< Mazmur 137 >
1 Di tepi sungai-sungai Babel, di sanalah kita duduk sambil menangis, apabila kita mengingat Sion.
Babil ırmakları kıyısında oturup Siyon'u andıkça ağladık;
2 Pada pohon-pohon gandarusa di tempat itu kita menggantungkan kecapi kita.
Çevredeki kavaklara Lirlerimizi astık.
3 Sebab di sanalah orang-orang yang menawan kita meminta kepada kita memperdengarkan nyanyian, dan orang-orang yang menyiksa kita meminta nyanyian sukacita: "Nyanyikanlah bagi kami nyanyian dari Sion!"
Çünkü orada bizi tutsak edenler bizden ezgiler, Bize zulmedenler bizden şenlik istiyor, “Siyon ezgilerinden birini okuyun bize!” diyorlardı.
4 Bagaimanakah kita menyanyikan nyanyian TUHAN di negeri asing?
Nasıl okuyabiliriz RAB'bin ezgisini El toprağında?
5 Jika aku melupakan engkau, hai Yerusalem, biarlah menjadi kering tangan kananku!
Ey Yeruşalim, seni unutursam, Sağ elim kurusun.
6 Biarlah lidahku melekat pada langit-langitku, jika aku tidak mengingat engkau, jika aku tidak jadikan Yerusalem puncak sukacitaku!
Seni anmaz, Yeruşalim'i en büyük sevincimden üstün tutmazsam, Dilim damağıma yapışsın!
7 Ingatlah, ya TUHAN, kepada bani Edom, yang pada hari pemusnahan Yerusalem mengatakan: "Runtuhkan, runtuhkan sampai ke dasarnya!"
Yeruşalim'in düştüğü gün, “Yıkın onu, yıkın temellerine kadar!” Diyen Edomlular'ın tavrını anımsa, ya RAB.
8 Hai puteri Babel, yang suka melakukan kekerasan, berbahagialah orang yang membalas kepadamu perbuatan-perbuatan yang kaulakukan kepada kami!
Ey sen, yıkılası Babil kızı, Bize yaptıklarını Sana ödetecek olana ne mutlu!
9 Berbahagialah orang yang menangkap dan memecahkan anak-anakmu pada bukit batu!
Ne mutlu senin yavrularını tutup Kayalarda parçalayacak insana!