Mazmur 18
1 Untuk pemimpin biduan. Dari hamba TUHAN, yakni Daud yang menyampaikan perkataan nyanyian ini kepada TUHAN, pada waktu TUHAN telah melepaskan dia dari cengkeraman semua musuhnya dan dari tangan Saul. Ia berkata: "Aku mengasihi Engkau, ya TUHAN, kekuatanku!
(Til sangmesteren. Af HERRENS tjener David, som sang HERREN denne sang, dengang HERREN havde frelst ham af alle hans fjenders og af Sauls hånd. Han sang: ) HERRE, jeg har dig hjerteligt kær, min Styrke!
2 Ya TUHAN, bukit batuku, kubu pertahananku dan penyelamatku, Allahku, gunung batuku, tempat aku berlindung, perisaiku, tanduk keselamatanku, kota bentengku!
HERRE, min Klippe, min Borg. min Befrier, min Gud, mit Bjerg, hvortil jeg tyr, mit Skjold, mit Frelseshorn, mit Værn!
3 Terpujilah TUHAN, seruku; maka akupun selamat dari pada musuhku.
Jeg påkalder HERREN, den Højlovede, og frelses fra mine Fjender.
4 Tali-tali maut telah meliliti aku, dan banjir-banjir jahanam telah menimpa aku,
Dødens Reb omsluttede mig, Ødelæggelsens Strømme forfærdede mig,
5 tali-tali dunia orang mati telah membelit aku, perangkap-perangkap maut terpasang di depanku. (Sheol h7585)
Dødsrigets Reb omspændte mig, Dødens Snarer faldt over mig; (Sheol h7585)
6 Ketika aku dalam kesesakan, aku berseru kepada TUHAN, kepada Allahku aku berteriak minta tolong. Ia mendengar suaraku dari bait-Nya, teriakku minta tolong kepada-Nya sampai ke telinga-Nya.
i min Vånde påkaldte jeg HERREN og råbte til min Gud. Han hørte min Røst fra sin Helligdom, mit Råb fandt ind til hans Ører!
7 Lalu goyang dan goncanglah bumi, dan dasar-dasar gunung gemetar dan goyang, oleh karena menyala-nyala murka-Nya.
Da rystede Jorden og skjalv, Bjergenes Grundvolde bæved og rysted, thi hans Vrede blussede op.
8 Asap membubung dari hidung-Nya, api menjilat keluar dari mulut-Nya, bara menyala keluar dari pada-Nya.
Røg for ud af hans Næse, fortærende Ild af hans Mund, Gløder gnistrede fra ham.
9 Ia menekukkan langit, lalu turun, kekelaman ada di bawah kaki-Nya.
Han sænkede Himlen, steg ned med Skymulm under sine Fødder;
10 Ia mengendarai kerub, lalu terbang dan melayang di atas sayap angin.
båret af Keruber fløj han, svæved på Vindens Vinger;
11 Ia membuat kegelapan di sekeliling-Nya menjadi persembunyian-Nya, ya, menjadi pondok-Nya: air hujan yang gelap, awan yang tebal.
han omgav sig med Mulm som en Bolig, mørke Vandmasser, vandfyldte Skyer.
12 Karena sinar di hadapan-Nya hilanglah awan-awan-Nya bersama hujan es dan bara api.
Fra Glansen foran ham for der Hagl og Ildgløder gennem hans Skyer.
13 Maka TUHAN mengguntur di langit, Yang Mahatinggi memperdengarkan suara-Nya.
HERREN tordnede fra Himlen, den Højeste lod høre sin Røst, Hagl og Ildgløder.
14 Dilepaskan-Nya panah-panah-Nya, sehingga diserakkan-Nya mereka, kilat bertubi-tubi, sehingga dikacaukan-Nya mereka.
Han udslyngede Pile, adsplittede dem, Lyn i Mængde og skræmmede dem.
15 Lalu kelihatanlah dasar-dasar lautan, dan tersingkaplah alas-alas dunia karena hardik-Mu, ya TUHAN, karena hembusan nafas dari hidung-Mu.
