Mazmur 69

1 Untuk pemimpin biduan. Menurut lagu: Bunga bakung. Dari Daud. Selamatkanlah aku, ya Allah, sebab air telah naik sampai ke leherku!

Au chef des chantres. Sur les lis. De David. Sauve-moi, ô Dieu! Car les eaux menacent ma vie.

2 Aku tenggelam ke dalam rawa yang dalam, tidak ada tempat bertumpu; aku telah terperosok ke air yang dalam, gelombang pasang menghanyutkan aku.

J’enfonce dans la boue, sans pouvoir me tenir; Je suis tombé dans un gouffre, et les eaux m’inondent.

3 Lesu aku karena berseru-seru, kerongkonganku kering; mataku nyeri karena mengharapkan Allahku.

Je m’épuise à crier, mon gosier se dessèche, Mes yeux se consument, tandis que je regarde vers mon Dieu.

4 Orang-orang yang membenci aku tanpa alasan lebih banyak dari pada rambut di kepalaku; terlalu besar jumlah orang-orang yang hendak membinasakan aku, yang memusuhi aku tanpa sebab; aku dipaksa untuk mengembalikan apa yang tidak kurampas.

Ils sont plus nombreux que les cheveux de ma tête, Ceux qui me haïssent sans cause; Ils sont puissants, ceux qui veulent me perdre, Qui sont à tort mes ennemis. Ce que je n’ai pas dérobé, il faut que je le restitue.

5 Ya Allah, Engkau mengetahui kebodohanku, kesalahan-kesalahanku tidak tersembunyi bagi-Mu.

O Dieu! Tu connais ma folie, Et mes fautes ne te sont point cachées.

6 Janganlah mendapat malu oleh karena aku orang-orang yang menantikan Engkau, ya Tuhan, ALLAH semesta alam! Janganlah kena noda oleh karena aku orang-orang yang mencari Engkau, ya Allah Israel!

Que ceux qui espèrent en toi ne soient pas confus à cause de moi, Seigneur, Éternel des armées! Que ceux qui te cherchent ne soient pas dans la honte à cause de moi, Dieu d’Israël!

7 Sebab oleh karena Engkaulah aku menanggung cela, noda meliputi mukaku.

Car c’est pour toi que je porte l’opprobre, Que la honte couvre mon visage;

8 Aku telah menjadi orang luar bagi saudara-saudaraku, orang asing bagi anak-anak ibuku;

Je suis devenu un étranger pour mes frères, Un inconnu pour les fils de ma mère.

9 sebab cinta untuk rumah-Mu menghanguskan aku, dan kata-kata yang mencela Engkau telah menimpa aku.

Car le zèle de ta maison me dévore, Et les outrages de ceux qui t’insultent tombent sur moi.

10 Aku meremukkan diriku dengan berpuasa, tetapi itupun menjadi cela bagiku;

Je verse des larmes et je jeûne, Et c’est ce qui m’attire l’opprobre;

11 aku membuat kain kabung menjadi pakaianku, aku menjadi sindiran bagi mereka.

Je prends un sac pour vêtement, Et je suis l’objet de leurs sarcasmes.

12 Aku menjadi buah bibir orang-orang yang duduk di pintu gerbang, dengan kecapi peminum-peminum menyanyi tentang aku.

Ceux qui sont assis à la porte parlent de moi, Et les buveurs de liqueurs fortes me mettent en chansons.

13 Tetapi aku, aku berdoa kepada-Mu, ya TUHAN, pada waktu Engkau berkenan, ya Allah; demi kasih setia-Mu yang besar jawablah aku dengan pertolongan-Mu yang setia!

Mais je t’adresse ma prière, ô Éternel! Que ce soit le temps favorable, ô Dieu, par ta grande bonté! Réponds-moi, en m’assurant ton secours!

14 Lepaskanlah aku dari dalam lumpur, supaya jangan aku tenggelam, biarlah aku dilepaskan dari orang-orang yang membenci aku, dan dari air yang dalam!

Retire-moi de la boue, et que je n’enfonce plus! Que je sois délivré de mes ennemis et du gouffre!

15 Janganlah gelombang air menghanyutkan aku, atau tubir menelan aku, atau sumur menutup mulutnya di atasku.

Que les flots ne m’inondent plus, Que l’abîme ne m’engloutisse pas, Et que la fosse ne se ferme pas sur moi!

16 Jawablah aku, ya TUHAN, sebab kasih setia-Mu baik, berpalinglah kepadaku menurut rahmat-Mu yang besar!

Exauce-moi, Éternel! Car ta bonté est immense. Dans tes grandes compassions, tourne vers moi les regards,

17 Janganlah sembunyikan wajah-Mu kepada hamba-Mu, sebab aku tersesak; segeralah menjawab aku!

Et ne cache pas ta face à ton serviteur! Puisque je suis dans la détresse, hâte-toi de m’exaucer!

