Ulangan 10

1 Musa melanjutkan kisahnya kepada umat Israel, “Pada waktu itu, TUHAN berkata kepada saya, ‘Pahatlah dua lempengan batu seperti yang pertama, dan buatlah peti kayu untuk tempatnya. Kemudian naiklah ke gunung ini untuk menemui Aku dengan membawa kedua lempengan batu itu.

Dans ce même temps l'Éternel me dit: Taille-toi deux Tables de pierre, comme les premières, et monte vers moi sur la montagne et fais-toi une Arche de bois,

2 Aku akan menulis pada kedua lempengan itu kata-kata yang sama dengan yang Aku tulis pada dua lempengan batu yang pertama, yang sudah kamu pecahkan. Lalu masukkanlah kedua lempengan yang baru ke dalam peti itu.’

et j'écrirai sur les Tables les Paroles qui se trouvaient sur les premières Tables que tu as brisées, et tu les placeras dans l'Arche.

3 “Maka saya membuat peti dari kayu pohon akasia dan memahat dua lempengan batu menjadi seperti dua lempengan batu yang pertama, lalu naik ke atas gunung membawa kedua lempengan itu.

Je fis donc une Arche de bois d'acacia et taillai deux Tables de pierre pareilles aux premières, et je montai à la montagne ayant les deux Tables dans ma main.

4 Kemudian TUHAN menulis Sepuluh Perintah pada kedua lempengan batu itu dan memberikannya kepada saya. Tulisan itu sama dengan yang Dia tulis pada kedua lempengan batu yang pertama, yaitu perintah yang TUHAN ucapkan kepada kita dari tengah-tengah api di gunung, ketika kalian berkumpul di kaki gunung itu.

Alors Il écrivit sur les Tables les mêmes choses qui avaient été écrites sur les premières, les Dix Paroles que l'Éternel vous avait adressées sur la montagne du milieu du feu le jour de l'Assemblée; et l'Éternel me les donna.

5 Lalu saya turun membawa kedua lempengan batu itu dan memasukkannya ke dalam peti yang sudah saya buat, sesuai dengan perintah TUHAN kepada saya. Kedua lempengan batu itu masih berada di dalam peti itu sampai sekarang.”

Et me retournant je descendis de la montagne et je mis les Tables dans l'Arche que j'avais faite, et elles y furent, comme l'Éternel me l'avait commandé.

6 (Kemudian, orang-orang Israel berpindah dari sumur-sumur milik para keturunan Yaakan ke Mosera. Di sana Harun meninggal dan dikuburkan. Anaknya, yaitu Eleazar, menggantikan ayahnya sebagai imam besar.

Et les enfants d'Israël partirent de Beeroth Benei-Jaakan pour Moser. Là mourut Aaron, et il y reçut la sépulture, et Eléazar, son fils, lui succéda dans le sacerdoce.

7 Dari Mosera, mereka pergi ke Gudgod, kemudian ke Yotbata, di mana ada banyak anak sungai.

De là ils se portèrent à Gudgoda, et de Gudgoda à Jotbath, pays de cours d'eaux.

8 Pada waktu itu, TUHAN secara khusus menugaskan suku Lewi untuk mengangkut peti perjanjian TUHAN, melayani sebagai imam dalam upacara persembahan kepada-Nya, dan mengucapkan doa pemberkatan atas nama TUHAN bagi orang-orang Israel. Mereka masih bertugas seperti itu sampai hari ini.

C'est dans ce temps-là que l'Éternel mit à part la Tribu de Lévi, pour porter l'Arche de l'Alliance de l'Éternel, et se tenir devant l'Éternel pour le servir, et pour bénir en son nom, jusqu'aujourd'hui.

9 Oleh karena itu, suku Lewi tidak menerima pembagian tanah untuk menjadi milik pusaka mereka, seperti suku-suku Israel lainnya. Yang diterima suku Lewi untuk diwariskan kepada keturunan mereka adalah hak istimewa sebagai pelayan khusus bagi TUHAN Allah, sesuai dengan janji-Nya kepada mereka.)

C'est pourquoi Lévi n'eut point de portion ni de lot avec ses frères: l'Éternel est son lot, ainsi que l'Éternel, ton Dieu, le lui a dit.

10 Kata Musa selanjutnya, “Saya tinggal di gunung itu selama empat puluh hari empat puluh malam, sama seperti yang saya lakukan sebelumnya. Sekali lagi, TUHAN mendengarkan permohonan saya sehingga Dia tidak membinasakan kalian.

