< 1 Corinzi 4 >

1 Ognuno ci consideri come ministri di Cristo e amministratori dei misteri di Dio.
Ятэ кум требуе сэ фим привиць ной: ка ниште служиторь ай луй Христос ши ка ниште исправничь ай тайнелор луй Думнезеу.
2 Ora, quanto si richiede negli amministratori è che ognuno risulti fedele.
Ынколо, че се чере де ла исправничь есте ка фиекаре сэ фие гэсит крединчос ын лукрул ынкрединцат луй.
3 A me però, poco importa di venir giudicato da voi o da un consesso umano; anzi, io neppure giudico me stesso,
Кыт деспре мине, пря пуцин ымь пасэ дакэ сунт жудекат де вой сау де ун скаун оменеск де жудекатэ. Ба ынкэ нич еу ынсумь ну мэ май жудек пе мине.
4 perché anche se non sono consapevole di colpa alcuna non per questo sono giustificato. Il mio giudice è il Signore!
Кэч н-ам нимик ымпотрива мя, тотушь ну пентру ачаста сунт сокотит неприхэнит: Чел че мэ жудекэ есте Домнул.
5 Non vogliate perciò giudicare nulla prima del tempo, finché venga il Signore. Egli metterà in luce i segreti delle tenebre e manifesterà le intenzioni dei cuori; allora ciascuno avrà la sua lode da Dio.
Де ачея сэ ну жудекаць нимик ынаинте де време, пынэ ва вени Домнул, каре ва скоате ла луминэ лукруриле аскунсе ын ынтунерик ши ва дескопери гындуриле инимилор. Атунч, фиекаре ышь ва кэпэта лауда де ла Думнезеу.
6 Queste cose, fratelli, le ho applicate a modo di esempio a me e ad Apollo per vostro profitto perché impariate nelle nostre persone a stare a ciò che è scritto e non vi gonfiate d'orgoglio a favore di uno contro un altro.
Фрацилор, пентру вой ам спус ачесте лукрурь, ын икоанэ де ворбире, ку привире ла мине ши ла Аполо, ка прин ной ыншине, сэ ынвэцаць сэ ну тречець песте че „есте скрис” ши ничунул дин вой сэ ну се фэляскэ делок ку унул ымпотрива челуйлалт.
7 Chi dunque ti ha dato questo privilegio? Che cosa mai possiedi che tu non abbia ricevuto? E se l'hai ricevuto, perché te ne vanti come non l'avessi ricevuto?
Кэч чине те фаче деосебит? Че лукру ай пе каре сэ ну-л фи примит? Ши дакэ л-ай примит, де че те лаузь ка ши кум ну л-ай фи примит?
8 Gia siete sazi, gia siete diventati ricchi; senza di noi gia siete diventati re. Magari foste diventati re! Così anche noi potremmo regnare con voi.
О, ятэ-вэ сэтуй! Ятэ-вэ ажуншь богаць! Ятэ-вэ ымпэрэцинд фэрэ ной! Ши мэкар де аць ымпэрэци ку адевэрат, ка сэ путем ымпэрэци ши ной ымпреунэ ку вой!
9 Ritengo infatti che Dio abbia messo noi, gli apostoli, all'ultimo posto, come condannati a morte, poiché siamo diventati spettacolo al mondo, agli angeli e agli uomini.
Кэч паркэ Думнезеу а фэкут дин ной, апостолий, оамений чей май де пе урмэ, ниште осындиць ла моарте, фииндкэ ам ажунс о привелиште пентру луме, ынӂерь ши оамень.
10 Noi stolti a causa di Cristo, voi sapienti in Cristo; noi deboli, voi forti; voi onorati, noi disprezzati.
Ной сунтем небунь пентру Христос; вой, ынцелепць ын Христос! Ной, слабь; вой, тарь! Вой, пушь ын чинсте; ной, диспрецуиць!
11 Fino a questo momento soffriamo la fame, la sete, la nudità, veniamo schiaffeggiati, andiamo vagando di luogo in luogo,
Пынэ ын клипа ачаста суферим де фоаме ши де сете, сунтем гой, кинуиць, умблэм дин лок ын лок,
12 ci affatichiamo lavorando con le nostre mani. Insultati, benediciamo; perseguitati, sopportiamo;
не остеним ши лукрэм ку мыниле ноастре; кынд сунтем окэрыць, бинекувынтэм; кынд сунтем пригониць, рэбдэм;
13 calunniati, confortiamo; siamo diventati come la spazzatura del mondo, il rifiuto di tutti, fino ad oggi.
кынд сунтем ворбиць де рэу, не ругэм. Пынэ ын зиуа де азь ам ажунс ка гуноюл лумий ачестея, ка лепэдэтура тутурор.
14 Non per farvi vergognare vi scrivo queste cose, ma per ammonirvi, come figli miei carissimi.
Ну вэ скриу ачесте лукрурь ка сэ вэ фак рушине, чи ка сэ вэ сфэтуеск ка пе ниште копий пряюбиць ай мей.
15 Potreste infatti avere anche diecimila pedagoghi in Cristo, ma non certo molti padri, perché sono io che vi ho generato in Cristo Gesù, mediante il vangelo.
Кэч кяр дакэ аць авя зече мий де ынвэцэторь ын Христос, тотушь н-авець май мулць пэринць, пентру кэ еу в-ам нэскут ын Христос Исус, прин Евангелие.
16 Vi esorto dunque, fatevi miei imitatori!
Де ачея вэ рог сэ кэлкаць пе урмеле меле.
17 Per questo appunto vi ho mandato Timòteo, mio figlio diletto e fedele nel Signore: egli vi richiamerà alla memoria le vie che vi ho indicato in Cristo, come insegno dappertutto in ogni Chiesa.
Пентру ачаста в-ам тримис пе Тимотей, каре есте копилул меу пряюбит ши крединчос ын Домнул. Ел вэ ва адуче аминте де фелул меу де пуртаре ын Христос ши де фелул кум ынвэц еу пе оамень претутиндень ын тоате Бисеричиле.
18 Come se io non dovessi più venire da voi, alcuni hanno preso a gonfiarsi d'orgoglio.
Уний с-ау ынгымфат ши шь-ау ынкипуит кэ н-ам сэ май вин ла вой.
19 Ma verrò presto, se piacerà al Signore, e mi renderò conto allora non gia delle parole di quelli, gonfi di orgoglio, ma di ciò che veramente sanno fare,
Дар, дакэ ва вои Домнул, вой вени ын курынд ла вой ши атунч вой ведя ну ворбеле, чи путеря челор че с-ау ынгымфат.
20 perché il regno di Dio non consiste in parole, ma in potenza.
Кэч Ымпэрэция луй Думнезеу ну стэ ын ворбе, чи ын путере.
21 Che volete? Debbo venire a voi con il bastone, o con amore e con spirito di dolcezza?
Че воиць? Сэ вин ла вой ку нуяуа сау ку драгосте ши ку духул блындеций?

< 1 Corinzi 4 >