Mazmur 102
1 Doa seorang sengsara, pada waktu ia lemah lesu dan mencurahkan pengaduhannya ke hadapan TUHAN. TUHAN, dengarkanlah doaku, dan biarlah teriakku minta tolong sampai kepada-Mu.
Gospode! èuj molitvu moju, i vika moja nek izaðe preda te.
2 Janganlah sembunyikan wajah-Mu terhadap aku pada hari aku tersesak. Sendengkanlah telinga-Mu kepadaku; pada hari aku berseru, segeralah menjawab aku!
Nemoj odvratiti lica svojega od mene; u dan kad sam u nevolji prigni k meni uho svoje, u dan kad te prizivam, pohitaj, usliši me.
3 Sebab hari-hariku habis seperti asap, tulang-tulangku membara seperti perapian.
Jer proðoše kao dim dani moji, kosti moje kao topionica ogorješe.
4 Hatiku terpukul dan layu seperti rumput, sehingga aku lupa makan rotiku.
Pokošeno je kao trava i posahlo srce moje, da zaboravih jesti hljeb svoj.
5 Oleh sebab keluhanku yang nyaring, aku tinggal tulang-belulang.
Od uzdisanja mojega prionu kost moja za meso moje.
6 Aku sudah menyerupai burung undan di padang gurun, sudah menjadi seperti burung ponggok pada reruntuhan.
Postadoh kao gem u pustinji; ja sam kao sova na zidinama.
7 Aku tak bisa tidur dan sudah menjadi seperti burung terpencil di atas sotoh.
Ne spavam, i sjedim kao ptica bez druga na krovu.
8 Sepanjang hari aku dicela oleh musuh-musuhku, orang-orang yang mempermainkan aku menyumpah dengan menyebut namaku.
Svaki dan ruže me neprijatelji moji, i koji su se pomamili na mene, mnom se uklinju.
9 Sebab aku makan abu seperti roti, dan mencampur minumanku dengan tangisan,
Jedem pepeo kao hljeb, i piæe svoje rastvaram suzama
10 oleh karena marah-Mu dan geram-Mu, sebab Engkau telah mengangkat aku dan melemparkan aku.
Od gnjeva tvojega i srdnje tvoje; jer podigavši me bacio si me.
11 Hari-hariku seperti bayang-bayang memanjang, dan aku sendiri layu seperti rumput.
Dani su moji kao sjen, koji prolazi, i ja kao trava osuših se.
12 Tetapi Engkau, ya TUHAN, bersemayam untuk selama-lamanya, dan nama-Mu tetap turun-temurun.
A ti, Gospode, ostaješ dovijeka, i spomen tvoj od koljena do koljena.
13 Engkau sendiri akan bangun, akan menyayangi Sion, sebab sudah waktunya untuk mengasihaninya, sudah tiba saatnya.
Ti æeš ustati, smilovaæeš se na Sion, jer je vrijeme smilovati se na nj, jer je došlo vrijeme;
14 Sebab hamba-hamba-Mu sayang kepada batu-batunya, dan merasa kasihan akan debunya.
Jer slugama tvojim omilje i kamenje njegovo, i prah njegov žale.
15 Maka bangsa-bangsa menjadi takut akan nama TUHAN, dan semua raja bumi akan kemuliaan-Mu,
Tada æe se neznabošci bojati imena Gospodnjega, i svi carevi zemaljski slave njegove;
16 bila TUHAN sudah membangun Sion, sudah menampakkan diri dalam kemuliaan-Nya,
Jer æe Gospod sazidati Sion, i javiti se u slavi svojoj;
17 sudah berpaling mendengarkan doa orang-orang yang bulus, dan tidak memandang hina doa mereka.
Pogledaæe na molitvu onijeh koji nemaju pomoæi, i neæe se oglušiti molbe njihove.
18 Biarlah hal ini dituliskan bagi angkatan yang kemudian, dan bangsa yang diciptakan nanti akan memuji-muji TUHAN,
Napisaæe se ovo potonjemu rodu, i narod nanovo stvoren hvaliæe Gospoda,
19 sebab Ia telah memandang dari ketinggian-Nya yang kudus, TUHAN memandang dari sorga ke bumi,
Što je prinikao sa svete visine svoje, Gospod pogledao s neba na zemlju,
20 untuk mendengar keluhan orang tahanan, untuk membebaskan orang-orang yang ditentukan mati dibunuh,
Da èuje uzdisanje sužnjevo, i odriješi sinove smrtne;
21 supaya nama TUHAN diceritakan di Sion, dan Dia dipuji-puji di Yerusalem,
Da bi kazivali na Sionu ime Gospodnje i hvalu njegovu u Jerusalimu,
22 apabila berkumpul bersama-sama bangsa-bangsa dan kerajaan-kerajaan untuk beribadah kepada TUHAN.
Kad se skupe narodi i carstva da služe Gospodu.
23 Ia telah mematahkan kekuatanku di jalan, dan memperpendek umurku.
Strošio je na putu krjepost moju, skratio dane moje.
24 Aku berkata: "Ya Allahku, janganlah mengambil aku pada pertengahan umurku! Tahun-tahun-Mu tetap turun-temurun!"
Rekoh: Bože moj! nemoj me uzeti u polovini dana mojih. Tvoje su godine od koljena do koljena.
25 Dahulu sudah Kauletakkan dasar bumi, dan langit adalah buatan tangan-Mu.
Davno si postavio zemlju, i nebesa su djelo ruku tvojih.
26 Semuanya itu akan binasa, tetapi Engkau tetap ada, dan semuanya itu akan menjadi usang seperti pakaian, seperti jubah Engkau akan mengubah mereka, dan mereka berubah;
To æe proæi, a ti æeš ostati; sve æe to kao haljina ovetšati, kao haljinu promijeniæeš ih i promijeniæe se.
27 tetapi Engkau tetap sama, dan tahun-tahun-Mu tidak berkesudahan.
Ali ti si taj isti i godine tvoje neæe isteæi.
28 Anak hamba-hamba-Mu akan diam dengan tenteram, dan anak cucu mereka akan tetap ada di hadapan-Mu.
Sinovi æe sluga tvojih živjeti, i sjeme æe se njihovo utvrditi pred licem tvojim.
