Mazmur 49
1 Untuk pemimpin biduan. Dari bani Korah. Mazmur. Dengarlah, hai bangsa-bangsa sekalian, pasanglah telinga, hai semua penduduk dunia,
Au maître de chant. Psaume des fils de Coré. Écoutez tous ceci, ô peuples; prêtez l’oreille vous tous habitants du monde,
2 baik yang hina maupun yang mulia, baik yang kaya maupun yang miskin bersama-sama!
hommes du commun et hommes de condition, ensemble riches et pauvres.
3 Mulutku akan mengucapkan hikmat, dan yang direnungkan hatiku ialah pengertian.
Ma bouche va faire entendre des paroles sages, et mon cœur a des pensées pleines de sens.
4 Aku akan menyendengkan telingaku kepada amsal, akan mengutarakan peribahasaku dengan bermain kecapi.
Je prête l’oreille aux sentences que Dieu m’inspire; j’explique mon énigme au son de la harpe.
5 Mengapa aku takut pada hari-hari celaka pada waktu aku dikepung oleh kejahatan pengejar-pengejarku,
Pourquoi craindrais-je aux jours du malheur, lorsque l’iniquité de mes persécuteurs m’assiège?
6 mereka yang percaya akan harta bendanya, dan memegahkan diri dengan banyaknya kekayaan mereka?
Eux qui mettent leur confiance dans leurs biens, leur gloire dans leurs grandes richesses!
7 Tidak seorangpun dapat membebaskan dirinya, atau memberikan tebusan kepada Allah ganti nyawanya,
Un homme ne peut racheter son frère, ni payer à Dieu sa rançon.
8 karena terlalu mahal harga pembebasan nyawanya, dan tidak memadai untuk selama-lamanya--
Le rachat de leur vie est trop cher; il est à jamais impossible,
9 supaya ia tetap hidup untuk seterusnya, dan tidak melihat lobang kubur.
pour qu’il vive éternellement, et qu’il ne voie jamais la fosse.
10 Sungguh, akan dilihatnya: orang-orang yang mempunyai hikmat mati, orang-orang bodoh dan dungupun binasa bersama-sama dan meninggalkan harta benda mereka untuk orang lain.
Non, il la verra; les sages meurent, l’insensé et le stupide périssent également, laissant à d’autres leurs biens.
11 Kubur mereka ialah rumah mereka untuk selama-lamanya, tempat kediaman mereka turun-temurun; mereka menganggap ladang-ladang milik mereka.
Ils s’imaginent que leurs maisons seront éternelles, que leurs demeures subsisteront d’âge en âge, et ils donnent leurs noms à leurs domaines.
12 Tetapi dengan segala kegemilangannya manusia tidak dapat bertahan, ia boleh disamakan dengan hewan yang dibinasakan.
Mais, même dans sa splendeur, l’homme ne dure pas; il est semblable aux biches qui périssent.
13 Inilah jalannya orang-orang yang percaya kepada dirinya sendiri, ajal orang-orang yang gemar akan perkataannya sendiri. (Sela)
Tel est leur sort, à ces hommes si confiants, et à ceux qui les suivent en approuvant leurs discours. — Séla.
14 Seperti domba mereka meluncur ke dalam dunia orang mati, digembalakan oleh maut; mereka turun langsung ke kubur, perawakan mereka hancur, dunia orang mati menjadi tempat kediaman mereka. (Sheol h7585)
Comme un troupeau, ils sont poussés dans le schéol, la mort est leur pasteur; le matin, les hommes droits dominent sur eux, et leur ombre se consumera au schéol, sans autre demeure. (Sheol h7585)
15 Tetapi Allah akan membebaskan nyawaku dari cengkeraman dunia orang mati, sebab Ia akan menarik aku. (Sela) (Sheol h7585)
Mais Dieu rachètera mon âme de la puissance du schéol, car il me prendra avec lui. — Séla. (Sheol h7585)
16 Janganlah takut, apabila seseorang menjadi kaya, apabila kemuliaan keluarganya bertambah,
Ne crains donc pas, quand un homme s’enrichit, quand s’accroît l’opulence de sa maison.
17 sebab pada waktu matinya semuanya itu tidak akan dibawanya serta, kemuliaannya tidak akan turun mengikuti dia.
Car il n’emportera rien à sa mort, son opulence ne descendra pas avec lui.
18 Sekalipun ia menganggap dirinya berbahagia pada masa hidupnya, sekalipun orang menyanjungnya, karena ia berbuat baik terhadap dirinya sendiri,
Il aura beau s’estimer heureux pendant sa vie; on aura beau te louer des jouissances que tu te donnes:
19 namun ia akan sampai kepada angkatan nenek moyangnya, yang tidak akan melihat terang untuk seterusnya.
Tu iras rejoindre la génération de tes pères, qui jamais ne reverront la lumière.
20 Manusia, yang dengan segala kegemilangannya tidak mempunyai pengertian, boleh disamakan dengan hewan yang dibinasakan.
L’homme, même dans sa splendeur, ne comprend pas, il est semblable aux bêtes qui périssent.