Vandenes Bund kom til Syne, Jordens Grundvolde blottedes ved din Trusel, HERRE, for din Vredes Pust.
16 Ia menjangkau dari tempat tinggi, mengambil aku, menarik aku dari banjir.
Han udrakte Hånden fra det høje og greb mig, drog mig op af de vældige Vande,
17 Ia melepaskan aku dari musuhku yang gagah dan dari orang-orang yang membenci aku, karena mereka terlalu kuat bagiku.
frelste mig fra mine mægtige Fjender, fra mine Avindsmænd; de var mig for stærke.
18 Mereka menghadang aku pada hari sialku, tetapi TUHAN menjadi sandaran bagiku;
På min Ulykkes Dag faldt de over mig, men HERREN blev mig til Værn.
19 Ia membawa aku ke luar ke tempat lapang, Ia menyelamatkan aku, karena Ia berkenan kepadaku.
Han førte mig ud i åbent Land, han frelste mig, thi han havde Behag i mig.
20 TUHAN memperlakukan aku sesuai dengan kebenaranku, Ia membalas kepadaku sesuai dengan kesucian tanganku,
HERREN gengældte mig efter min Retfærd, lønned mig efter mine Hænders Uskyld;
21 sebab aku tetap mengikuti jalan TUHAN dan tidak berlaku fasik terhadap Allahku.
thi jeg holdt mig til HERRENs Veje, svigted i Gudløshed ikke min Gud
22 Sebab segala hukum-Nya kuperhatikan, dan ketetapan-Nya tidaklah kujauhkan dari padaku;
hans Bud stod mig alle for Øje, hans Lov skød jeg ikke fra mig.
23 aku berlaku tidak bercela di hadapan-Nya, dan menjaga diri terhadap kesalahan.
Ustraffelig var jeg for ham og vogtede mig for Brøde.
24 Karena itu TUHAN membalas kepadaku sesuai dengan kebenaranku, sesuai dengan kesucian tanganku di depan mata-Nya.
HERREN lønned mig efter min Retfærd, mine Hænders Uskyld, som stod ham for Øje!
25 Terhadap orang yang setia Engkau berlaku setia, terhadap orang yang tidak bercela Engkau berlaku tidak bercela,
Du viser dig from mod den fromme, retsindig mod den retsindige,
26 terhadap orang yang suci Engkau berlaku suci, tetapi terhadap orang yang bengkok Engkau berlaku belat-belit.
du viser dig ren mod den rene og vrang mod den svigefulde.
27 Karena Engkaulah yang menyelamatkan bangsa yang tertindas, tetapi orang yang memandang dengan congkak Kaurendahkan.
De arme giver du Frelse, hovmodiges Øjne Skam!
28 Karena Engkaulah yang membuat pelitaku bercahaya; TUHAN, Allahku, menyinari kegelapanku.
Ja, min Lampe lader du lyse, HERRE, min Gud opklarer mit Mørke.
29 Karena dengan Engkau aku berani menghadapi gerombolan, dan dengan Allahku aku berani melompati tembok.
Thi ved din Hjælp søndrer jeg Mure, ved min Guds Hjælp springer jeg over Volde.
30 Adapun Allah, jalan-Nya sempurna; janji TUHAN adalah murni; Dia menjadi perisai bagi semua orang yang berlindung pada-Nya.
Fuldkommen er Guds Vej, lutret er HERRENs Ord. Han er et Skjold for alle, der sætter deres Lid til ham.
31 Sebab siapakah Allah selain dari TUHAN, dan siapakah gunung batu kecuali Allah kita?
Ja, hvem er Gud uden HERREN, hvem er en Klippe uden vor Gud,
32 Allah, Dialah yang mengikat pinggangku dengan keperkasaan dan membuat jalanku rata;
den Gud, der omgjorded mig med Kraft, jævnede Vejen for mig,
33 yang membuat kakiku seperti kaki rusa dan membuat aku berdiri di bukit;
gjorde mine Fødder som Hindens og gav mig Fodfæste på Højene,
34 yang mengajar tanganku berperang, sehingga lenganku dapat melenturkan busur tembaga.
oplærte min Hånd til Krig, så mine Arme spændte Kobberbuen!
