Mazmur 18
1 Untuk pemimpin biduan. Dari hamba TUHAN, yakni Daud yang menyampaikan perkataan nyanyian ini kepada TUHAN, pada waktu TUHAN telah melepaskan dia dari cengkeraman semua musuhnya dan dari tangan Saul. Ia berkata: "Aku mengasihi Engkau, ya TUHAN, kekuatanku!
Ljubiæu te, Gospode, krjeposti moja,
2 Ya TUHAN, bukit batuku, kubu pertahananku dan penyelamatku, Allahku, gunung batuku, tempat aku berlindung, perisaiku, tanduk keselamatanku, kota bentengku!
Gospode, grade moj, zaklone moj, koji se oboriti ne može, izbavitelju moj, Bože moj, kamena goro, na kojoj se ne bojim zla, štite moj, rože spasenja mojega, utoèište moje!
3 Terpujilah TUHAN, seruku; maka akupun selamat dari pada musuhku.
Prizivljem Gospoda, kojemu se klanjati valja, i opraštam se neprijatelja svojih.
4 Tali-tali maut telah meliliti aku, dan banjir-banjir jahanam telah menimpa aku,
Obuzeše me smrtne bolesti, i potoci nevaljalijeh ljudi uplašiše me.
5 tali-tali dunia orang mati telah membelit aku, perangkap-perangkap maut terpasang di depanku. (Sheol h7585)
Opkoliše me bolesti paklene, stegoše me zamke smrtne. (Sheol h7585)
6 Ketika aku dalam kesesakan, aku berseru kepada TUHAN, kepada Allahku aku berteriak minta tolong. Ia mendengar suaraku dari bait-Nya, teriakku minta tolong kepada-Nya sampai ke telinga-Nya.
U svojoj tjeskobi prizvah Gospoda, i k Bogu svojemu povikah; on èu iz dvora svojega glas moj, i vika moja doðe mu do ušiju.
7 Lalu goyang dan goncanglah bumi, dan dasar-dasar gunung gemetar dan goyang, oleh karena menyala-nyala murka-Nya.
Zatrese se i pokoleba se zemlja, zadrmaše se i pomjeriše iz temelja gore, jer se on razljuti.
8 Asap membubung dari hidung-Nya, api menjilat keluar dari mulut-Nya, bara menyala keluar dari pada-Nya.
Podiže se dim od gnjeva njegova, iz usta njegovijeh oganj, koji proždire, i živo ugljevlje otskakaše od njega.
9 Ia menekukkan langit, lalu turun, kekelaman ada di bawah kaki-Nya.
Savi nebesa i siðe. Mrak bješe pod nogama njegovijem.
10 Ia mengendarai kerub, lalu terbang dan melayang di atas sayap angin.
Sjede na heruvima i podiže se, i poletje na krilima vjetrnijem.
11 Ia membuat kegelapan di sekeliling-Nya menjadi persembunyian-Nya, ya, menjadi pondok-Nya: air hujan yang gelap, awan yang tebal.
Od mraka naèini sebi krov, sjenicu oko sebe, od mraènijeh voda, oblaka vazdušnijeh.
12 Karena sinar di hadapan-Nya hilanglah awan-awan-Nya bersama hujan es dan bara api.
Od sijevanja pred njim kroz oblake njegove udari grad i živo ugljevlje.
13 Maka TUHAN mengguntur di langit, Yang Mahatinggi memperdengarkan suara-Nya.
Zagrmje na nebesima Gospod, i višnji pusti glas svoj, grad i živo ugljevlje.
14 Dilepaskan-Nya panah-panah-Nya, sehingga diserakkan-Nya mereka, kilat bertubi-tubi, sehingga dikacaukan-Nya mereka.
Pusti strijele svoje, i razmetnu ih; silu munja, i rasu ih.
15 Lalu kelihatanlah dasar-dasar lautan, dan tersingkaplah alas-alas dunia karena hardik-Mu, ya TUHAN, karena hembusan nafas dari hidung-Mu.
