Mazmur 130

1 Nyanyian ziarah. Dari jurang yang dalam aku berseru kepada-Mu, ya TUHAN!

Pieśń stopni. Z głębokości wołam do ciebie, o Panie!

2 Tuhan, dengarkanlah suaraku! Biarlah telinga-Mu menaruh perhatian kepada suara permohonanku.

Panie! wysłuchaj głos mój: nakłoń uszów twych do głosu prośb moich.

3 Jika Engkau, ya TUHAN, mengingat-ingat kesalahan-kesalahan, Tuhan, siapakah yang dapat tahan?

Panie! będzieszli nieprawości upatrywał, Panie! któż się zostoi?

4 Tetapi pada-Mu ada pengampunan, supaya Engkau ditakuti orang.

Aleć u ciebie jest odpuszczenie, aby się ciebie bano.

5 Aku menanti-nantikan TUHAN, jiwaku menanti-nanti, dan aku mengharapkan firman-Nya.

Oczekuję na Pana; oczekuje dusza moja, i jeszcze oczekuje na słowo jego.

6 Jiwaku mengharapkan Tuhan lebih dari pada pengawal mengharapkan pagi, lebih dari pada pengawal mengharapkan pagi.

Dusza moja oczekuje Pana, pilniej niż straż świtania, która strzeże aż do poranku.

7 Berharaplah kepada TUHAN, hai Israel! Sebab pada TUHAN ada kasih setia, dan Ia banyak kali mengadakan pembebasan.

Oczekujże, Izraelu! na Pana; albowiem u Pana jest miłosierdzie, a obfite u niego odkupienie.

8 Dialah yang akan membebaskan Israel dari segala kesalahannya.

Onci sam odkupi Izraela od wszystkich nieprawości jego.