35 Kauberikan kepadaku perisai keselamatan-Mu, tangan kanan-Mu menyokong aku, kemurahan-Mu membuat aku besar.
Du gav mig din Frelses Skjold, din højre støttede mig, din Nedladelse gjorde mig stor;
36 Kauberikan tempat lapang untuk langkahku, dan mata kakiku tidak goyah.
du skaffede Plads for mine Skridt, mine Ankler vaklede ikke.
37 Aku mengejar musuhku sampai kutangkap mereka, dan tidak berbalik sebelum mereka kuhabiskan;
Jeg jog mine Fjender, indhentede dem, vendte først om, da de var gjort til intet,
38 aku meremukkan mereka, sehingga mereka tidak dapat bangkit lagi; mereka rebah di bawah kakiku.
slog dem ned, så de ej kunde rejse sig, men lå faldne under min Fod.
39 Engkau telah mengikat pinggangku dengan keperkasaan untuk berperang; Engkau tundukkan ke bawah kuasaku orang yang bangkit melawan aku.
Du omgjorded mig med Kraft til Kampen, mine Modstandere tvang du i Knæ for mig;
40 Kaubuat musuhku lari dari padaku, dan orang-orang yang membenci aku kubinasakan.
du slog mine Fjender på Flugt, mine Avindsmænd rydded jeg af Vejen.
41 Mereka berteriak minta tolong, tetapi tidak ada yang menyelamatkan, mereka berteriak kepada TUHAN, tetapi Ia tidak menjawab mereka.
De råbte, men ingen hjalp, til HERREN, han svared dem ikke.
42 Aku menggiling mereka halus-halus seperti debu di depan angin, mencampakkan mereka seperti lumpur di jalan.
Jeg knuste dem som Støv for Vinden, fejed dem bort som Gadeskarn.
43 Engkau meluputkan aku dari perbantahan rakyat; Engkau mengangkat aku menjadi kepala atas bangsa-bangsa; bangsa yang tidak kukenal menjadi hambaku;
Du friede mig af Folkekampe, du satte mig til Folkeslags Høvding; nu tjener mig ukendte Folk;
44 baru saja telinga mereka mendengar, mereka taat kepadaku; orang-orang asing tunduk menjilat aku.
hører de om mig, lyder de mig, Udlandets Sønner kryber for mig;
45 Orang-orang asing pucat layu dan keluar dari kota kubunya dengan gemetar.
Udlandets Sønner vansmægter, slæber sig frem af deres Skjul.
46 TUHAN hidup! Terpujilah gunung batuku, dan mulialah Allah Penyelamatku,
HERREN lever, højlovet min Klippe, ophøjet være min Frelses Gud,
47 Allah, yang telah mengadakan pembalasan bagiku, yang telah menaklukkan bangsa-bangsa ke bawah kuasaku,
den Gud, som giver mig Hævn, tvinger Folkeslag under min Fod
48 yang telah meluputkan aku dari pada musuhku. Bahkan, Engkau telah meninggikan aku mengatasi mereka yang bangkit melawan aku; Engkau telah melepaskan aku dari orang yang melakukan kelaliman.
og frier mig fra mine vrede Fjender! Du ophøjer mig over mine Modstandere, fra Voldsmænd frelser du mig.
49 Sebab itu aku mau menyanyikan syukur bagi-Mu di antara bangsa-bangsa, ya TUHAN, dan aku mau menyanyikan mazmur bagi nama-Mu.
HERRE, derfor priser jeg dig blandt Folkene og lovsynger dit Navn,
50 Ia mengaruniakan keselamatan yang besar kepada raja yang diangkat-Nya, dan menunjukkan kasih setia kepada orang yang diurapi-Nya, yaitu Daud dan kepada anak cucunya untuk selamanya."
du, som kraftig hjælper din Konge og viser din Salvede Miskundhed, David og hans Æt evindelig.