I pokazaše se izvori vodeni, i otkriše se temelji vasionoj od prijetnje tvoje, Gospode, od dihanja duha gnjeva tvojega.
16 Ia menjangkau dari tempat tinggi, mengambil aku, menarik aku dari banjir.
Tada pruži s visine ruku, uhvati me, izvuèe me iz vode velike.
17 Ia melepaskan aku dari musuhku yang gagah dan dari orang-orang yang membenci aku, karena mereka terlalu kuat bagiku.
Izbavi me od neprijatelja mojega silnoga i od mojih nenavidnika, kad bijahu jaèi od mene.
18 Mereka menghadang aku pada hari sialku, tetapi TUHAN menjadi sandaran bagiku;
Ustaše na me u dan nevolje moje, ali mi Gospod bi potpora.
19 Ia membawa aku ke luar ke tempat lapang, Ia menyelamatkan aku, karena Ia berkenan kepadaku.
Izvede me na prostrano mjesto, i izbavi me, jer sam mu mio.
20 TUHAN memperlakukan aku sesuai dengan kebenaranku, Ia membalas kepadaku sesuai dengan kesucian tanganku,
Dade mi Gospod po pravdi mojoj, i za èistotu ruku mojih dariva me.
21 sebab aku tetap mengikuti jalan TUHAN dan tidak berlaku fasik terhadap Allahku.
Jer se držah putova Gospodnjih, i ne odmetnuh se Boga svojega,
22 Sebab segala hukum-Nya kuperhatikan, dan ketetapan-Nya tidaklah kujauhkan dari padaku;
Nego su svi zakoni njegovi preda mnom, i zapovijesti njegovijeh ne uklanjam od sebe.
23 aku berlaku tidak bercela di hadapan-Nya, dan menjaga diri terhadap kesalahan.
Bih mu vjeran, i èuvah se od bezakonja svojega.
24 Karena itu TUHAN membalas kepadaku sesuai dengan kebenaranku, sesuai dengan kesucian tanganku di depan mata-Nya.
Dade mi Gospod po pravdi mojoj, po èistoti ruku mojih pred oèima njegovima.
25 Terhadap orang yang setia Engkau berlaku setia, terhadap orang yang tidak bercela Engkau berlaku tidak bercela,
Sa svetima postupaš sveto, s èovjekom vjernim vjerno,
26 terhadap orang yang suci Engkau berlaku suci, tetapi terhadap orang yang bengkok Engkau berlaku belat-belit.
S èistim èisto, a s nevaljalim nasuprot njemu.
27 Karena Engkaulah yang menyelamatkan bangsa yang tertindas, tetapi orang yang memandang dengan congkak Kaurendahkan.
Jer ti pomažeš ljudima nevoljnim, a oèi ponosite ponižavaš.
28 Karena Engkaulah yang membuat pelitaku bercahaya; TUHAN, Allahku, menyinari kegelapanku.
Ti raspaljuješ vidjelo moje; Gospod moj prosvjetljuje tamu moju.
29 Karena dengan Engkau aku berani menghadapi gerombolan, dan dengan Allahku aku berani melompati tembok.
S tobom razbijam vojsku, i s Bogom svojim skaèem preko zida.
30 Adapun Allah, jalan-Nya sempurna; janji TUHAN adalah murni; Dia menjadi perisai bagi semua orang yang berlindung pada-Nya.
Put je Božji vjeran, rijeè Gospodnja èista. On je štit svjema koji se u nj uzdaju.
31 Sebab siapakah Allah selain dari TUHAN, dan siapakah gunung batu kecuali Allah kita?
Jer ko je Bog osim Gospoda, i ko je obrana osim Boga našega?
32 Allah, Dialah yang mengikat pinggangku dengan keperkasaan dan membuat jalanku rata;
Ovaj Bog opasuje me snagom, i èini mi vjeran put.
33 yang membuat kakiku seperti kaki rusa dan membuat aku berdiri di bukit;
Daje mi noge kao u jelena, i na visine stavlja me.
34 yang mengajar tanganku berperang, sehingga lenganku dapat melenturkan busur tembaga.
