< Mazmur 102 >

1 Doa seorang sengsara, pada waktu ia lemah lesu dan mencurahkan pengaduhannya ke hadapan TUHAN. TUHAN, dengarkanlah doaku, dan biarlah teriakku minta tolong sampai kepada-Mu.
Usliši mojo molitev, oh Gospod in moje vpitje naj pride do tebe.
2 Janganlah sembunyikan wajah-Mu terhadap aku pada hari aku tersesak. Sendengkanlah telinga-Mu kepadaku; pada hari aku berseru, segeralah menjawab aku!
Svojega obraza ne skrivaj pred menoj na dan, ko sem v stiski; nagni k meni svoje uho. Na dan, ko kličem, mi naglo odgovori.
3 Sebab hari-hariku habis seperti asap, tulang-tulangku membara seperti perapian.
Kajti moji dnevi so použiti kakor dim in moje kosti so sežgane kakor ognjišče.
4 Hatiku terpukul dan layu seperti rumput, sehingga aku lupa makan rotiku.
Moje srce je prizadeto in ovenelo kakor trava, tako da pozabljam jesti svoj kruh.
5 Oleh sebab keluhanku yang nyaring, aku tinggal tulang-belulang.
Zaradi glasu mojega stokanja se moje kosti lepijo na mojo kožo.
6 Aku sudah menyerupai burung undan di padang gurun, sudah menjadi seperti burung ponggok pada reruntuhan.
Podoben sem pelikanu iz divjine; podoben sem sovi v puščavi.
7 Aku tak bisa tidur dan sudah menjadi seperti burung terpencil di atas sotoh.
Bedim in sem kakor vrabec sam na strehi.
8 Sepanjang hari aku dicela oleh musuh-musuhku, orang-orang yang mempermainkan aku menyumpah dengan menyebut namaku.
Moji sovražniki me ves dan grajajo in tisti, ki so besni name, prisegajo zoper mene.
9 Sebab aku makan abu seperti roti, dan mencampur minumanku dengan tangisan,
Kajti pepel sem jedel kakor kruh in svojo pijačo sem mešal z jokom,
10 oleh karena marah-Mu dan geram-Mu, sebab Engkau telah mengangkat aku dan melemparkan aku.
zaradi tvojega ogorčenja in tvojega besa, kajti vzdignil si me in me vrgel dol.
11 Hari-hariku seperti bayang-bayang memanjang, dan aku sendiri layu seperti rumput.
Moji dnevi so kakor senca, ki se zmanjšuje in izsušen sem kakor trava.
12 Tetapi Engkau, ya TUHAN, bersemayam untuk selama-lamanya, dan nama-Mu tetap turun-temurun.
Toda ti, oh Gospod, boš ostal na veke in tvoj spomin vsem rodovom.
13 Engkau sendiri akan bangun, akan menyayangi Sion, sebab sudah waktunya untuk mengasihaninya, sudah tiba saatnya.
Vstal boš in imel usmiljenje do Siona, kajti čas, da mu [izkažeš] naklonjenost, da, določeni čas je prišel.
14 Sebab hamba-hamba-Mu sayang kepada batu-batunya, dan merasa kasihan akan debunya.
Kajti tvoji služabniki uživajo v njegovih kamnih in so naklonjeni njegovemu prahu.
15 Maka bangsa-bangsa menjadi takut akan nama TUHAN, dan semua raja bumi akan kemuliaan-Mu,
Tako se bodo pogani bali Gospodovega imena in vsi kralji zemlje tvoje slave.
16 bila TUHAN sudah membangun Sion, sudah menampakkan diri dalam kemuliaan-Nya,
Ko bo Gospod zgradil Sion, se bo prikazal v svoji slavi.
17 sudah berpaling mendengarkan doa orang-orang yang bulus, dan tidak memandang hina doa mereka.
Upošteval bo molitev revežev in ne bo preziral njihove molitve.
18 Biarlah hal ini dituliskan bagi angkatan yang kemudian, dan bangsa yang diciptakan nanti akan memuji-muji TUHAN,
To bo zapisano za prihajajoči rod; in ljudstvo, ki bo ustvarjeno, bo hvalilo Gospoda.
19 sebab Ia telah memandang dari ketinggian-Nya yang kudus, TUHAN memandang dari sorga ke bumi,
Kajti on je pogledal dol iz višine svojega svetišča, z nebes je Gospod pogledal zemljo,
20 untuk mendengar keluhan orang tahanan, untuk membebaskan orang-orang yang ditentukan mati dibunuh,
da usliši stokanje jetnika, da osvobodi tiste, ki so določeni za smrt,
21 supaya nama TUHAN diceritakan di Sion, dan Dia dipuji-puji di Yerusalem,
da oznani Gospodovo ime na Sionu in njegovo hvalo v Jeruzalemu,
22 apabila berkumpul bersama-sama bangsa-bangsa dan kerajaan-kerajaan untuk beribadah kepada TUHAN.
ko se zberejo skupaj ljudstva in kraljestva, da služijo Gospodu.
23 Ia telah mematahkan kekuatanku di jalan, dan memperpendek umurku.
Oslabil je mojo moč na poti, skrajšal je moje dneve.
24 Aku berkata: "Ya Allahku, janganlah mengambil aku pada pertengahan umurku! Tahun-tahun-Mu tetap turun-temurun!"
Rekel sem: »Oh moj Bog, ne odstrani me v sredi mojih dni; tvoja leta so skozi vse rodove.«
25 Dahulu sudah Kauletakkan dasar bumi, dan langit adalah buatan tangan-Mu.
Od davnine si položil temelj zemlji in nebo je delo tvojih rok.
26 Semuanya itu akan binasa, tetapi Engkau tetap ada, dan semuanya itu akan menjadi usang seperti pakaian, seperti jubah Engkau akan mengubah mereka, dan mereka berubah;
Ta [dva] bosta izginila, toda ti boš ostal. Da, vsa se bosta postarala kakor obleka; zamenjal ju boš kakor suknjo in bosta zamenjani,
27 tetapi Engkau tetap sama, dan tahun-tahun-Mu tidak berkesudahan.
toda ti si isti in tvoja leta ne bodo imela konca.
28 Anak hamba-hamba-Mu akan diam dengan tenteram, dan anak cucu mereka akan tetap ada di hadapan-Mu.
Otroci tvojih služabnikov bodo nadaljevali in njihovo seme bo utrjeno pred teboj.

< Mazmur 102 >