1 Cronache 29

1 Il re Davide disse a tutta l'assemblea: «Salomone mio figlio, il solo che Dio ha scelto, è ancora giovane e debole, mentre l'impresa è grandiosa, perché la Dimora non è destinata a un uomo ma al Signore Dio.

Ымпэратул Давид а зис ынтреӂий адунэрь: „Фиул меу Соломон, сингурул пе каре л-а алес Думнезеу, есте тынэр ши плэпынд, ши лукраря есте ынсемнатэ, кэч каса ачаста ну есте пентру ун ом, чи есте пентру Домнул Думнезеу.

2 Secondo tutta la mia possibilità ho fatto preparativi per il tempio del mio Dio; ho preparato oro su oro, argento su argento, bronzo su bronzo, ferro su ferro, legname su legname, ònici, brillanti, topàzi, pietre di vario valore e pietre preziose e marmo bianco in quantità.

Мь-ам ынтребуинцат тоате путериле сэ прегэтеск пентру Каса Думнезеулуй меу аур пентру чея че требуе сэ фие де аур, арӂинт пентру чея че требуе сэ фие де арӂинт, арамэ пентру чея че требуе сэ фие де арамэ, фер пентру чея че требуе сэ фие де фер ши лемн пентру чея че требуе сэ фие де лемн, петре де оникс ши петре скумпе де легат, петре стрэлучитоаре ши де фелурите кулорь, тот фелул де петре скумпе ши мармурэ албэ мултэ.

3 Inoltre, per il mio amore per la casa del mio Dio, quanto possiedo in oro e in argento dò per il tempio del mio Dio, oltre quanto ho preparato per il santuario:

Май мулт, ын драгостя мя пентру Каса Думнезеулуй меу, дау Касей Думнезеулуй меу аурул ши арӂинтул пе каре-л ам, афарэ де тот че ам прегэтит пентру каса Сфынтулуй Локаш:

4 tremila talenti d'oro, d'oro di Ofir, e settemila talenti d'argento raffinato per rivestire le pareti interne,

трей мий де таланць де аур, де аур де Офир, ши шапте мий де таланць де арӂинт курэцит пентру ымбрэкаря перецилор клэдирилор,

5 l'oro per gli oggetti in oro, l'argento per quelli in argento e per tutti i lavori da eseguirsi dagli artisti. Ora, chi vuole essere generoso oggi per il Signore?».

аурул пентру чея че требуе сэ фие де аур ши арӂинтул пентру чея че требуе сэ фие де арӂинт ши пентру тоате лукрэриле пе каре ле вор фаче лукрэторий. Чине вря сэ-шь май адукэ де бунэвое астэзь даруриле ынаинтя Домнулуй?”

6 Si dimostrarono volenterosi i capifamiglia, i capitribù di Israele, i capi di migliaia e di centinaia e i dirigenti degli affari del re.

Кэпетенииле каселор пэринтешть, кэпетенииле семинциилор луй Исраел, кэпетенииле песте мий ши песте суте ши ынгрижиторий аверий ымпэратулуй ау адус дарурь де бунэвое.

7 Essi diedero per l'opera del tempio cinquemila talenti d'oro, diecimila darìci, diecimila talenti d'argento, diciottomila talenti di bronzo e centomila talenti di ferro.

Ау дат пентру служба Касей луй Думнезеу: чинч мий де таланць де аур, зече мий де даричь, зече мий де таланць де арӂинт, оптспрезече мий де таланць де арамэ ши о сутэ де мий де таланць де фер.

8 Quanti si ritrovarono pietre preziose le diedero a Iechièl il Ghersonita, perché fossero depositate nel tesoro del tempio.

Чей че авяу петре скумпе ле-ау дат пентру вистиерия Касей Домнулуй ын мыниле луй Иехиел, Гершонитул.

9 Il popolo gioì per la loro generosità, perché le offerte erano fatte al Signore con cuore sincero; anche il re Davide gioì vivamente.

Попорул с-а букурат де даруриле лор де бунэвое, кэч ле дэдяу ку драгэ инимэ Домнулуй, ши ымпэратул Давид, де асеменя, с-а букурат мулт.

