Mazmur 132

1 Nyanyian ziarah. Ingatlah, ya TUHAN, kepada Daud dan segala penderitaannya,

Herre! kom David i Hu for alle hans Lidelser,

2 bagaimana ia telah bersumpah kepada TUHAN, telah bernazar kepada Yang Mahakuat dari Yakub:

ham, som tilsvor Herren og lovede Jakobs mægtige:

3 "Sesungguhnya aku tidak akan masuk ke dalam kemah kediamanku, tidak akan berbaring di ranjang petiduranku,

„Jeg vil ikke gaa ind i mit Hus's Telt, jeg vil ikke opstige paa min Sengs Leje;

4 sesungguhnya aku tidak akan membiarkan mataku tidur atau membiarkan kelopak mataku terlelap,

jeg vil ikke lade mine Øjne sove, eller mine Øjenlaage blunde,

5 sampai aku mendapat tempat untuk TUHAN, kediaman untuk Yang Mahakuat dari Yakub."

førend jeg finder et Sted for Herren, en Bolig for Jakobs mægtige.‟

6 Memang kita telah mendengar tentang itu di Efrata, telah mendapatnya di padang Yaar.

Se, vi hørte om den i Efrata; vi fandt den paa Jaars Mark.

7 "Mari kita pergi ke kediaman-Nya, sujud menyembah pada tumpuan kaki-Nya."

Vi ville gaa ind i hans Bolig, vi ville tilbede for hans Fødders Fodskammel.

8 Bangunlah, ya TUHAN, dan pergilah ke tempat perhentian-Mu, Engkau serta tabut kekuatan-Mu!

Herre! staa op til din Hvile, du og din Magts Ark.

9 Biarlah imam-imam-Mu berpakaian kebenaran, dan bersorak-sorai orang-orang yang Kaukasihi!

Lad dine Præster klæde sig med Retfærdighed og dine hellige synge med Fryd.

10 Oleh karena Daud, hamba-Mu, janganlah Engkau menolak orang yang Kauurapi!

For David, din Tjeners Skyld, forskyd ikke din Salvedes Ansigt!

11 TUHAN telah menyatakan sumpah setia kepada Daud, Ia tidak akan memungkirinya: "Seorang anak kandungmu akan Kududukkan di atas takhtamu;

Herren tilsvor David den Sandhed, fra hvilken han ikke vilde vige: „Af dit Livs Frugt vil jeg sætte en Mand paa din Trone.‟

12 jika anak-anakmu berpegang pada perjanjian-Ku, dan pada peraturan-peraturan-Ku yang Kuajarkan kepada mereka, maka anak-anak mereka selama-lamanya akan duduk di atas takhtamu."

Dersom dine Børn holde min Pagt og mine Vidnesbyrd, som jeg vil lære dem, da skulle og deres Børn altid sidde paa din Trone.

13 Sebab TUHAN telah memilih Sion, mengingininya menjadi tempat kedudukan-Nya:

Thi Herren har udvalgt Zion, han har begæret sig den til Bolig:

14 "Inilah tempat perhentian-Ku selama-lamanya, di sini Aku hendak diam, sebab Aku mengingininya.

„Den er min Hvile altid, her vil jeg bo; thi jeg har begæret den.

15 Perbekalannya akan Kuberkati dengan limpahnya, orang-orangnya yang miskin akan Kukenyangkan dengan roti,

Jeg vil velsigne Spisen der, jeg vil mætte de fattige der med Brød.

16 imam-imamnya akan Kukenakan pakaian keselamatan, dan orang-orangnya yang saleh akan bersorak-sorai dengan girang.

Og jeg vil klæde dens Præster med Salighed, og dens hellige skulle synge med Fryd.

17 Di sanalah Aku akan menumbuhkan sebuah tanduk bagi Daud, Aku akan menyediakan sebuah pelita bagi orang yang Kuurapi.

Der vil jeg lade et Horn opvokse for David; jeg har beredt en Lampe for min Salvede.

18 Musuh-musuhnya akan Kukenakan pakaian penuh malu, tetapi di atas kepalanya akan bersemarak mahkotanya."

Hans Fjender vil jeg klæde i Skam, men paa ham skal hans Krone blomstre.