Or moi je restai sur la montagne, comme dans le séjour précédent, quarante jours et quarante nuits; et l'Éternel m'exauça aussi cette fois: l'Éternel ne voulut plus vous perdre.

11 Lalu TUHAN berkata kepada saya, ‘Sudah waktunya untuk melanjutkan perjalanan kalian! Pimpinlah umat-Ku memasuki dan menduduki negeri yang sudah Aku janjikan kepada nenek moyang mereka.’”

Et l'Éternel me dit: Lève-toi, et dans le décampement marche à la tête du peuple, afin qu'ils arrivent et fassent la conquête du pays que j'ai juré à leurs pères de leur donner.

12 “Hai orang-orang Israel, apakah yang TUHAN Allah benar-benar inginkan? Dia menginginkan setiap orang di antara kita takut dan hormat kepada-Nya. Hendaklah kamu hidup sesuai dengan segala perintah-Nya. Kamu harus mengasihi Dia dan hanya menyembah Dia saja dengan sungguh-sungguh dan dengan segenap hatimu.

Et maintenant, Israël, qu'est-ce que l'Éternel, ton Dieu, exige de toi, sinon de craindre l'Éternel, ton Dieu, de marcher dans toutes ses voies, et de l'aimer, et de servir l'Éternel, ton Dieu, de tout ton cœur et de toute ton âme,

13 Demi kebaikanmu sendiri, patuhilah setiap perintah TUHAN yang saya ajarkan kepada kalian hari ini.

de garder les commandements de l'Éternel et ses statuts que je te prescris aujourd'hui pour ton bien.

14 “Jangan lupa bahwa TUHAN Allahmulah pemilik segala tingkat surga dan langit, serta bumi dan semua yang ada di dalamnya.

Voici, à l'Éternel, ton Dieu, appartiennent les Cieux et les Cieux des Cieux, la terre et tout ce qu'elle renferme;

15 Meskipun Dia memiliki semua itu, kesenangan dan kesayangan TUHAN adalah nenek moyang kita, dengan maksud agar kita— yaitu keturunan mereka— menjadi umat kesayangan-Nya di antara semua bangsa seperti yang terjadi hari ini!

cependant c'est à tes pères seuls que l'Éternel s'est attaché pour les aimer, et Il a choisi leur race qui viendrait après eux, vous, entre tous les peuples, comme [il arrive] aujourd'hui.

16 Jadi mulai sekarang, dengan segenap hatimu putuskanlah untuk selalu menaati TUHAN, dan jangan keras kepala lagi.

En conséquence circoncisez le prépuce de vos cœurs et n'ayez plus le col roide.

17 “TUHAN Allah kita lebih besar daripada semua dewa dan semua penguasa. Dia sangat kuat, mengagumkan, dan dahsyat. Dia tidak berpihak dalam mengambil keputusan dan tidak menerima suap.

Car l'Éternel, votre Dieu, est le Dieu des Dieux, et le Seigneur des Seigneurs, le Dieu grand, puissant et redoutable qui ne fait point acception des personnes, et n'accepte point de présents,

18 Dia membela hak anak-anak yatim dan para janda. Dia mengasihi para pendatang yang tinggal di antara kita, serta memberi mereka makanan dan pakaian.

qui fait droit à l'orphelin et à la veuve et aime l'étranger et lui donne nourriture et vêtement.

19 Kamu juga harus mengasihi pendatang, karena kamu pun pernah hidup sebagai pendatang di Mesir.

Aimez donc les étrangers, car vous fûtes étrangers dans le pays d'Egypte.

20 Takutlah dan hormatlah kepada TUHAN Allahmu dan sembahlah Dia saja. Tetaplah berpegang erat kepada TUHAN, dan sahkanlah semua perjanjianmu dengan berkata seperti ini, ‘Biar TUHAN menghukum aku kalau aku tidak menepatinya.’

Crains l'Éternel, ton Dieu, sers-le, reste lui attaché et jure par son nom.

21 Dialah Allahmu! Hanya Dia satu-satunya yang layak dipuji. Dia melakukan keajaiban-keajaiban dahsyat, dan kita sudah menyaksikannya sendiri.

Il est ta gloire, et Il est ton Dieu qui a opéré pour toi ces choses grandes et terribles que tes yeux ont vues.

22 Ingatlah bahwa ketika nenek moyang kita mengungsi ke Mesir, mereka hanya tujuh puluh orang, tetapi sekarang TUHAN sudah membuat kita sebanyak bintang-bintang di langit!”

C'est avec soixante-dix âmes que tes pères descendirent en Egypte, et maintenant l'Éternel, ton Dieu, t'a rendu égal en nombre aux étoiles des Cieux.