10 Davide benedisse il Signore davanti a tutta l'assemblea. Davide disse: «Sii benedetto, Signore Dio di Israele, nostro padre, ora e sempre.

Давид а бинекувынтат пе Домнул ын фаца ынтреӂий адунэрь. Ел а зис: „Бинекувынтат сэ фий Ту дин вяк ын вяк, Доамне, Думнезеул пэринтелуй ностру Исраел!

11 Tua, Signore, è la grandezza, la potenza, la gloria, lo splendore e la maestà, perché tutto, nei cieli e sulla terra, è tuo. Signore, tuo è il regno; tu ti innalzi sovrano su ogni cosa.

Але Тале сунт, Доамне, мэриря, путеря ши мэреция, вешничия ши слава, кэч тот че есте ын чер ши пе пэмынт есте ал Тэу! А Та, Доамне, есте домния, кэч Ту Те ыналць ка ун стэпын май пресус де орьче!

12 Da te provengono la ricchezza e la gloria; tu domini tutto; nella tua mano c'è forza e potenza; dalla tua mano ogni grandezza e potere.

Де ла Тине вин богэция ши слава, Ту стэпынешть песте тот, ын мына Та сунт тэрия ши путеря ши мына Та поате сэ мэряскэ ши сэ ынтэряскэ тоате лукруриле.

13 Ora, nostro Dio, ti ringraziamo e lodiamo il tuo nome glorioso.

Акум, Думнезеул ностру, Те лэудэм ши прямэрим Нумеле Тэу чел слэвит.

14 E chi sono io e chi è il mio popolo, per essere in grado di offrirti tutto questo spontaneamente? Ora tutto proviene da te; noi, dopo averlo ricevuto dalla tua mano, te l'abbiamo ridato.

Кэч че сунт еу ши че есте попорул меу, ка сэ путем сэ-Ць адучем дарурь де бунэвое? Тотул вине де ла Тине ши дин мына Та примим че-Ць адучем.

15 Noi siamo stranieri davanti a te e pellegrini come tutti i nostri padri. Come un'ombra sono i nostri giorni sulla terra e non c'è speranza.

Ынаинтя Та ной сунтем ниште стрэинь ши локуиторь, ка тоць пэринций ноштри. Зилеле ноастре пе пэмынт сунт ка умбра ши фэрэ ничо нэдежде.

16 Signore nostro Dio, quanto noi abbiamo preparato per costruire una casa al tuo santo nome proviene da te, è tutto tuo.

Доамне, Думнезеул ностру, дин мына Та вин тоате ачесте богэций пе каре ле-ам прегэтит ка сэ-Ць зидим о касэ, Цие, Нумелуй Тэу челуй сфынт, ши але Тале сунт тоате.

17 So, mio Dio, che tu provi i cuori e ti compiaci della rettitudine. Io, con cuore retto, ho offerto spontaneamente tutte queste cose. Ora io vedo il tuo popolo qui presente portarti offerte con gioia.

Штиу, Думнезеуле, кэ Ту черчетезь инима ши кэ юбешть курэция де инимэ, де ачея Ць-ам адус тоате ачесте дарурь де бунэвое ын курэция инимий меле ши ам вэзут акум ку букурие пе попорул Тэу, каре се афлэ аич, адукынду-Ць де бунэвое даруриле луй.

18 Signore, Dio di Abramo, di Isacco e di Israele, nostri padri, custodisci questo sentimento per sempre nell'intimo del cuore del tuo popolo. Dirigi i loro cuori verso di te.

Доамне, Думнезеул пэринцилор ноштри Авраам, Исаак ши Исраел! Цине тотдяуна ын инима попорулуй Тэу ачесте порнирь ши ачесте гындурь ши ынтэреште-й инима ын Тине.

19 A Salomone mio figlio concedi un cuore sincero perché custodisca i tuoi comandi, le tue disposizioni e i tuoi decreti, perché eseguisca tutto ciò e costruisca l'edificio, per il quale io ho eseguito i preparativi».

Дэ фиулуй меу Соломон о инимэ бунэ, ка сэ пэзяскэ порунчиле Тале, ынвэцэтуриле Тале ши леӂиле Тале, ка сэ ымплиняскэ тоате ачесте лукрурь ши сэ зидяскэ ел каса пентру каре ам фэкут прегэтирь.”

