Mazmur 139

1 Untuk pemimpin biduan. Mazmur Daud. TUHAN, Engkau menyelidiki dan mengenal aku;

Psaume de David, [donné] au maître chantre. Eternel, tu m'as sondé, et tu m'as connu.

2 Engkau mengetahui, kalau aku duduk atau berdiri, Engkau mengerti pikiranku dari jauh.

Tu connais quand je m'assieds et quand je me lève; tu aperçois de loin ma pensée.

3 Engkau memeriksa aku, kalau aku berjalan dan berbaring, segala jalanku Kaumaklumi.

Tu m'enceins, soit que je marche, soit que je m'arrête; et tu as accoutumé toutes mes voies.

4 Sebab sebelum lidahku mengeluarkan perkataan, sesungguhnya, semuanya telah Kauketahui, ya TUHAN.

Même avant que la parole soit sur ma langue, voici, ô Eternel! tu connais déjà le tout.

5 Dari belakang dan dari depan Engkau mengurung aku, dan Engkau menaruh tangan-Mu ke atasku.

Tu me tiens serré par derrière et par devant, et tu as mis sur moi ta main.

6 Terlalu ajaib bagiku pengetahuan itu, terlalu tinggi, tidak sanggup aku mencapainya.

Ta science est trop merveilleuse pour moi, et elle est si haut élevée, que je n'y saurais atteindre.

7 Ke mana aku dapat pergi menjauhi roh-Mu, ke mana aku dapat lari dari hadapan-Mu?

Où irai-je loin de ton Esprit; et où fuirai-je loin de ta face?

8 Jika aku mendaki ke langit, Engkau di sana; jika aku menaruh tempat tidurku di dunia orang mati, di situpun Engkau. (Sheol h7585)

Si je monte aux cieux, tu y es; si je me couche au sépulcre, t'y voilà. (Sheol h7585)

9 Jika aku terbang dengan sayap fajar, dan membuat kediaman di ujung laut,

Si je prends les ailes de l'aube du jour, [et] que je me loge au bout de la mer;

10 juga di sana tangan-Mu akan menuntun aku, dan tangan kanan-Mu memegang aku.

Là même ta main me conduira, et ta droite m'y saisira.

11 Jika aku berkata: "Biarlah kegelapan saja melingkupi aku, dan terang sekelilingku menjadi malam,"

Si je dis: au moins les ténèbres me couvriront; la nuit même sera une lumière tout autour de moi.

12 maka kegelapanpun tidak menggelapkan bagi-Mu, dan malam menjadi terang seperti siang; kegelapan sama seperti terang.

Même les ténèbres ne me cacheront point à toi, et la nuit resplendira comme le jour, [et] les ténèbres comme la lumière.

13 Sebab Engkaulah yang membentuk buah pinggangku, menenun aku dalam kandungan ibuku.

Or tu as possédé mes reins [dès-lors que] tu m'as enveloppé au ventre de ma mère.

14 Aku bersyukur kepada-Mu oleh karena kejadianku dahsyat dan ajaib; ajaib apa yang Kaubuat, dan jiwaku benar-benar menyadarinya.

Je te célébrerai de ce que j'ai été fait d'une si étrange et si admirable manière; tes œuvres sont merveilleuses, et mon âme le connaît très-bien.

15 Tulang-tulangku tidak terlindung bagi-Mu, ketika aku dijadikan di tempat yang tersembunyi, dan aku direkam di bagian-bagian bumi yang paling bawah;

L'agencement de mes os ne t'a point été caché, lorsque j'ai été fait en un lieu secret, et façonné comme de broderie dans les bas lieux de la terre.

16 mata-Mu melihat selagi aku bakal anak, dan dalam kitab-Mu semuanya tertulis hari-hari yang akan dibentuk, sebelum ada satupun dari padanya.

Tes yeux m'ont vu quand j'étais [comme] un peloton, et toutes ces choses s'écrivaient dans ton livre aux jours qu'elles se formaient, même lorsqu'il n'y en avait [encore] aucune.

17 Dan bagiku, betapa sulitnya pikiran-Mu, ya Allah! Betapa besar jumlahnya!

C'est pourquoi, ô [Dieu] Fort! combien me sont précieuses les considérations que j'ai de tes faits, et combien en est grand le nombre!

18 Jika aku mau menghitungnya, itu lebih banyak dari pada pasir. Apabila aku berhenti, masih saja aku bersama-sama Engkau.

Les veux-je nombrer? elles sont en plus grand nombre que le sablon. Suis-je réveillé? je suis encore avec toi.

19 Sekiranya Engkau mematikan orang fasik, ya Allah, sehingga menjauh dari padaku penumpah-penumpah darah,

Ô Dieu! ne tueras-tu pas le méchant? c'est pourquoi, hommes sanguinaires, retirez-vous loin de moi.

20 yang berkata-kata dusta terhadap Engkau, dan melawan Engkau dengan sia-sia.

Car ils ont parlé de toi, [en pensant] à quelque méchanceté; ils ont élevé tes ennemis en mentant.

21 Masakan aku tidak membenci orang-orang yang membenci Engkau, ya TUHAN, dan tidak merasa jemu kepada orang-orang yang bangkit melawan Engkau?

Eternel, n'aurais-je point en haine ceux qui te haïssent; et ne serais-je point irrité contre ceux qui s'élèvent contre toi?

22 Aku sama sekali membenci mereka, mereka menjadi musuhku.

Je les ai haïs d'une parfaite haine; ils m'ont été pour ennemis.

23 Selidikilah aku, ya Allah, dan kenallah hatiku, ujilah aku dan kenallah pikiran-pikiranku;

Ô [Dieu] Fort! sonde-moi, et considère mon cœur; éprouve-moi, et considère mes discours.

24 lihatlah, apakah jalanku serong, dan tuntunlah aku di jalan yang kekal!

Et regarde s'il y a en moi aucun dessein de chagriner autrui; et conduis-moi par la voie du monde.