< Mazmur 129 >

1 Nyanyian ziarah. Mereka telah cukup menyesakkan aku sejak masa mudaku--biarlah Israel berkata demikian--
سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. از ایام جوانی‌ام دشمنانم بر من ظلم بسیار کردند. اسرائیل بگوید:
2 mereka telah cukup menyesakkan aku sejak masa mudaku, tetapi mereka tidak dapat mengalahkan aku.
«از ایام جوانی‌ام دشمنانم بر من ظلم بسیار کردند، اما نتوانستند مرا از پای درآورند.
3 Di atas punggungku pembajak membajak, membuat panjang alur bajak mereka.
ضربات شلّاق آنان پشت مرا به شکل زمینی شیار شده درآورد،
4 TUHAN itu adil, Ia memotong tali-tali orang fasik.
اما خداوند مرا از اسارت آنان آزاد ساخت.»
5 Semua orang yang membenci Sion akan mendapat malu dan akan mundur.
سرنگون شوند تمام کسانی که از اسرائیل نفرت دارند!
6 Mereka seperti rumput di atas sotoh, yang menjadi layu, sebelum dicabut,
همچون علفی باشند که بر پشت بامها می‌روید، که پیش از آنکه آن را بچینند، می‌خشکد
7 yang tidak digenggam tangan penyabit, atau dirangkum orang yang mengikat berkas,
و کسی آن را جمع نمی‌کند و به شکل بافه نمی‌بندد.
8 sehingga orang-orang yang lewat tidak berkata: "Berkat TUHAN atas kamu! Kami memberkati kamu dalam nama TUHAN!"
رهگذران آنان را برکت ندهند و نگویند: «برکت خداوند بر شما باد!» و یا «ما شما را به نام خداوند برکت می‌دهیم.»

< Mazmur 129 >