20 Davide disse a tutta l'assemblea: «Su, benedite il Signore vostro Dio!». Tutta l'assemblea benedisse il Signore, Dio dei suoi padri; si inginocchiarono e si prostrarono davanti al Signore e al re.

Давид а зис ынтреӂий адунэрь: „Бинекувынтаць пе Домнул Думнезеул востру.” Ши тоатэ адунаря а бинекувынтат пе Домнул Думнезеул пэринцилор лор. Ей с-ау плекат ши с-ау ынкинат ынаинтя Домнулуй ши ынаинтя ымпэратулуй.

21 Offrirono sacrifici al Signore e gli bruciarono olocausti il giorno dopo: mille giovenchi, mille arieti, mille agnelli con le relative libazioni, oltre numerosi sacrifici per tutto Israele.

А доуа зи дупэ ачаста, ау адус ка жертфэ ши ардере-де-тот Домнулуй о мие де вицей, о мие де бербечь ши о мие де мей, ымпреунэ ку жертфеле де бэутурэ обишнуите ши алте жертфе ын маре нумэр пентру тот Исраелул.

22 Mangiarono e bevvero alla presenza del Signore in quel giorno con manifestazioni di grande gioia. Di nuovo proclamarono re Salomone, figlio di Davide, lo unsero, consacrando lui al Signore come capo e Zadòk come sacerdote.

Ау мынкат ши ау бэут ын зиуа ачея ынаинтя Домнулуй ку маре букурие, ау фэкут а доуа оарэ ымпэрат пе Соломон, фиул луй Давид, л-ау унс ынаинтя Домнулуй ка домн ши ау унс пе Цадок ка преот.

23 Salomone sedette sul trono del Signore come re al posto di Davide suo padre; prosperò e tutto Israele gli fu sottomesso.

Соломон а шезут пе скаунул де домние ал Домнулуй, ка ымпэрат ын локул татэлуй сэу Давид. Ел а пропэшит, ши тот Исраелул л-а аскултат.

24 Tutti gli ufficiali, i prodi e anche tutti i figli del re Davide si sottomisero al re Salomone.

Тоате кэпетенииле ши витежий ши кяр тоць фиий ымпэратулуй Давид с-ау супус ымпэратулуй Соломон.

25 Il Signore rese grande Salomone di fronte a tutto Israele e gli diede uno splendore di regno, che nessun predecessore in Israele aveva avuto.

Домнул а ынэлцат тот май мулт пе Соломон суб окий ынтрегулуй Исраел ши й-а фэкут домния май стрэлучитэ декыт а фост а орькэруй ымпэрат ал луй Исраел ынаинтя луй.

26 Davide, figlio di Iesse, aveva regnato su tutto Israele.

Давид, фиул луй Исай, а домнит песте тот Исраелул.

27 La durata del suo regno su Israele era stata di quarant'anni; in Ebron aveva regnato sette anni e in Gerusalemme trentatrè.

Время кыт а домнит песте Исраел а фост де патрузечь де ань: ла Хеброн а домнит шапте ань ши ла Иерусалим а домнит трейзечь ши трей де ань.

28 Morì molto vecchio, sazio di anni, di ricchezza e di gloria. Al suo posto divenne re il figlio Salomone.

А мурит дупэ о бэтрынеце феричитэ, сэтул де зиле, де богэцие ши де славэ. Ши, ын локул луй, а домнит фиул сэу Соломон.

29 Le gesta del re Davide, le prime come le ultime, ecco sono descritte nei libri del veggente Samuele, nel libro del profeta Natan e nel libro del veggente Gad,

Фаптеле ымпэратулуй Давид, челе динтый ши челе де пе урмэ, сунт скрисе ын картя луй Самуел, вэзэторул, ши ын картя пророкулуй Натан, ши ын картя пророкулуй Гад,

30 con tutta la storia del suo regno, della sua potenza e di quanto avvenne in quei tempi durante la sua vita, in Israele e in tutti i regni degli altri paesi.

ымпреунэ ку тоатэ домния ши тоате испрэвиле луй, прекум ши че с-а петрекут пе время луй, фие ын Исраел, фие ын тоате ымпэрэцииле челорлалте цэрь.