Mazmur 44
1 Untuk pemimpin biduan. Dari bani Korah. Nyanyian pengajaran. Ya Allah, dengan telinga kami sendiri telah kami dengar, nenek moyang kami telah menceritakan kepada kami perbuatan yang telah Kaulakukan pada zaman mereka, pada zaman purbakala.
Au chef de musique. Des fils de Coré. Instruction. Ô Dieu! nous avons entendu de nos oreilles, nos pères nous ont raconté l’œuvre que tu as opérée dans leurs jours, aux jours d’autrefois.
2 Engkau sendiri, dengan tangan-Mu, telah menghalau bangsa-bangsa, tetapi mereka ini Kaubiarkan bertumbuh; suku-suku bangsa telah Kaucelakakan, tetapi mereka ini Kaubiarkan berkembang.
Tu as, par ta main, dépossédé les nations, et tu as planté nos pères; tu as affligé les peuples et tu les as chassés.
3 Sebab bukan dengan pedang mereka menduduki negeri, bukan lengan mereka yang memberikan mereka kemenangan, melainkan tangan kanan-Mu dan lengan-Mu dan cahaya wajah-Mu, sebab Engkau berkenan kepada mereka.
Car ce n’est point par leur épée qu’ils ont possédé le pays, et ce n’est pas leur bras qui les a sauvés; car c’est ta droite et ton bras et la lumière de ta face, parce que tu avais pris ton plaisir en eux.
4 Engkaulah Rajaku dan Allahku yang memerintahkan kemenangan bagi Yakub.
C’est toi qui es mon roi, ô Dieu! Commande le salut pour Jacob.
5 Dengan Engkaulah kami menanduk para lawan kami, dengan nama-Mulah kami menginjak-injak orang-orang yang bangkit menyerang kami.
Avec toi, nous frapperons nos adversaires; par ton nom, nous foulerons ceux qui s’élèvent contre nous.
6 Sebab bukan kepada panahku aku percaya, dan pedangkupun tidak memberi aku kemenangan,
Car ce n’est pas en mon arc que je me confie, et mon épée ne me sauvera point;
7 tetapi Engkaulah yang memberi kami kemenangan terhadap para lawan kami, dan orang-orang yang membenci kami Kauberi malu.
Car tu nous as sauvés de nos adversaires, et tu rends confus ceux qui nous haïssent.
8 Karena Allah kami nyanyikan puji-pujian sepanjang hari, dan bagi nama-Mu kami mengucapkan syukur selama-lamanya. (Sela)
En Dieu nous nous glorifierons tout le jour, et nous célébrerons ton nom à toujours. (Sélah)
9 Namun Engkau telah membuang kami dan membiarkan kami kena umpat, Engkau tidak maju bersama-sama dengan bala tentara kami.
Mais tu nous as rejetés et rendus confus, et tu ne sors plus avec nos armées;
10 Engkau membuat kami mundur dari pada lawan kami, dan orang-orang yang membenci kami mengadakan perampokan.
Tu nous as fait retourner en arrière devant l’adversaire, et ceux qui nous haïssent ont pillé pour eux-mêmes;
11 Engkau menyerahkan kami sebagai domba sembelihan dan menyerakkan kami di antara bangsa-bangsa.
Tu nous as livrés comme des brebis [destinées] à être mangées, et tu nous as dispersés parmi les nations;
12 Engkau menjual umat-Mu dengan cuma-cuma dan tidak mengambil keuntungan apa-apa dari penjualan itu.
Tu as vendu ton peuple pour rien, et tu ne t’es pas agrandi par leur prix;
13 Engkau membuat kami menjadi cela bagi tetangga-tetangga kami, menjadi olok-olok dan cemooh bagi orang-orang sekeliling kami.
Tu nous as mis en opprobre chez nos voisins, en risée et en raillerie auprès de nos alentours;
14 Engkau membuat kami menjadi sindiran di antara bangsa-bangsa, menyebabkan suku-suku bangsa menggeleng-geleng kepala.
Tu nous as mis comme proverbe parmi les nations, comme hochement de tête parmi les peuples.
15 Sepanjang hari aku dihadapkan dengan nodaku, dan malu menyelimuti mukaku,
Tout le jour ma confusion est devant moi, et la honte de ma face m’a couvert,
16 karena kata-kata orang yang mencela dan menista, di hadapan musuh dan pendendam.
À cause de la voix de celui qui outrage et qui injurie, à cause de l’ennemi et du vengeur.
17 Semuanya ini telah menimpa kami, tetapi kami tidak melupakan Engkau, dan tidak mengkhianati perjanjian-Mu.
Tout cela nous est arrivé, et nous ne t’avons pas oublié, et nous n’avons pas été infidèles à ton alliance.
18 Hati kami tidak membangkang dan langkah kami tidak menyimpang dari jalan-Mu,
Notre cœur ne s’est pas retiré en arrière, et nos pas n’ont point dévié de ton sentier;
19 walaupun Engkau telah meremukkan kami di tempat serigala, dan menyelimuti kami dengan kekelaman.
Quoique tu nous aies écrasés dans le lieu des chacals, et que tu nous aies couverts de l’ombre de la mort.
20 Seandainya kami melupakan nama Allah kami, dan menadahkan tangan kami kepada allah lain,
Si nous avions oublié le nom de notre Dieu, et étendu nos mains vers un dieu étranger,
21 masakan Allah tidak akan menyelidikinya? Karena Ia mengetahui rahasia hati!
Dieu ne s’en enquerrait-il pas? car lui connaît les secrets du cœur.
22 Oleh karena Engkau kami ada dalam bahaya maut sepanjang hari, kami dianggap sebagai domba-domba sembelihan.
Mais, à cause de toi, nous sommes mis à mort tous les jours, nous sommes estimés comme des brebis de tuerie.
23 Terjagalah! Mengapa Engkau tidur, ya Tuhan? Bangunlah! Janganlah membuang kami terus-menerus!
Éveille-toi! Pourquoi dors-tu, Seigneur? Réveille-toi; ne nous rejette pas pour toujours.
24 Mengapa Engkau menyembunyikan wajah-Mu dan melupakan penindasan dan impitan terhadap kami?
Pourquoi caches-tu ta face, [et] oublies-tu notre affliction et notre oppression?
25 Sebab jiwa kami tertanam dalam debu, tubuh kami terhampar di tanah.
Car notre âme est courbée jusque dans la poussière, notre ventre est attaché à la terre.
26 Bersiaplah menolong kami, bebaskanlah kami karena kasih setia-Mu!
Lève-toi, aide-nous, et rachète-nous à cause de ta bonté.
