Mazmur 104
1 Pujilah TUHAN, hai jiwaku! TUHAN, Allahku, Engkau sangat besar! Engkau yang berpakaian keagungan dan semarak,
Błogosław, moja duszo, PANA. PANIE, mój Boże, jesteś bardzo wielki; odziałeś się w chwałę i majestat.
2 yang berselimutkan terang seperti kain, yang membentangkan langit seperti tenda,
Okryłeś się światłością jak szatą, rozciągnąłeś niebiosa jak zasłonę.
3 yang mendirikan kamar-kamar loteng-Mu di air, yang menjadikan awan-awan sebagai kendaraan-Mu, yang bergerak di atas sayap angin,
Zbudowałeś na wodach swoje komnaty, czynisz obłoki swym rydwanem, chodzisz na skrzydłach wiatru.
4 yang membuat angin sebagai suruhan-suruhan-Mu, dan api yang menyala sebagai pelayan-pelayan-Mu,
Czynisz swoich aniołów duchami, swe sługi ogniem płonącym.
5 yang telah mendasarkan bumi di atas tumpuannya, sehingga takkan goyang untuk seterusnya dan selamanya.
Założyłeś fundamenty ziemi, tak że się nigdy nie zachwieje.
6 Dengan samudera raya Engkau telah menyelubunginya; air telah naik melampaui gunung-gunung.
Okryłeś ją głębią jak szatą, wody stanęły nad górami.
7 Terhadap hardik-Mu air itu melarikan diri, lari kebingungan terhadap suara guntur-Mu,
Na twoje zgromienie rozbiegły się, a na głos twego grzmotu szybko pouciekały.
8 naik gunung, turun lembah ke tempat yang Kautetapkan bagi mereka.
Wzniosły się ponad góry, zniżyły się w doliny, na miejsce, które dla nich założyłeś.
9 Batas Kautentukan, takkan mereka lewati, takkan kembali mereka menyelubungi bumi.
Wyznaczyłeś [im] granicę, aby jej nie przekroczyły ani nie powróciły, by okryć ziemię.
10 Engkau yang melepas mata-mata air ke dalam lembah-lembah, mengalir di antara gunung-gunung,
Wypuszczasz źródła po dolinach, [aby] płynęły między górami;
11 memberi minum segala binatang di padang, memuaskan haus keledai-keledai hutan;
I napoiły wszystkie zwierzęta polne, dzikie osły gaszą [w nich] swoje pragnienie.
12 di dekatnya diam burung-burung di udara, bersiul dari antara daun-daunan.
Przy nich mieszka ptactwo niebieskie i śpiewa pośród gałęzi.
13 Engkau yang memberi minum gunung-gunung dari kamar-kamar loteng-Mu, bumi kenyang dari buah pekerjaan-Mu.
Nawadniasz góry ze swoich komnat, owocami twoich dzieł syci się ziemia.
14 Engkau yang menumbuhkan rumput bagi hewan dan tumbuh-tumbuhan untuk diusahakan manusia, yang mengeluarkan makanan dari dalam tanah
Sprawiasz, że rośnie trawa dla bydła i zioła na użytek człowieka, żeby dobywał chleb z ziemi;
15 dan anggur yang menyukakan hati manusia, yang membuat muka berseri karena minyak, dan makanan yang menyegarkan hati manusia.
I wino, które rozwesela serce człowieka, i oliwę, od której rozjaśnia się twarz, i chleb, który krzepi serce ludzkie.
16 Kenyang pohon-pohon TUHAN, pohon-pohon aras di Libanon yang ditanam-Nya,
Nasycone są drzewa PANA, cedry Libanu, które zasadził;
17 di mana burung-burung bersarang, burung ranggung yang rumahnya di pohon-pohon sanobar;
Na których ptaki mają swe gniazda; jedliny, na których bocian [ma] swój dom.
18 gunung-gunung tinggi adalah bagi kambing-kambing hutan, bukit-bukit batu adalah tempat perlindungan bagi pelanduk.
Wysokie góry są dla górskich kozłów, a skały [są] schronieniem dla królików.