Uèi ruke moje boju, i mišice moje èini da su luk od mjedi.
35 Kauberikan kepadaku perisai keselamatan-Mu, tangan kanan-Mu menyokong aku, kemurahan-Mu membuat aku besar.
Ti mi daješ štit spasenja svojega; desnica tvoja drži me, i milost tvoja èini me velika.
36 Kauberikan tempat lapang untuk langkahku, dan mata kakiku tidak goyah.
Ti širiš korak moj, te se ne spotièu noge moje.
37 Aku mengejar musuhku sampai kutangkap mereka, dan tidak berbalik sebelum mereka kuhabiskan;
Tjeram neprijatelje svoje i stižem ih, i ne vraæam se dok ih ne istrijebim.
38 aku meremukkan mereka, sehingga mereka tidak dapat bangkit lagi; mereka rebah di bawah kakiku.
Obaram ih, i ne mogu ustati, padaju pod noge moje.
39 Engkau telah mengikat pinggangku dengan keperkasaan untuk berperang; Engkau tundukkan ke bawah kuasaku orang yang bangkit melawan aku.
Jer me ti opasuješ snagom za boj, i koji ustanu na me, obaraš ih preda mnom.
40 Kaubuat musuhku lari dari padaku, dan orang-orang yang membenci aku kubinasakan.
Neprijatelja mojih pleæi ti mi obraæaš, i potirem nenavidnike svoje.
41 Mereka berteriak minta tolong, tetapi tidak ada yang menyelamatkan, mereka berteriak kepada TUHAN, tetapi Ia tidak menjawab mereka.
Oni vièu, ali nema pomagaèa, ka Gospodu, ali ih on ne sluša.
42 Aku menggiling mereka halus-halus seperti debu di depan angin, mencampakkan mereka seperti lumpur di jalan.
Rasipam ih kao prah po vjetru, kao blato po ulicama gazim ih.
43 Engkau meluputkan aku dari perbantahan rakyat; Engkau mengangkat aku menjadi kepala atas bangsa-bangsa; bangsa yang tidak kukenal menjadi hambaku;
Ti me izbavljaš od bune narodne, postavljaš me da sam glava tuðim plemenima; narod kojega ne poznavah, služi mi.
44 baru saja telinga mereka mendengar, mereka taat kepadaku; orang-orang asing tunduk menjilat aku.
Po samome èuvenju slušaju me, tuðini pokorni su mi.
45 Orang-orang asing pucat layu dan keluar dari kota kubunya dengan gemetar.
Tuðini blijede, dršæu u gradovima svojim.
46 TUHAN hidup! Terpujilah gunung batuku, dan mulialah Allah Penyelamatku,
Živ je Gospod, i da je blagosloven braniè moj! Da se uzvisi Bog spasenja mojega,
47 Allah, yang telah mengadakan pembalasan bagiku, yang telah menaklukkan bangsa-bangsa ke bawah kuasaku,
Bog, koji mi daje osvetu, i pokorava mi narode,
48 yang telah meluputkan aku dari pada musuhku. Bahkan, Engkau telah meninggikan aku mengatasi mereka yang bangkit melawan aku; Engkau telah melepaskan aku dari orang yang melakukan kelaliman.
Koji me izbavlja od neprijatelja, podiže me nad one koji ustaju na me i od èovjeka žestoka izbavlja me!
49 Sebab itu aku mau menyanyikan syukur bagi-Mu di antara bangsa-bangsa, ya TUHAN, dan aku mau menyanyikan mazmur bagi nama-Mu.
Toga radi hvalim te, Gospode, pred narodima, i pojem imenu tvojemu,
50 Ia mengaruniakan keselamatan yang besar kepada raja yang diangkat-Nya, dan menunjukkan kasih setia kepada orang yang diurapi-Nya, yaitu Daud dan kepada anak cucunya untuk selamanya."
Koji slavno izbavljaš cara svojega, i èiniš milost pomazaniku svojemu Davidu i natražju njegovu dovijeka.
