loro».
Сэ ви се ынтэряскэ мыниле ши фиць витежь, кэч стэпынул востру Саул а мурит, ши пе мине м-а унс каса луй Иуда ымпэрат песте еа.”
8 Intanto Abner figlio di Ner, capo dell'esercito di Saul, prese Is-Bàal, figlio di Saul e lo condusse a Macanàim.
Ынсэ Абнер, фиул луй Нер, кэпетения оштирий луй Саул, а луат пе Иш-Бошет, фиул луй Саул, ши л-а трекут ла Маханаим.
9 Poi lo costituì re su Gàlaad, sugli Asuriti, su Izreèl, su Efraim e su Beniamino, cioè su tutto Israele.
Л-а пус ымпэрат песте Галаад, песте гешуриць, песте Изреел, песте Ефраим, песте Бениамин, песте тот Исраелул.
10 Is-Bàal, figlio di Saul, aveva quarant'anni quando fu fatto re di Israele e regnò due anni. Solo la casa di Giuda seguiva Davide.
Иш-Бошет, фиул луй Саул, ера ын вырстэ де патрузечь де ань кынд с-а фэкут ымпэрат ал луй Исраел ши а домнит дой ань. Нумай каса луй Иуда а рэмас липитэ де Давид.
11 Il periodo di tempo durante il quale Davide fu re di Ebron fu di sette anni e sei mesi.
Тимпул кыт а домнит Давид ла Хеброн песте каса луй Иуда а фост де шапте ань ши шасе лунь.
12 Abner figlio di Ner e i ministri di Is-Bàal, figlio di Saul, si mossero da Macanàim verso Gàbaon.
Абнер, фиул луй Нер, ши оамений луй Иш-Бошет, фиул луй Саул, ау ешит дин Маханаим ка сэ мяргэ асупра Габаонулуй.
13 Anche Ioab, figlio di Zeruià, e i seguaci di Davide si mossero e li incontrarono presso la piscina di Gàbaon. Questi stavano presso la piscina da una parte e quelli dall'altra parte.
Иоаб, фиул Церуей, ши оамений луй Давид ау порнит ши ей. С-ау ынтылнит ла язул дин Габаон ши с-ау оприт уний динкоаче де яз ши чейлалць динколо.
14 Abner gridò a Ioab: «Potrebbero alzarsi i giovani e scontrarsi davanti a noi». Ioab rispose: «Si alzino pure».
Абнер а зис луй Иоаб: „Сэ се скоале тинерий ачештя ши сэ се батэ ынаинтя ноастрэ!” Иоаб а рэспунс: „Сэ се скоале!”
15 Si alzarono e sfilarono in rassegna: dodici dalla parte di Beniamino e di Is-Bàal figlio di Saul e dodici tra i seguaci di Davide.
С-ау скулат ши ау ынаинтат ын ачелашь нумэр: дойспрезече дин Бениамин пентру Иш-Бошет, фиул луй Саул, ши дойспрезече иншь ай луй Давид.
16 Ciascuno afferrò la testa dell'avversario e gli cacciò la spada nel fianco: così caddero tutti insieme e quel luogo fu chiamato Campo dei Fianchi, che si trova in Gàbaon.
Фиекаре, апукынд пе потривникул луй де кап, й-а ымплынтат сабия ын коастэ ши ау кэзут тоць деодатэ. Ши локул ачела де лынгэ Габаон с-а нумит Хелкат-Хацурим.
17 La battaglia divenne in quel giorno molto dura e furono sconfitti Abner e gli Israeliti dai seguaci di Davide.
Ын зиуа ачея а фост о луптэ фоарте апригэ, ын каре Абнер ши бэрбаций луй Исраел ау фост бэтуць де оамений луй Давид.
18 Vi erano là tre figli di Zeruià, Ioab, Abisài e Asaèl. Asaèl era veloce nella corsa come una gazzella selvatica.
Аколо се афлау чей трей фий ай Церуей: Иоаб, Абишай ши Асаел. Асаел ера юте де пичоаре, ка о кэприоарэ де кымп.
19 Asaèl si era messo ad inseguire Abner e non deviava né a destra né a sinistra nell'inseguire Abner.
Ел а урмэрит пе Абнер фэрэ сэ се абатэ ла дряпта сау ла стынга.
20 Abner si volse indietro e gli gridò: «Tu sei Asaèl?». Rispose: «Sì».
Абнер с-а уйтат ынапой ши а зис: „Ту ешть, Асаел?” Ши ел а рэспунс: „Еу.”
21 Abner aggiunse: «Volgiti a destra o a sinistra, afferra qualcuno dei giovani e porta via le sue spoglie». Ma Asaèl non volle cessare di inseguirlo.
