< Mazmur 130 >

1 Nyanyian ziarah. Dari jurang yang dalam aku berseru kepada-Mu, ya TUHAN!
Pieśń stopni. Z głębokości wołam do ciebie, PANIE.
2 Tuhan, dengarkanlah suaraku! Biarlah telinga-Mu menaruh perhatian kepada suara permohonanku.
Panie, wysłuchaj mego głosu. Nakłoń swych uszu na głos mojego błagania.
3 Jika Engkau, ya TUHAN, mengingat-ingat kesalahan-kesalahan, Tuhan, siapakah yang dapat tahan?
PANIE, jeśli będziesz zważał na nieprawości, o Panie, któż się ostoi?
4 Tetapi pada-Mu ada pengampunan, supaya Engkau ditakuti orang.
Ale u ciebie jest przebaczenie, aby się ciebie bano.
5 Aku menanti-nantikan TUHAN, jiwaku menanti-nanti, dan aku mengharapkan firman-Nya.
Oczekuję PANA, moja dusza oczekuje; i w jego słowie pokładam nadzieję.
6 Jiwaku mengharapkan Tuhan lebih dari pada pengawal mengharapkan pagi, lebih dari pada pengawal mengharapkan pagi.
Moja dusza [oczekuje] Pana bardziej niż strażnicy świtu, [bardziej niż] ci, którzy strzegą do poranka.
7 Berharaplah kepada TUHAN, hai Israel! Sebab pada TUHAN ada kasih setia, dan Ia banyak kali mengadakan pembebasan.
Niech Izrael oczekuje PANA; u PANA bowiem jest miłosierdzie i u niego obfite odkupienie.
8 Dialah yang akan membebaskan Israel dari segala kesalahannya.
On sam odkupi Izraela ze wszystkich jego nieprawości.

< Mazmur 130 >