< Mazmur 130 >
1 Nyanyian ziarah. Dari jurang yang dalam aku berseru kepada-Mu, ya TUHAN!
Pesem preizvrstna. Iz globočin sem te klical, Gospod:
2 Tuhan, dengarkanlah suaraku! Biarlah telinga-Mu menaruh perhatian kepada suara permohonanku.
Gospod, poslušaj glas moj; ušesa tvoja naj pazijo na prošinj mojih glas.
3 Jika Engkau, ya TUHAN, mengingat-ingat kesalahan-kesalahan, Tuhan, siapakah yang dapat tahan?
Ako bodeš na krivice gledal, Gospod, kdo bi mogel obstati?
4 Tetapi pada-Mu ada pengampunan, supaya Engkau ditakuti orang.
Ker pri tebi je odpuščenje, da te česté v svetem strahu.
5 Aku menanti-nantikan TUHAN, jiwaku menanti-nanti, dan aku mengharapkan firman-Nya.
Čakal sem Gospoda, čakala je duša moja; tudi v besedi njegovi imam nado.
6 Jiwaku mengharapkan Tuhan lebih dari pada pengawal mengharapkan pagi, lebih dari pada pengawal mengharapkan pagi.
Srce moje hrepeni po Gospodu, bolj ko straže po jutru, ki čujejo noter do jutra.
7 Berharaplah kepada TUHAN, hai Israel! Sebab pada TUHAN ada kasih setia, dan Ia banyak kali mengadakan pembebasan.
Nado imej Izrael v Gospodu, ker pri Gospodu je milost, in pri njem največ rešenja.
8 Dialah yang akan membebaskan Israel dari segala kesalahannya.
In on bode rešil Izrael vseh krivic njegovih.