18 Datanglah kepadaku, tebuslah aku, bebaskanlah aku oleh karena musuh-musuhku.

Approche-toi de mon âme, délivre-la! Sauve-moi, à cause de mes ennemis!

19 Engkau mengenal celaku, maluku dan nodaku; semua lawanku ada di hadapan-Mu.

Tu connais mon opprobre, ma honte, mon ignominie; Tous mes adversaires sont devant toi.

20 Cela itu telah mematahkan hatiku, dan aku putus asa; aku menantikan belas kasihan, tetapi sia-sia, menantikan penghibur-penghibur, tetapi tidak kudapati.

L’opprobre me brise le cœur, et je suis malade; J’attends de la pitié, mais en vain, Des consolateurs, et je n’en trouve aucun.

21 Bahkan, mereka memberi aku makan racun, dan pada waktu aku haus, mereka memberi aku minum anggur asam.

Ils mettent du fiel dans ma nourriture, Et, pour apaiser ma soif, ils m’abreuvent de vinaigre.

22 Biarlah jamuan yang di depan mereka menjadi jerat, dan selamatan mereka menjadi perangkap.

Que leur table soit pour eux un piège, Et un filet au sein de leur sécurité!

23 Biarlah mata mereka menjadi gelap, sehingga mereka tidak melihat; buatlah pinggang mereka goyah senantiasa!

Que leurs yeux s’obscurcissent et ne voient plus, Et fais continuellement chanceler leurs reins!

24 Tumpahkanlah amarah-Mu ke atas mereka, dan biarlah murka-Mu yang menyala-nyala menimpa mereka.

Répands sur eux ta colère, Et que ton ardente fureur les atteigne!

25 Biarlah perkemahan mereka menjadi sunyi, dan biarlah kemah-kemah mereka tidak ada penghuninya.

Que leur demeure soit dévastée, Qu’il n’y ait plus d’habitants dans leurs tentes!

26 Sebab mereka mengejar orang yang Kaupukul, mereka menambah kesakitan orang-orang yang Kautikam.

Car ils persécutent celui que tu frappes, Ils racontent les souffrances de ceux que tu blesses.

27 Tambahkanlah salah kepada salah mereka, dan janganlah sampai Engkau membenarkan mereka!

Ajoute des iniquités à leurs iniquités, Et qu’ils n’aient point part à ta miséricorde!

28 Biarlah mereka dihapuskan dari kitab kehidupan, janganlah mereka tercatat bersama-sama dengan orang-orang yang benar!

Qu’ils soient effacés du livre de vie, Et qu’ils ne soient point inscrits avec les justes!

29 Tetapi aku ini tertindas dan kesakitan, keselamatan dari pada-Mu, ya Allah, kiranya melindungi aku!

Moi, je suis malheureux et souffrant: O Dieu, que ton secours me relève!

30 Aku akan memuji-muji nama Allah dengan nyanyian, mengagungkan Dia dengan nyanyian syukur;

Je célébrerai le nom de Dieu par des cantiques, Je l’exalterai par des louanges.

31 pada pemandangan Allah itu lebih baik dari pada sapi jantan, dari pada lembu jantan yang bertanduk dan berkuku belah.

Cela est agréable à l’Éternel, plus qu’un taureau Avec des cornes et des sabots.

32 Lihatlah, hai orang-orang yang rendah hati, dan bersukacitalah; kamu yang mencari Allah, biarlah hatimu hidup kembali!

Les malheureux le voient et se réjouissent; Vous qui cherchez Dieu, que votre cœur vive!

33 Sebab TUHAN mendengarkan orang-orang miskin, dan tidak memandang hina orang-orang-Nya dalam tahanan.

Car l’Éternel écoute les pauvres, Et il ne méprise point ses captifs.

34 Biarlah langit dan bumi memuji-muji Dia, lautan dan segala yang bergerak di dalamnya.

Que les cieux et la terre le célèbrent, Les mers et tout ce qui s’y meut!

35 Sebab Allah akan menyelamatkan Sion dan membangun kota-kota Yehuda, supaya orang-orang diam di sana dan memilikinya;

Car Dieu sauvera Sion, et bâtira les villes de Juda; On s’y établira, et l’on en prendra possession;

36 anak cucu hamba-hamba-Nya akan mewarisinya, dan orang-orang yang mencintai nama-Nya akan diam di situ.

La postérité de ses serviteurs en fera son héritage, Et ceux qui aiment son nom y auront leur demeure.