Mazmur 81
1 Untuk pemimpin biduan. Menurut lagu: Gitit. Dari Asaf. Bersorak-sorailah bagi Allah, kekuatan kita, bersorak-soraklah bagi Allah Yakub.
Til Sangmesteren. Al-haggittit. Af Asaf.
2 Angkatlah lagu, bunyikanlah rebana, kecapi yang merdu, diiringi gambus.
Jubler for Gud, vor Styrke, raab af fryd for Jakobs Gud,
3 Tiuplah sangkakala pada bulan baru, pada bulan purnama, pada hari raya kita.
istem Lovsang, lad Pauken lyde, den liflige Citer og Harpen;
4 Sebab hal itu adalah suatu ketetapan bagi Israel, suatu hukum dari Allah Yakub.
stød i Hornet paa Nymaanedagen, ved Fuldmaaneskin paa vor Højtidsdag!
5 Sebagai suatu peringatan bagi Yusuf ditetapkan-Nya hal itu, pada waktu Ia maju melawan tanah Mesir. Aku mendengar bahasa yang tidak kukenal:
Thi det er Lov i Israel, et Bud fra Jakobs Gud;
6 "Aku telah mengangkat beban dari bahunya, tangannya telah bebas dari keranjang pikulan;
han gjorde det til en Vedtægt i Josef, da han drog ud fra Ægypten, hvor han hørte et Sprog, han ikke kendte.
7 dalam kesesakan engkau berseru, maka Aku meluputkan engkau; Aku menjawab engkau dalam persembunyian guntur, Aku telah menguji engkau dekat air Meriba. (Sela)
»Jeg fried hans Skulder for Byrden, hans Hænder slap fri for Kurven.
8 Dengarlah hai umat-Ku, Aku hendak memberi peringatan kepadamu; hai Israel, jika engkau mau mendengarkan Aku!
I Nøden raabte du, og jeg frelste dig, jeg svarede dig i Tordenens Skjul, jeg prøvede dig ved Meribas Vande. (Sela)
9 Janganlah ada di antaramu allah lain, dan janganlah engkau menyembah kepada allah asing.
Hør, mit Folk, jeg vil vidne for dig, Israel, ak, om du hørte mig!
10 Akulah TUHAN, Allahmu, yang menuntun engkau keluar dari tanah Mesir: bukalah mulutmu lebar-lebar, maka Aku akan membuatnya penuh.
En fremmed Gud maa ej findes hos dig, tilbed ikke andres Gud!
11 Tetapi umat-Ku tidak mendengarkan suara-Ku, dan Israel tidak suka kepada-Ku.
Jeg, HERREN, jeg er din Gud, som førte dig op fra Ægypten; luk din Mund vidt op, og jeg vil fylde den!
12 Sebab itu Aku membiarkan dia dalam kedegilan hatinya; biarlah mereka berjalan mengikuti rencananya sendiri!
Men mit Folk vilde ikke høre min Røst, Israel lød mig ikke.
13 Sekiranya umat-Ku mendengarkan Aku! Sekiranya Israel hidup menurut jalan yang Kutunjukkan!
Da lod jeg dem fare i deres Stivsind, de vandrede efter deres egne Raad.
14 Seketika itu juga musuh mereka Aku tundukkan, dan terhadap para lawan mereka Aku balikkan tangan-Ku.
Ak, vilde mit Folk dog høre mig, Israel gaa mine Veje!
15 Orang-orang yang membenci TUHAN akan tunduk menjilat kepada-Nya, dan itulah nasib mereka untuk selama-lamanya.
Da kued jeg snart deres Fjender, vendte min Haand mod deres Uvenner!
16 Tetapi umat-Ku akan Kuberi makan gandum yang terbaik dan dengan madu dari gunung batu Aku akan mengenyangkannya."
Deres Avindsmænd skulde falde og gaa til Grunde for evigt; jeg nærede dig med Hvedens Fedme, mættede dig med Honning fra Klippen!«