19 Engkau yang telah membuat bulan menjadi penentu waktu, matahari yang tahu akan saat terbenamnya.
Uczynił księżyc, aby odmierzał czas; słońce zna swój zachód.
20 Apabila Engkau mendatangkan gelap, maka haripun malamlah; ketika itulah bergerak segala binatang hutan.
Sprowadzasz ciemność i nastaje noc, w której wychodzą wszystkie zwierzęta leśne.
21 Singa-singa muda mengaum-aum akan mangsa, dan menuntut makanannya dari Allah.
Lwiątka ryczą za łupem i szukają swego pokarmu od Boga.
22 Apabila matahari terbit, berkumpullah semuanya dan berbaring di tempat perteduhannya;
Słońce wstaje, schodzą się razem i kładą się w swoich jamach.
23 manusiapun keluarlah ke pekerjaannya, dan ke usahanya sampai petang.
[Wtedy] wychodzi człowiek do swojej roboty i do swojej pracy aż do wieczora.
24 Betapa banyak perbuatan-Mu, ya TUHAN, sekaliannya Kaujadikan dengan kebijaksanaan, bumi penuh dengan ciptaan-Mu.
O, jak liczne są twoje dzieła, PANIE! Wszystkie je uczyniłeś mądrze, ziemia jest pełna twego bogactwa.
25 Lihatlah laut itu, besar dan luas wilayahnya, di situ bergerak, tidak terbilang banyaknya, binatang-binatang yang kecil dan besar.
Oto morze wielkie i szerokie, w nim niezliczone istoty pełzające, zwierzęta małe i wielkie.
26 Di situ kapal-kapal berlayar dan Lewiatan yang telah Kaubentuk untuk bermain dengannya.
Po nim pływają okręty i Lewiatan, którego stworzyłeś, aby w nim igrał.
27 Semuanya menantikan Engkau, supaya diberikan makanan pada waktunya.
Wszystko to czeka na ciebie, abyś dał im pokarm we właściwym czasie.
28 Apabila Engkau memberikannya, mereka memungutnya; apabila Engkau membuka tangan-Mu, mereka kenyang oleh kebaikan.
[Gdy] dajesz im, zbierają; gdy otwierasz swą rękę, sycą się dobrami.
29 Apabila Engkau menyembunyikan wajah-Mu, mereka terkejut; apabila Engkau mengambil roh mereka, mereka mati binasa dan kembali menjadi debu.
[Lecz gdy] ukrywasz swe oblicze, trwożą się; gdy odbierasz im ducha, giną i obracają się w proch.
30 Apabila Engkau mengirim roh-Mu, mereka tercipta, dan Engkau membaharui muka bumi.
[Gdy] wysyłasz twego ducha, zostają stworzone i odnawiasz oblicze ziemi.
31 Biarlah kemuliaan TUHAN tetap untuk selama-lamanya, biarlah TUHAN bersukacita karena perbuatan-perbuatan-Nya!
Niech chwała PANA trwa na wieki, niech się raduje PAN swymi dziełami.
32 Dia yang memandang bumi sehingga bergentar, yang menyentuh gunung-gunung sehingga berasap.
Patrzy na ziemię, a ona drży, dotyka gór, a dymią.
33 Aku hendak menyanyi bagi TUHAN selama aku hidup, aku hendak bermazmur bagi Allahku selagi aku ada.
Będę śpiewał PANU, póki żyję; będę śpiewał memu Bogu, póki istnieję.
34 Biarlah renunganku manis kedengaran kepada-Nya! Aku hendak bersukacita karena TUHAN.
Moje rozmyślanie o nim wdzięczne będzie, rozraduję się w PANU.
35 Biarlah habis orang-orang berdosa dari bumi, dan biarlah orang-orang fasik tidak ada lagi! Pujilah TUHAN, hai jiwaku! Haleluya!
Niech zostaną wytraceni z ziemi grzesznicy i niech nie będzie już niegodziwych! Błogosław, moja duszo, PANA. Alleluja.
