Mazmur 121

1 Nyanyian ziarah. Aku melayangkan mataku ke gunung-gunung; dari manakah akan datang pertolonganku?

۱ سرود درجات چشمان خود را به سوی کوههابرمی افرازم، که از آنجا اعانت من می‌آید. [ترجمه درست این آیه اینست: «چشمان خودرا بسوی کوهها برمی افرازم. اعانت من از کجا می‌آید؟» ]

2 Pertolonganku ialah dari TUHAN, yang menjadikan langit dan bumi.

۲ اعانت من از جانب خداوند است، که آسمان و زمین را آفرید.

3 Ia takkan membiarkan kakimu goyah, Penjagamu tidak akan terlelap.

۳ او نخواهد گذاشت که پای تو لغزش خورد. او که حافظ توست نخواهدخوابید.

4 Sesungguhnya tidak terlelap dan tidak tertidur Penjaga Israel.

۴ اینک او که حافظ اسرائیل است، نمی خوابد و به خواب نمی رود.

5 Tuhanlah Penjagamu, Tuhanlah naunganmu di sebelah tangan kananmu.

۵ خداوند حافظ تو می‌باشد. خداوند به‌دست راستت سایه تو است.

6 Matahari tidak menyakiti engkau pada waktu siang, atau bulan pada waktu malam.

۶ آفتاب در روز به تو اذیت نخواهد رسانید و نه ماهتاب در شب.

7 TUHAN akan menjaga engkau terhadap segala kecelakaan; Ia akan menjaga nyawamu.

۷ خداوندتو را از هر بدی نگاه می‌دارد. او جان تو را حفظخواهد کرد.

8 TUHAN akan menjaga keluar masukmu, dari sekarang sampai selama-lamanya.

۸ خداوند خروج و دخولت را نگاه خواهد داشت، از الان و تا ابدالاباد.