< Mazmur 139 >
1 Untuk pemimpin biduan. Mazmur Daud. TUHAN, Engkau menyelidiki dan mengenal aku;
Een psalm van David, voor den opperzangmeester. HEERE! Gij doorgrondt en kent mij.
2 Engkau mengetahui, kalau aku duduk atau berdiri, Engkau mengerti pikiranku dari jauh.
Gij weet mijn zitten en mijn opstaan; Gij verstaat van verre mijn gedachten.
3 Engkau memeriksa aku, kalau aku berjalan dan berbaring, segala jalanku Kaumaklumi.
Gij omringt mijn gaan en mijn liggen; en Gij zijt al mijn wegen gewend.
4 Sebab sebelum lidahku mengeluarkan perkataan, sesungguhnya, semuanya telah Kauketahui, ya TUHAN.
Als er nog geen woord op mijn tong is, zie, Heere! Gij weet het alles.
5 Dari belakang dan dari depan Engkau mengurung aku, dan Engkau menaruh tangan-Mu ke atasku.
Gij bezet mij van achteren en van voren, en Gij zet Uw hand op mij.
6 Terlalu ajaib bagiku pengetahuan itu, terlalu tinggi, tidak sanggup aku mencapainya.
De kennis is mij te wonderbaar, zij is hoog, ik kan er niet bij.
7 Ke mana aku dapat pergi menjauhi roh-Mu, ke mana aku dapat lari dari hadapan-Mu?
Waar zou ik heengaan voor Uw Geest en waar zou ik heenvlieden voor Uw aangezicht?
8 Jika aku mendaki ke langit, Engkau di sana; jika aku menaruh tempat tidurku di dunia orang mati, di situpun Engkau. (Sheol )
Zo ik opvoer ten hemel, Gij zijt daar; of bedde ik mij in de hel, zie, Gij zijt daar. (Sheol )
9 Jika aku terbang dengan sayap fajar, dan membuat kediaman di ujung laut,
Nam ik vleugelen des dageraads, woonde ik aan het uiterste der zee;
10 juga di sana tangan-Mu akan menuntun aku, dan tangan kanan-Mu memegang aku.
Ook daar zou Uw hand mij geleiden, en Uw rechterhand zou mij houden.
11 Jika aku berkata: "Biarlah kegelapan saja melingkupi aku, dan terang sekelilingku menjadi malam,"
Indien ik zeide: De duisternis zal mij immers bedekken; dan is de nacht een licht om mij.
12 maka kegelapanpun tidak menggelapkan bagi-Mu, dan malam menjadi terang seperti siang; kegelapan sama seperti terang.
Ook verduistert de duisternis voor U niet; maar de nacht licht als de dag; de duisternis is als het licht.
13 Sebab Engkaulah yang membentuk buah pinggangku, menenun aku dalam kandungan ibuku.
Want Gij bezit mijn nieren; Gij hebt mij in mijner moeders buik bedekt.
14 Aku bersyukur kepada-Mu oleh karena kejadianku dahsyat dan ajaib; ajaib apa yang Kaubuat, dan jiwaku benar-benar menyadarinya.
Ik loof U, omdat ik op een heel vreselijke wijze wonderbaarlijk gemaakt ben; wonderlijk zijn Uw werken! ook weet het mijn ziel zeer wel.
15 Tulang-tulangku tidak terlindung bagi-Mu, ketika aku dijadikan di tempat yang tersembunyi, dan aku direkam di bagian-bagian bumi yang paling bawah;
Mijn gebeente was voor U niet verholen, als ik in het verborgene gemaakt ben, en als een borduursel gewrocht ben, in de nederste delen der aarde.
16 mata-Mu melihat selagi aku bakal anak, dan dalam kitab-Mu semuanya tertulis hari-hari yang akan dibentuk, sebelum ada satupun dari padanya.
Uw ogen hebben mijn ongevormden klomp gezien; en al deze dingen waren in Uw boek geschreven, de dagen als zij geformeerd zouden worden, toen nog geen van die was.
17 Dan bagiku, betapa sulitnya pikiran-Mu, ya Allah! Betapa besar jumlahnya!
Daarom, hoe kostelijk zijn mij, o God, Uw gedachten! hoe machtig veel zijn haar sommen!
18 Jika aku mau menghitungnya, itu lebih banyak dari pada pasir. Apabila aku berhenti, masih saja aku bersama-sama Engkau.
Zoude ik ze tellen? Harer is meer, dan des zands; word ik wakker, zo ben ik nog bij U.
19 Sekiranya Engkau mematikan orang fasik, ya Allah, sehingga menjauh dari padaku penumpah-penumpah darah,
O God! dat Gij den goddeloze ombracht! en gij, mannen des bloeds, wijkt van mij!
20 yang berkata-kata dusta terhadap Engkau, dan melawan Engkau dengan sia-sia.
Die van U schandelijk spreken, en Uw vijanden ijdellijk verheffen.
21 Masakan aku tidak membenci orang-orang yang membenci Engkau, ya TUHAN, dan tidak merasa jemu kepada orang-orang yang bangkit melawan Engkau?
Zou ik niet haten, HEERE! die U haten? en verdriet hebben in degenen, die tegen U opstaan?
22 Aku sama sekali membenci mereka, mereka menjadi musuhku.
Ik haat hen met volkomen haat, tot vijanden zijn zij mij.
23 Selidikilah aku, ya Allah, dan kenallah hatiku, ujilah aku dan kenallah pikiran-pikiranku;
Doorgrond mij, o God! en ken mijn hart; beproef mij, en ken mijn gedachten.
24 lihatlah, apakah jalanku serong, dan tuntunlah aku di jalan yang kekal!
En zie, of bij mij een schadelijke weg zij; en leid mij op den eeuwigen weg.