< Mazmur 121 >

1 Nyanyian ziarah. Aku melayangkan mataku ke gunung-gunung; dari manakah akan datang pertolonganku?
J’ai levé les yeux vers les montagnes, d’où me viendra le secours.
2 Pertolonganku ialah dari TUHAN, yang menjadikan langit dan bumi.
Mon secours vient du Seigneur, qui a fait le ciel et la terre.
3 Ia takkan membiarkan kakimu goyah, Penjagamu tidak akan terlelap.
Qu’il ne permette pas que ton pied soit ébranlé, et qu’il ne s’assoupisse pas, celui qui te garde.
4 Sesungguhnya tidak terlelap dan tidak tertidur Penjaga Israel.
Vois, il ne s’assoupira, ni ne dormira, celui qui garde Israël.
5 Tuhanlah Penjagamu, Tuhanlah naunganmu di sebelah tangan kananmu.
C’est le Seigneur qui te garde, c’est le Seigneur qui est ta protection; il est sur ta main droite.
6 Matahari tidak menyakiti engkau pada waktu siang, atau bulan pada waktu malam.
Pendant le jour, le soleil ne le brûlera pas, ni la lune pendant la nuit.
7 TUHAN akan menjaga engkau terhadap segala kecelakaan; Ia akan menjaga nyawamu.
Le Seigneur te garde de tout mal; que le Seigneur garde ton âme.
8 TUHAN akan menjaga keluar masukmu, dari sekarang sampai selama-lamanya.
Que le Seigneur garde ton entrée et ta sortie, dès ce moment et jusqu’à jamais.

< Mazmur 121 >