Абнер й-а зис: „Абате-те ла дряпта сау ла стынга, пуне мына пе унул дин тинерий ачештя ши я-й армеле.” Дар Асаел н-а врут сэ се абатэ диндэрэтул луй.
22 Abner tornò a dirgli: «Smetti di inseguirmi. Perché vuoi che ti stenda a terra? Come potrò alzare lo sguardo verso Ioab tuo fratello?».
Абнер а зис ярэшь луй Асаел: „Абате-те динапоя мя. Пентру че сэ те ловеск ши сэ те трынтеск ла пэмынт? Кум вой ридика апой фаца ынаинтя фрателуй тэу Иоаб?”
23 Ma siccome quegli non voleva saperne di ritirarsi, lo colpì con la punta della lancia al basso ventre, così che la lancia gli uscì di dietro ed egli cadde sul posto. Allora quanti arrivarono al luogo dove Asaèl era caduto e morto si fermarono.
Ши Асаел н-а врут сэ се абатэ. Атунч, Абнер л-а ловит ын пынтече ку капэтул де жос ал сулицей ши сулица а ешит пе динапой. А кэзут ши а мурит пе лок. Тоць чей че ажунӂяу ын локул унде кэзусе Асаел морт се опряу.
24 Ma Ioab e Abisài inseguirono Abner, finché, al tramonto del sole, essi giunsero alla collina di Ammà, di fronte a Ghiach, sulla strada del deserto di Gàbaon.
Иоаб ши Абишай ау урмэрит пе Абнер. Ши, ла асфинцитул соарелуй, ау ажунс ла коаста Ама, каре есте ын дрептул Гиахулуй, пе друмул каре дуче ын пустиул Габаонулуй.
25 I Beniaminiti si radunarono dietro Abner formando un gruppo compatto e si fermarono in cima ad una collina.
Фиий луй Бениамин с-ау адунат ын урма луй Абнер, ау фэкут о чатэ ши с-ау оприт пе вырфул унуй дял.
26 Allora Abner gridò a Ioab: «Dovrà continuare per sempre la spada a divorare? Non sai che alla fine sarà una sventura? Quando finalmente darai ordine alla truppa di cessare l'inseguimento dei loro fratelli?».
Абнер а кемат пе Иоаб ши а зис: „Оаре мереу аре сэ сфышие сабия? Ну штий кэ ла сфыршит ва фи амар? Пынэ кынд вей преӂета сэ спуй попорулуй сэ ну май урмэряскэ пе фраций луй?”
27 Rispose Ioab: «Per la vita di Dio, se tu non avessi parlato così, nessuno della truppa avrebbe cessato fino al mattino di inseguire il proprio fratello».
Иоаб а рэспунс: „Виу есте Думнезеу кэ, дакэ н-ай фи ворбит, попорул н-ар фи ынчетат пынэ мыне диминяцэ сэ урмэряскэ пе фраций луй.”
28 Allora Ioab fece suonare la tromba e tutta la truppa si fermò e non inseguì più Israele e non combattè più.
Ши Иоаб а сунат дин трымбицэ ши тот попорул с-а оприт; н-ау май урмэрит пе Исраел ши нич ну с-ау май бэтут.
29 Abner e i suoi uomini marciarono per l'Araba tutta quella notte; passarono il Giordano, camminarono tutta la mattinata e arrivarono a Macanàim.
Абнер ши оамений луй ау мерс тоатэ ноаптя ын кымпие; ау трекут Йорданул, ау стрэбэтут ын ынтреӂиме Битронул ши ау ажунс ла Маханаим.
30 Ioab, tornato dall'inseguimento di Abner, radunò tutta la truppa. Degli uomini di Davide ne mancavano diciannove oltre Asaèl.
Иоаб с-а ынторс де ла урмэриря луй Абнер ши а адунат тот попорул: липсяу ноуэспрезече иншь дин оамений луй Давид ши Асаел.
31 Ma i servi di Davide avevano colpito e ucciso trecentosessanta uomini tra i Beniaminiti e la gente di Abner.
Дар оамений луй Давид оморысерэ трей суте шайзечь де иншь дин бэрбаций луй Бениамин ши ай луй Абнер.
32 Essi presero Asaèl e lo seppellirono nel sepolcro di suo padre, che è in Betlemme. Ioab e i suoi uomini marciarono tutta la notte; spuntava il giorno quando furono in Ebron.
Ау луат пе Асаел ши л-ау ынгропат ын мормынтул татэлуй сэу, ла Бетлеем. Иоаб ши оамений луй ау мерс тоатэ ноаптя ши ли с-ау ревэрсат зориле ын Хеброн.
